မနက္ျဖန္

လွိဳက္ဟာဆာေလာင္စြာ တက္ၾကြရင္း...
အိပ္ေရးမဝျခင္းမ်ားစြာနဲ့ လန္းဆန္းေနရဲ့
ပင္ပန္းေနလည္း ခဏခဏျပည့္ျပည့္ဝဝျပံဳးမိတယ္
ေသြးလွည့္ပတ္မွဳအရွိန္ျမင့္မားလို့ ငါ့ရင္ခုန္သံငါျပန္ၾကားေနရျပီ
စိတ္ေစာစြာလွပေနတဲ့ဒီေန့မွာေပါ့.....
ေဝးလိုက္ နီးလိုက္၊ ေလးလိုက္ ေပါ့လိုက္၊ ျမန္လိုက္ ေႏွးလိုက္.. နဲ့
စိတ္ကူးတိမ္တိုက္ကို အျပင္းေမာင္းႏွင္.....
မနက္ျဖန္ကို ေရာက္ခ်င္ျပီ။ ။

အရမ္းခ်စ္တယ္

ငါဟာ...
မနက္တိုင္း
သူ့ကိုခ်စ္တဲ့ စိတ္နဲ့
နိဳးထျမဲျဖစ္တယ္။

ငါဟာ...
အခ်ိန္းတိုင္းလိုလို
သူ့ကိုတစိမ့္စိမ့္ျမတ္နိဳးရင္း
ခ်စ္မဝနိဳင္ေအာင္ပဲ။

ငါဟာ...
အခါတိုင္း
သူနဲ့ ပတ္သတ္ရင္
မတည္ျငိမ္တတ္ဘူး။

ငါဟာ...
အရာရာတိုင္းနီးပါးကို
သူ့အတြက္သာဆိုရင္
ေပးဆပ္ခ်င္ပါရဲ့။

ငါဟာ...
ညတိုင္း
သူ့ကိုခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ့
အိပ္စက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။

ငါဟာ...
အိပ္မက္တိုင္းမွာလည္း
သူ့ကိုခ်စ္ျမတ္နိဳးဖို့
ေမ့မေနတတ္ဘူး။

ငါဟာ...
အခ်ိန္ၾကာၾကာ
သူ့နားမွာေနခြင့္မရွိဖူးေပမယ့္
...........တကယ္ပါ
ငါ အရမ္းခ်စ္တယ္။ ။

မေကာင္းတဲ့ ငါ

ငါ့မ်က္စိေတြနဲ့ နားေတြ
ပ်က္စီးေနရင္ေကာင္းမယ္ထင္တယ္...
ဝါးေဆြးတစ္ေခ်ာင္းေထာင္ျပျပီး
သစ္ပင္ပါလို့ေျပာေနသူေတြကို
ငါ မုန္းတယ္....
မဟုတ္မွန္းသိလ်က္နဲ့
လက္ခုပ္တီးတတ္တဲ့သူေတြကို
ငါမုန္းတယ္....
သက္ရွိအရုပ္ေတြနဲ့
သူတို့ရဲ့ ခပ္ရွဳပ္ရွဳပ္ၾကိဳးေတြကို
ငါမုန္းတယ္....

ငါ့မွာ ႏွလံုးသားဆိုတာ
ရွိမေနရင္ေကာင္းမယ္ထင္တယ္...
ဆာေလာင္ငတ္မြတ္ေနတဲ့ ပါးစပ္ေတြထဲ
ဆားငံရည္ေလာင္းထည့္ေနသူေတြကို
ငါမုန္းတယ္....
အပ္နဖားေပါက္ထဲ
ဆင္ ကိုတိုးဝင္ခိုင္းေနသူေတြကို
ငါမုန္းတယ္....
မ်က္မွန္စိမ္းတပ္ျပီး
ၾကည့္ေနရက္သူေတြကိုလည္း
ငါမုန္းတယ္....

ငါ့မွာဦးေႏွာက္ဆိုတာ
ရွိမေနရင္ေကာင္းမယ္ထင္တယ္...
အမွန္တရားဝတ္ရုံကို
ေဇာက္ထိုးေျပာင္းျပန္ျခံဳထားၾကသူေတြကို
ငါမုန္းတယ္....
ကိုယ့္ကို ကိုယ္အနီေရာင္မဆိုးဘဲ
ကေနာင္နဲ့ ဘန္ကီမြန္းကို တမ္းတေနသူေတြကို
ငါမုန္းတယ္....
ေလာကနီတိ စာအုပ္ေတြနဲ့
သည္းခံျခင္း ခႏၱီဝါဒကို
ငါမုန္းတယ္....

ငါ့ေျခ၊ ငါ့လက္၊ ငါ့ပါးစပ္ေတြနဲ့
ငါဆိုတာ မရွိရင္သိပ္ေကာင္းမယ္
ဟိုအေရး၊ ဒီအေရး
ငါစြမ္းနိဳင္သမွ်လွေအာင္ေရးခ်င္ေနတဲ့
ငါ့အတၱကို ငါမုန္းတယ္...
ဘဝေပး၊ သမိုင္းေပး ဆိုတဲ့စကားေတြေျပာျပီး
ေလွကားေတြရွာရင္းေသြးပ်က္ေနတတ္တဲ့
ငါ့ကိုယ္ကို ငါမုန္းတယ္...
၁၈ရာစုစီ အိပ္မက္ မက္ေနတဲ့သူေတြကို
ႏွိဳးႏွိဳးျပီး မ်က္ႏွာသစ္ေပးခ်င္ေနတဲ့
ငါ့ စိတ္ကို ငါအရမ္းမုန္းတာပဲ။ ။

Feb 29' 2000(Tue) ကေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေဟာင္းေလးပါ
ၾကာလည္း မေမ့ ဆိုတဲ့စကားလို... ၂၂ႏွစ္ ႏွစ္ပတ္လည္ေန့မွာ
တစ္ခုခုေလးတင္ခ်င္တာနဲ့ စာအုပ္အေဟာင္းေလးမွာ ျပန္လွန္ျပီးရွာေတာ့
အမုန္းေတြအျပည့္နဲ့ အသက္၂၀အရြယ္ နည္းပညာတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူကေလးကို သြားေတြ ့ပါတယ္။

အျမတ္နိဳးဆံုး မိုး

တိမ္ေတြငိုတာတဲ့ေလ
ငါ့ ကမၻာ မိုးရြာေနတာ
၁၃ ႏွစ္ေတာင္ၾကာခဲ့ေပါ့
အျမဲ မစဲခဲ့ဘူး။

မိုးရိပ္ေတြခင္းက်င္း
မိုးသီခ်င္းေတြဆိုစဥ္က
ငါ့ရဲ့ ရင္ခုန္သံေတြ
ျမဴးၾကြေနလိုက္တာမ်ား။

ေနာက္...ေအးျမျခင္း၊ လွ်ပ္လက္ျခင္း
စိုထိုင္းျခင္း၊ မွဳန္မိုင္းျခင္းႏွင့္
မိုးၾကိဳးသံ၊ ေလျပင္းဒဏ္ေတြေၾကာင့္
ငါ့ မွာတုန္ရီလွိဳက္ေမာ။

ရူးမတတ္ ရြာခဲ့တယ္
ရြာသမွ်လည္း ရူးခဲ့ေပါ့
ငါဟာ ရြာသာရြာေစ၍
မရပ္တန့္နိဳင္တဲ့သူေလ။

အနမ္းေျခြ ပန္းေၾကြမိုးရယ္...
အပ်က္အဆီးမ်ားေပမယ့္
ျမတ္နိဳးစရာအေကာင္းဆံုးေတြကို
သယ္ေဆာင္လာခဲ့တာေၾကာင့္။ ။

ေကာင္းကင္ေမေမ (၂)

ဒီေကာင္းကင္ၾကီးေပါ့
သိပ္ေတာ့မရင္းႏွီးပါဘူး...
ဒါေပမယ့္...
ခ်စ္ခင္ျမတ္နိဳးတယ္
ေလးစားအားကိုးတယ္...

ျမတ္ေသာအက်င့္နဲ့
အားလံုးရဲ့အထက္မွာ
ျမင့္ျမတ္စင္ၾကယ္စြာရပ္တည္
ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းရင္ေငြ ့ကိုေပး
ေလာကၾကီးကိုေထြးေပြ ့လို့...

သူဟာ...
ခံယူခ်က္၊ ဂုဏ္သိကၡာနဲ့
တို့ျမန္မာျပည္သူအမ်ားကို
ရင္ႏွစ္သည္းျခာသားရတနာေတြထက္၊
ခင္ပြန္းသက္ေဝ၊ ေလာကစည္းစိမ္ေတြထက္
ပိုျပီးခ်စ္တတ္တဲ့သူ...

သူဟာ...
တို့မစြန့္နိဳင္တာေတြကို စြန့္လႊတ္ျပီး
ဆိုးေပ့ဆိုတာေတြကို သည္းခံရင္း
သန့္စင္တဲ့ႏွလံုး၊ ေတာက္ပေသာမ်က္လံုး
ရဲရင့္ခိုင္မာေသာအျပံဳးမ်ားျဖင့္
အနစ္နာခံ၊ တာဝန္ယူရဲသူလည္း ျဖစ္တယ္...

သူဟာ...
ျမန္မာနိဳင္ငံရဲ့ လြတ္လပ္ေရးဗိသုကာ
ျမန္မာတိုင္းရဲ့ ေက်းဇူးရွင္ျဖစ္တဲ့
အာဇာနည္အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ၾကီးရဲ့
တာဝန္လြန္ေပးအပ္ခဲ့တဲ့
ေျခရာမွီတဲ့သမီးေကာင္းတစ္ေယာက္....

ျမန္မာျပည္... ရာသီၾကမၼာဆိုး
တိမ္မိုးညိဳ တစ္ခြင္လံုးအုံ့မည္း
ဖရုိဖရဲ ေန့ညေတြမွာ...
ျပာစင္စင္ေကာင္းကင္နဲ့ေနၾကယ္လ
ရွိေနေပမယ့္ မျမင္ရ...
စိတ္ဓာတ္ေတာ့မက်ဘူး...အေမ
"မိုး" ကုန္ရင္ "ေဆာင္း"ကိုေရာက္မယ္
ဒီယံုၾကည္ခ်က္နဲ့အတူ အေမ့ကိုကူညီဖို့
ကိုယ့္ကို ကိုယ္ျဖည့္ဆည္းေနပါတယ္ အေမ... ။ ။

ဒီကဗ်ာေလးရဲ့ သက္တမ္းဟာ ဆယ္ႏွစ္တင္းတင္းျပည့္ခဲ့ပါျပီ။ ဟုတ္ပါတယ္...ဒီကဗ်ာေလးကို အေမစုရဲ့ ၅၅ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန့ (June19,2K:Monday) တုန္းက မမင္းေရးခဲ့တာပါ။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ့ အဆက္အသြယ္အကူအညီရလို့ တရားစာအုပ္ေလးတစ္အုပ္နဲ့အတူ ဒီကဗ်ာေလးကို အေမစုဆီ (၅၆)ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန့လက္ေဆာင္အျဖစ္နဲ့ ေပးပို့ခဲ့ဖူးပါတယ္... အေမစု လက္ခံရ၊ မရကိုေတာ့ မမင္းမသိပါဘူး။
ဒီေန့ ၆၅ ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန့မွသည္... အေမစု ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး က်န္းမာခ်မ္းသာ၍ အျမန္ဆံုးလြတ္လပ္ ျငိမ္းခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္နိဳင္ပါေစလို့ တနင့္တပိုးဆုေတာင္းရင္း ... ဒီကဗ်ာေလးကို တင္ပါတယ္။

အသက္ဆက္ဖို ့ ေရ....

အစ္ကို၊ ေမာင္၊ အစ္မ၊ ညီမမ်ားႏွင့္ မိတ္ေဆြအေပါင္း သူငယ္ခ်င္းေကာင္းတို့ေရ


မမင္းဆီက e-mail ရရင္ အလွဴခံေတာ့မယ္၊ ဘာကိစၥလွဴစရာရွိျပီလဲ လို့အားလံုး အလိုလိုေနရင္း သိေနၾကေလာက္ျပီ ထင္ပါရဲ့ေနာ္။ ဟုတ္ပါတယ္ ဒီတစ္ခါကေတာ့ မၾကံဳစဖူးတဲ့ ျမန္မာနိဳင္ငံတစ္ဝွမ္း ေရခမ္းေျခာက္မွဳေၾကာင့္ ေရငတ္ျပတ္မွဳဒဏ္နဲ့ ေရရွားလို့ျဖစ္ေပၚခံစားၾကရတဲ့ ေရာဂါေပါင္းစံုေတြ ျဖစ္ေပၚခံစားေနၾကရတဲ့ သတင္းေတြအတြက္ပါ။
ဒီေနရာေတြမွာ ဖတ္ၾကည့္ပါ။
http://www.mizzimaburmese.com/news/inside-burma/5359-2010-05-11-14-00-12.html
http://burmese.dvb.no/news.php?id=10804
http://www.khitpyaing.org/index.php?route=detail&id=654
http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/news/1-news/3120-2010-05-08-10-11-30
http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/news/1-news/3131-2010-05-11-09-50-51


မမင္းအေနနဲ့ ကိုယ္တတ္နိဳင္သမွ်ေငြအားနဲ့ ေထာက္ပံ့ရုံနဲ့တင္ ေနသာထိုင္သာမရွိ၊ ေနမထိ ထိုင္မထိျဖစ္တာေၾကာင့္...

မိတ္ေဆြအေတာ္မ်ားမ်ားလည္း ကိုယ့္နိဳင္ငံကိုယ့္လူမ်ိဳး (သံသရာဘဝေပါင္းမ်ားစြာက ကိုယ့္ရဲ့ မိဘညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေဆြမ်ိဳးမိတ္ေဆြအေပါင္းတို့) ခုလို အငတ္ေဘး၊ ေရာဂါေဘး၊ ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္းေဘး၊ စိတ္ဆင္းရဲျခင္းေဘးေတြနဲ့ ၾကံဳေတြ ့ခံစားေနရတာ ၾကားသိရေတာ့ တတ္စြမ္းသ၍ ကူညီခ်င္ၾကေပမယ့္ ကိုယ့္အလုပ္ေတြနဲ့ကိုယ္ စိတ္မအား၊ လူမအားၾကတာ မ်ားေလေတာ့ ....

စံုစမ္းေမးျမန္းဖို့ ဆက္သြယ္လွဴတန္းဖို ့ တကူးတကအခ်ိန္မေပးနိဳင္သူမ်ားအတြက္..

နည္းမ်ားမဟူ အလြယ္တကူ ကုသိုလ္ပါဝင္ျဖစ္ေအာင္လို့ မမင္းကတစ္ဆင့္ တာဝန္ယူျပီး ေငြစုပါမယ္။

(မမင္းထံ ဓမၼဒူတလစဥ္အလွဴေငြထည့္ဝင္ေနၾကတဲ့ အစ္ကိုေမာင္ညီအစ္မေတြနဲ့ ရင္းႏွီးျပီးသားသူငယ္ခ်င္းေတြဆီမွာ မမင္းရဲ့ ဘဏ္အေကာင့္က payee list မွာအဆင္သင့္ရွိျပီးသားမို့ အလြယ္တကူလို့ သံုးလိုက္တာျဖစ္ပါေၾကာင္း။)



Lotus Foundation က အစ္မ မခင္မမ ကို ဒီမနက္ဖုန္းနဲ့ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းလိုက္ေတာ့ ေလးစားစရာေကာင္းတဲ့ အဲဒီ အစ္မကေႏြးေထြးရင္းႏွီးစြာျဖင့္ စံုစံုလင္လင္ရွင္းျပေပးပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ဘက္က ေဆာင္ရြက္ေပးမယ့္သူအျဖစ္ ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရသူ၊ တကယ္ထိထိေရာက္ေရာက္ လုပ္နိဳင္စြမ္းသူ၊ အမ်ား၏အားကိုးယံုၾကည္ျခင္း ခံရသူေတြကို အစ္မကေရြးခ်ယ္ထားတာေတြ ့ရပါတယ္။ နာေရးကူညီမွဳ ဦးေက်ာ္သူ နဲ့ လမ္းျပၾကယ္ ဦးေအးျမင့္တို့ျဖစ္ပါတယ္။ သိတဲ့အတိုင္း ျမန္မာျပည္မွာကလည္း ေကာင္းတာေတြလုပ္ရင္ အဖမ္းခံရတတ္တာဆိုေတာ့ ေတာ္ရုံလူေတြကလည္း ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္မလုပ္ရဲၾကပါဘူး။ ဦးေက်ာ္သူတို့အဖြဲ ့က နီးစပ္ရာကေန ေရဝယ္ျပီး ေရပီပါေတြကို ေထာ္လာေပၚတင္ျပီး လိုအပ္တဲ့ေနရာေတြ သြားေနျပီလို့ဆိုပါတယ္။ အစ္မက ဦးေက်ာ္သူရဲ့ ဇနီးနဲ့ မေန့က ဖုန္းေျပာရပါတယ္တဲ့။ ဦးေအးျမင့္နဲ့ေတာ့ အဆက္အသြယ္မရေသးပါဘူးတဲ့။ ဦးေအးျမင့္တို့ လမ္းျပၾကယ္ အဖြဲ ့ကေတာ့ ပဲခူးသနပ္ပင္မွာေရ ကယ္ဆယ္ေရးေတြ သြားလုပ္ေနျပီမို့ပါ။ http://moemaka.blogspot.com/2010/05/water-donation-to-local-residences-by.html
သူတို့က boxer နဲ့ transportation fees ကေငြကုန္ျပီး ေရကေတာ့ အလကားရတဲ့ဆီကေန သြားလွဴတယ္လို့ ဆိုပါတယ္။

အစ္မက မိုးမရြာလို့ ေရျပႆနာ မေျပလည္မခ်င္း အလွဴေငြေတြကို ရသမွ်စုျပီး ပမာဏေပၚမူတည္လို့ ၃ရက္တစ္ခါျဖစ္ေစ၊ တစ္ပတ္တစ္ခါ ျဖစ္ေစ လိုအပ္သလို အဆင္ေျပသလို လႊဲပို့လွဴတန္းေပးမယ္လို့ ေျပာသြားပါတယ္။



ဘဝေဟာင္းက မိဘေဟာင္းေတြလည္း အငတ္ေဘး၊ ေရာဂါေဘး၊ ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္းေဘး၊ စိတ္ဆင္းရဲျခင္းေဘးေတြက သက္သာရာရဖို့ နဲ့ မမင္းရဲ့ မိတ္ေဆြမ်ား ေရအက်ိဳးဆယ္ပါးကလည္း မေတာင္းရဘဲ ေအာ္တိုျပည့္မွာမို့ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ မမင္းရဲ့ အသိမွန္သမွ် ဘယ္သူ့ကိုမွ အလြတ္မေပး၊ နည္းနည္း၊မ်ားမ်ား မရရေအာင္အလွဴခံမယ္လို့ စိတ္ကူးထားပါတယ္။ လူရင္းမ်ား ဖုန္းေမွ်ာ္လ်က္သာေနၾကပါေတာ့။ ;P



ေမတၱာျဖင့္

KZMin

ႏွစ္ခါကြဲတဲ့ အသည္း

ျပိဳင္ဘက္လည္း မရွိပါကြယ္
" မဲ " ဆိုတာ ပါးစပ္ထဲက ဂဏန္းပါ။

အားႏြဲ ့တာမို့ ေၾကာက္လွပါတယ္...
ေနာက္တစ္ခါ.... မ " ခြဲ " ပါနဲ့ေတာ့။  ။

ဘုရားစူးသၾကၤန္

SMS နဲ့ပက္တဲ့
သၾကၤန္ေရ
စိုရႊဲေနတာပဲ... Mobile Phone ထဲမွာ။

download ဆြဲထားတဲ့
တူးပို့ေတး
ျမဴးျမဴးေလးညံ... Ear-Phoneတပ္လို့ေပါ့။

Forward mail ရဲ့
စတုဒိသာ
မစားရလည္း... ဝ, ခမန္းပါေလ။

Attach File က
ပန္းပိေတာက္
set up picture ေလးေကာက္လုပ္ျပီး။

Urgent အလုပ္ေတြ
တန္းစီေစာင့္
ရုံးမွာေရာက္ေနတဲ့ ဒီလိုေန့မ်ိဳးက...

ဘုရားစူး...
ဒါ... သၾကၤန္ရက္ေတြပါတဲ့.... ။  ။

မမင္း

ပဌာန္းအေက်ာ္ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ဘုရား

 ျပီးခဲ့တဲ့ Marchလ 20ရက္ေန့(စေန)၊ 21(တနဂၤေႏြ)၊ 27(စေန) နဲ့ 28(တနဂၤေႏြ) ေန့ေတြတုန္းက Jurong East(Informatics Centre) မွာ Lotus Foundation ကဦးစီးဦးေဆာင္ျပီးေတာ့ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးႏွင့္ ရန္ကင္းေအးျငိမ္းရိပ္သာ ဆရာေတာ္တို့ရဲ့ တရားပြဲေတြက်င္းပခဲ့တာရယ္၊ တိုးပါးယိုးေက်ာင္းတိုက္ သိမ္ေတာ္မွာ ဆရာေတာ္မ်ား သိကၡာထပ္အလွဴေတာ္က်င္းပခဲ့တာကို ဒီက သာသနာေတာ္အေရး စိတ္ဝင္စားၾကသူတိုင္း ၾကားသိလိုက္မယ္လို့ ယံုၾကည္မိပါတယ္။ ယံုဆို မမင္းကိုယ္တိုင္ အဲဒီတစ္ပတ္မတိုင္ခင္ ဓမၼဒူတဆရာေတာ္ဘုရားရဲ့ တရားပြဲသြားတုန္းကတည္းက တရားပြဲတိုင္းမွာ ေဝယ်ာဝစၥေဆာင္ရြက္ၾကတဲ့ ေလးစားခင္မင္ရတဲ့ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားက ေရွ့တစ္ပတ္ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ဘုရားရဲ့ တရားပြဲေနာ္၊ လာျဖစ္ေအာင္လာခဲ့ပါ ဆိုတာမ်ိဳး အားတက္သေရာေျပာဆို ဖိတ္ၾကားခံခဲ့ရသလို၊ SMS, E-mail သတင္းေတြလည္း အေစာင္မ်ားစြာလက္ခံရရွိခဲ့တာေလ။

မမင္းက လက္ရွိသာသနာမွာ အထင္ကရဆရာေတာ္မ်ားကို အားလံုးနီးပါးသိတယ္လို့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အထင္ေျမာက္ဟန္တူပါရဲ့၊ ကိုယ္မသိဖူး၊ မၾကားဖူးတဲ့ဆရာေတာ္မ်ားရဲ့ တရားပြဲေတြဆို ေတာ္ရုံတန္ရုံ သြားခဲတယ္ဆိုပါေတာ့။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ကံေကာင္းၾကီးေထာက္မလို့သာ။ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ဘုရားကို အရင္က မသိပါဘူး၊ ပဌာန္းတရားေတာ္ဆိုလို့သာ စိတ္ဝင္စားျပီးေရာက္သြားတာ။ ထံုးစံအတိုင္း အေျပးအလႊားနဲ့သြား၊ ေနာက္က်လို့ အေမာတေကာဝင္ထိုင္ျပီး မွီရာကားနဲ့ ေရာက္ရာေနရာက လိုက္ရေတာ့တာ။ ေတာ္ေသးတာ သီလယူတာမမွီလိုက္ေပမယ့္ တရားအစေတာ့ မွီတယ္။ ပထမဆံုး မမင္းသတိထားမိတာက ဆရာေတာ္ဘုရားရဲ့ ၾကည္လင္တဲ့မ်က္ႏွာေတာ္နဲ့ ပြင့္လင္းရုိးရွင္းတဲ့ အျပံဳးက ေမတၱာဓာတ္၊ ေမတၱာအား။ ကိုယ့္အဖိုးအရင္း၊ အေဖအရင္း ႏွင့္မျခားေသာ ခ်စ္ခင္ယံုၾကည္ အားကိုးျမတ္နိဳးတဲ့စိတ္ေတြ ျဖစ္ေပၚလာတာ ထူးျခားလြန္းတယ္။ ျပီးေတာ့ သက္ေတာ္ ရွစ္ဆယ္ေက်ာ္နဲ့ မလိုက္ဘက္ေအာင္ပဲ ၾကည္လင္ပီျပင္ျပီး ေအာင္ျမင္လွတဲ့ အသံေတာ္မွာလည္း ကရုဏာအား၊ စရဏအားေတြျပည့္ဝေနတယ္လို့ ခံစားလိုက္မိတယ္။ မမင္းက ပဌာန္းနိေဒၵသကို ဘယ္ေနရာက ဘယ္လိုေရာက္ေရာက္ ညက္ညက္ေက်ေနေအာင္ အလြတ္ရေနတာျဖစ္လို့ စာအုပ္ကိုၾကည့္ျပီးအာရုံစိုက္စရာ မလိုလို့လည္းဆရာေတာ္ဘုရားကို ေသခ်ာအာရုံစိုက္ဖူးေျမာ္ နာယူမိတာလဲ ျဖစ္နိဳင္ပါတယ္။


ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ နက္နဲလွတဲ့ ပဌာန္းတရားေတာ္ကို နက္နဲလွတဲ့ခ်ဥ္းကပ္နည္းမ်ိဳးနဲ့ ရသမွ်အခ်ိန္ေလးမွာ က်စ္က်စ္လစ္လစ္နဲ့ နားလည္လြယ္ေအာင္ေဟာသြားတဲ့ တစ္မူထူးျခားတဲ့ ေဟာနည္း၊ ေဟာဟန္ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားရွင္အလို တရားေတာ္ကိုလက္ခံပံုနည္း အဆင့္ ၄ မ်ိဳးကို ဆရာေတာ္ဘုရားရွင္းျပျပီးေနာက္ ပဌာန္းပစၥည္းတစ္ခုစီတိုင္းအတြက္၊

နံပါတ္(၁) နားျဖင့္နာယူနားေထာင္ျခင္း အဆင့္အတြက္ ဆရာေတာ္ကအရင္ ရြတ္ဆိုျပပါတယ္။

နံပါတ္(၂) အဆင့္ ႏွဳတ္ျဖင့္ကိုယ္တိုင္ ရြတ္ေဆာင္ျခင္း အတြက္ တရားနာပရိတ္သတ္ကို ရြတ္ဆိုပူေဇာ္ေစပါတယ္။

နံပါတ္(၃)အဆင့္ကေတာ့ စိတ္ျဖင့္အနက္အဓိပၸာယ္သိေအာင္ ၾကံစည္ဆင္ျခင္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအဆင့္မွာေတာ့ ဆရာေတာ္ဘုရားက အနက္သိလြယ္ရုံ အက်ယ္ဖြင့္ေဟာျပသြားတာ တခ်ိဳ့ကို မမင္းညဏ္မွီသေဘာေပါက္လိုက္သမွ် နည္းနည္းေဖာက္သည္ခ်ခ်င္ပါတယ္။ ပဌာန္းဆိုတာ ပဌာနပါဠိကလာတာျဖစ္ျပီး "လိုရင္းျဖစ္ေသာ(ျပဌာန္းေသာ) အေၾကာင္းတရားလို့ အဓိပၸာယ္ရွိတာေၾကာင့္ သေဘာတရားတိုင္းရဲ့ အေၾကာင္းတရား(ပစၥည္း)၊ အက်ိဳးတရား(ပစၥယုပၸန္) နဲ့ အေၾကာင္းအက်ိဳးတို့ ဆက္ႏြယ္ေထာက္ပံ့ေက်းဇူးျပဳ ျဖစ္ပ်က္ပံု(ပစၥယ သတၱိ) ေတြကို သေဘာေပါက္နားလည္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ သဒၵါလိုကေတာ့ ပစၥည္း(ကတၱား)၊ ပစၥယုပၸန္(သမၺဓာန္) ႏွင့္ ပစၥယသတၱိ(ကရုိဏ္း) ဆိုျပီးေခၚပါတယ္။ ပစၥည္းတစ္ခုစီတိုင္းကို ဒီ ၃ မ်ိဴးနဲ့ဆရာေတာ္ဘုရား ရွင္းလင္းေဟာၾကားသြားခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပထမဆံုးပစၥည္း ေဟတုပစၥေယာတစ္ခုကိုပဲ မမင္းဥပမာအေနနဲ့ ဆရာေတာ္ေဟာတာကို မွီသေလာက္ၾကိဳးစားရွင္းျပပါမယ္။ ဒီတစ္ေခါက္ Singapore မွာလည္း ဆရာေတာ္ အကုန္ျပီးေအာင္ ေဟာမသြားနိဳင္လိုက္ပါဘူး၊ အပိုင္းေလးပိုင္း ေလးခ်ိန္တည္းမို့ ၁၃ ပစၥည္း၊ ကမၼပစၥေယာထိပဲျပီးလိုက္တာပါ။ အပါယ္တံခါးပိတ္ တရားေတာ္နဲ့ နိဗၺာန္တံခါးဖြင့္ တရားေတာ္ ႏွစ္ပုဒ္ကိုလည္း ခ်ီးျမွင့္သြားပါေသးတယ္။ ပဌာန္းတရားအျပည့္အစံုကိုေတာ့ ဓမၼဒါနေဝငွ လွဴတန္းခဲ့ၾကတဲ့ DVD မွာနာယူနိဳင္ပါတယ္။ စမ္းေခ်ာင္း၊ ကံျမင့္ေက်ာင္းတိုက္မွာ အပိုင္း(၁၀)ပိုင္းခြဲေဟာထားတာက အျပည့္အစံုျဖစ္ပါတယ္။ DVD မရလိုက္လို့ လိုခ်င္တဲ့သူမ်ား မမင္းထံအေၾကာင္းၾကားပါ။ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ၾကီး ၏ ျမတ္ပဌာန္းေဒသနာႏွင့္ ဝိပႆနာဥာဏ္စဥ္ တရားေတာ္မ်ား ဒီေနရာမွာလည္း ရနိဳင္ပါတယ္။ ေၾကာ္ျငာဝင္လိုက္ျပီးျပီဆိုေတာ့ ေဟတုပစၥေယာကို ဆက္လိုက္ပါရေစဦး။ ျပီးရင္လည္း ဆရာေတာ္ဘုရား ထူးျခားတာေတြ မမင္းၾကားသိရသမွ် ဆက္ေရးခ်င္ေသးတာေၾကာင့္ပါ။


ေဟတုပစၥေယာတိ... ဆိုတာ ဘုရားရွင္က ေဟတုပစၥည္းကို အက်ယ္ခ်ဲ့ေဟာပါေတာ့မယ္လို့ ဦးတည္လိုက္တာပါတဲ့။

ေဟတူ=ဟိတ္ ၆ ပါး တရားတို့သည္ (ပစၥည္း၊ အေၾကာင္းတရားမ်ားအျဖစ္)၊

ေဟတုသမၼယုတၱကာနံ=ဟိတ္ႏွင့္ယွဥ္ကုန္ေသာ၊ ဓမၼာနံ=သဟိတ္စိတ္ ၇၁ပါးႏွင့္ က်န္ေစတသိက္၅၂ပါးတို့ကိုလည္းေကာင္း၊ တံသမုဌာနာနဥၥ=ထိုစိတ္ေစတသိက္တရားတို့ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚ၍လာကုန္ေသာ၊ ရူပါနံ=စိတၱဇရုပ္၊ ပဋိသေႏၶကမၼဇ ရုပ္တရားတို့အားလည္းေကာင္း (ပစၥယုပၸန္၊ အက်ိဳးတရားမ်ားျဖစ္ေပၚလာေအာင္)၊

ေဟတုပစၥေယန=(သစ္ပင္၏ ေရေသာက္ျမစ္သည္ သစ္ပင္တစ္ပင္လံုး ဖြံျဖိဳးၾကီးထြား ျဖစ္ေပၚလာေအာင္ ေက်းဇူးျပဳေထာက္ပံ့ေပးသကဲ့သို့) ေဟတု=အျမစ္မူလတရားအျဖစ္(ေဟတုပစၥယသတၱိျဖင့္)၊ ပစၥေယာ=ေက်းဇူးျပဳတတ္(ျဖစ္ေစတတ္)သည္၊ ေဟာတိ ျဖစ္၏။


ဒီေနရာမွာ ဆရာေတာ္ဘုရားက ဟိတ္ ၆ ပါးဆိုတာဟာ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟဆိုတဲ့ အကုသိုလ္ဟိတ္ ၃ပါး ႏွင့္ အေလာဘ၊ အေဒါသ၊ အေမာဟဆိုတဲ့ ကုသိုလ္ဟိတ္(သို့) အဗ်ာကတဟိတ္ ၃ပါးတို့ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေစတသိက္တရား(နာမ္တရားျဖစ္ေၾကာင္း)၊ ထိုဟိတ္တို့ေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ သဟိတ္စိတ္မ်ားမွာ (အျမစ္တစ္ေခ်ာင္းရွိေသာ သစ္ပင္၊ ႏွစ္ေခ်ာင္းရွိေသာ သစ္ပင္စသည္ရွိသလို) ဧကဟိတ္၊ ဒိြဟိတ္၊ တိဟိတ္စိတ္ဟူ၍ကြဲပံု၊ ဟိတ္မယွဥ္ေသာစိတ္ အဟိတ္စိတ္ ၁၈ ပါးတို့ ေဟတုပစၥည္းတြင္ မပါဝင္ပံု။ ဟိတ္ေၾကာင့္ စိတၱရုပ္၊ ပဋိသေႏၶကမၼဇရုပ္ တို့ျဖစ္ပံုႏွင့္ ထိုအက်ိဳးပစၥယုပၸန္တရားမ်ားသည္လည္း နာမ္တရားရုပ္တရားတို့သာ ျဖစ္ေၾကာင္းျဖင့္ ညဏ္စဥ္ေလးပါး အထိေရာက္ေအာင္ လမ္းျပေဟာေျပာတာျဖစ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ေရွ့မွာ ဘုရားအလို တရားခံယူနည္း အဆင့္ ၄ မ်ိဳးအရ ေနာက္ဆံုးဆင့္...

နံပါတ္(၄)အဆင့္ က နာျပီး၊ ရြတ္ေဆာင္ျပီး၊ စိတ္ျဖင့္သေဘာေပါက္ျပီးေသာ တရားေတာ္ကို ဝိပႆနာညဏ္ျဖစ္ေအာင္ လကၡဏာေရး ၃ ပါးတင္ျပီး ရွဳ့မွတ္ပြားမ်ားသိျမင္ျခင္း ျဖစ္လို့ပါပဲ။


ဝိပႆနာညဏ္စဥ္ ပထမ ၄ ဆင့္ကေတာ့

နံပါတ္(၁) ရုပ္နာမ္တရားတို့ကို ခြဲျခားသိျမင္ေသာ နာမရူပ ပရိေစၦဒညဏ္၊

နံပါတ္(၂) ထိုခြဲျခားသိျမင္ျပီးေသာ ရုပ္နာမ္တရားတို့ရဲ့ အေၾကာင္းအက်ိဳး(ပစၥည္း၊ ပစၥယုပၸန္) တို့ကို သိျမင္ေသာ ပစၥယ ပရိဂၢဟညဏ္၊

(ဒီညဏ္ႏွစ္မ်ိဳး ျဖစ္လာရင္ အပါယ္တံခါးပိတ္တဲ့ စူဠေသာတာပန္လို့ ဆရာေတာ္ဘုရားျဖည့္စြက္ေဟာသြားပါေသးတယ္)၊

နံပါတ္(၃) ရုပ္နာမ္တရား၊ ေလာကဓမၼမ်ားကို သံုးသပ္ဆင္ျခင္ေသာ သမၼသနညဏ္၊

နံပါတ္(၄) ရုပ္နာမ္တို့၏ အျဖစ္အပ်က္ကို ရွဴဆင္ျခင္သိျမင္ေသာ ဥဒယဘယညဏ္ တို့ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ညဏ္ ၂ မ်ိဳးကိုရျပီဆိုရင္ေတာ့ နိဗၺာန္ကို အေႏွးနဲ့အျမန္ ဧကႏၱေရာက္ရေတာ့မွာ ျဖစ္တယ္။ ဝိပႆနာ ညဏ္စဥ္ ၁၀ ပါးမွာ လိုရင္းကေတာ့ အျဖစ္အပ်က္ကို သိျမင္ေသာ ဥဒယဘယညဏ္လို့ ဆရာေတာ္မိန့္ပါတယ္။ ခုလို ဗဟုသုတနာၾကားသိကေန ထိုးထြင္းအသိ(ညဏ္သိ) အဆင့္ေရာက္ေအာင္ အၾကိမ္ၾကိမ္ ရြတ္ဆို၊ ႏွလံုးသြင္း၊ ပြားမ်ားေလ့က်င့္ဖို့ ဆရာေတာ္ဘုရားမွာ ၾကားသြားပါတယ္။


ဒီေလာက္ဆိုရင္ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးရဲ့ ဝိဇၨာ၊ စရဏတရားအားေတြကို ညဏ္ၾကီးသူမ်ားရိပ္မိနိဳင္ပါျပီ။ မမင္းက ပထမေန့ တရားနာျပီးကတည္းက g-talk online status မွာ တရားေတာ္ေတြ အရမ္းေကာင္းပါတယ္လို့ တင္ထားသလို ဝါသနာပါတတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္း ဖုန္းနဲ့တစ္မ်ိဳး၊ ခ်တ္တင္ ကေနတစ္မ်ိဳး တရားေတာ္ေတြေကာင္းေၾကာင္း၊ ဆရာေတာ္ၾကည္ညိဳစရာေကာင္းေၾကာင္း ေျပာျဖစ္ပါတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပါ။ ဆရာမေဒၚသူဇာရဲ့ ေမေမက ဒီ25ရက္ေန့မွာ မ်က္စိခြဲမယ္ေျပာထားတာမို့ မမင္းက 26ရက္ေန့ညမွာ ဖုန္းဆက္ျပီးသတင္းေမးပါတယ္။ ဒီေတာ့ဆရာမက... အဖြားမ်က္စိမခြဲျဖစ္ဘူး၊ သီသီေလးကပ္ျပီး ကံေကာင္းသြားတာ မွားေတာ့မလို့ဆိုျပီး အစခ်ီလို့ေပါ့ေလ... ဟိုတေလာကတည္းက နင့္အဖြားရဲ့ depression ကိုကုရတာ၊ ငါပါ depression ဝင္သလိုျဖစ္သြားတယ္။ အေၾကာင္းမယ္မယ္ရရ မရွိဘဲ စိတ္ေတြရွဳပ္ေထြး ပင္ပန္းေနတာပဲ၊ ပူေလာင္လိုက္တာသမီးရယ္ ေတာ္ေတာ္ျဖစ္တာတဲ့။ "ကံေကာင္းလို့သမီးေရ၊ ကယ္တင္ရွင္က ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ဘုရားရဲ့ ပဌာန္းတရားေပါ့၊ နင္ေတာ့သိမွာမဟုတ္ဘူး၊ ဒီတစ္ခါလူၾကံဳတာနဲ့ ငါအေခြပို့ေပးမယ္"တဲ့ ေျပာေသးတာ ဆရာမက။

"ဒီရက္ပိုင္းထဲမွာ အမွတ္မထင္ အဲဒီတရားကို ကေလးမေလးကဖြင့္ေပးတာ၊ ဘယ္သူဓမၼဒါနျပဳလို့ ဘယ္ကေနရလာတယ္လည္း မသိပါဘူး၊ ငါကလည္း ဆရာဝန္ၾကီးၾကီးနဲ့မွ ေဆးထိုးခ်င္တဲ့လူစား မ်ိဳးဆိုေတာ့ေလ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ဘုရားကို မသိေတာ့ ေသခ်ာဂရုစိုက္ျပီးမနာမိဘူး၊ သာမန္ေလာက္ နာရင္းနာရင္းမွ သတိျပဳမိလာတယ္၊ ဆရာေတာ္ဘုရား တရားေဟာတဲ့အသံနဲ့ ပဌာန္းရြတ္တဲ့ အသံမတူဘူး၊ အသံေတာ္ကလည္းထူးျခားတယ္၊ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ဘုရားအေၾကာင္းေတြ ထည့္ေျပာတာလည္းၾကားေတာ့မွ ေပါ့ေပါ့မဟုတ္ဘူးဆိုျပီး၊ ညတိုင္းဖြင့္ျပီး နာျဖစ္တာ၊ သိသိသာသာ စိတ္ေတြေအးခ်မ္းလာလိုက္တာ။ မေန့ညကေတာ့ ည၁၂နာရီေလာက္ၾကီး တစ္အိမ္လံုးကို ေမႊးေနေတာ့တာပဲ၊ အရမ္းထူးျခားတယ္။ စီးပြားေရးေတြကလည္း ငါကိုယ္တိုင္ နယ္သြားစရာမလိုပဲ လက္ခြဲ ေတြ၊ နယ္ဆင္းေရာင္းတဲ့ သူေတြက အရမ္းကို ေရာင္းေကာင္းၾကတာအံ့ကိုၾသေရာ၊ အိမ္မွာေနရင္း ဝင္ေငြေတြေကာင္းျပီး အဆင္ေျပေနတာေလ။ ဒီမနက္ေတာ့ အဖြားမ်က္စိခြဲဖို့ လိုအပ္တာေတြကားေပၚတင္ျပီး သြားခါနီးနီးမွ အဲဒီဆရာဝန္အေၾကာင္းေသခ်ာသိလိုက္ရလို့ မသြားျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ဒီလိုေဘးအႏၱရယ္ကင္းတာ၊ ထူးျခားတဲ့ေကာင္းက်ိဳးေတြ ရတာဟာ ဒီတရားေၾကာင့္လို့ပဲ ေသေသခ်ာခ်ာယံုတယ္" လို့ေျပာျပပါတယ္။


မမင္းကလည္း "ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ဘုရားက ခုSingaporeမွာေလ။ အရင္တစ္ပတ္က အေမ online လာေတာ့ တရားေတြေကာင္းလိုက္တာဆိုေတာ့ နင္တရားနာေနတာလားလို့ သမီးကိုေမးတာေလ၊ အဲဒါ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ဘုရားရဲ့ တရားပြဲသြားခဲ့တာေလ။ သိမ္ဆင္းမွာ ဝတၳဳေငြပဲေလာင္းခ်င္လို့ ေကာင္းပါ့မလားလို့ အေမ့ကိုေမးခဲ့တာလဲ ခုလာမယ့္တနဂၤေႏြ ဆရာေတာ္ဘုရားသိကၡာထပ္၊ သိမ္ဆင္းအတြက္ေလ။ " လို့ခပ္ၾကြားၾကြားေလးေျပာမိေတာ့တယ္။ အဲဒီေတာ့ ဆရာမက ဝမ္းသာအားရေတြျဖစ္၊ visit နဲ့အလုပ္လာရွာေနတဲ့ မမင္းရဲ့ သူငယ္ခ်င္းအတြက္လည္း အရမ္းကံေကာင္းတယ္ဆိုျပီး ဆရာေတာ္ဘုရား ဂ်ပန္ကိုသိမ္သမုတ္ပြဲၾကြတုန္းက အေၾကာင္းေလးေျပာျပပါေသးတယ္။ ခင္ဥမၼာျမိဳင္ ဆိုတဲ့တစ္ေယာက္က ဆရာေတာ္ဘုရားကို ၾကည္ညိဳေတာ့ ညေနတိုင္း အေဖ်ာ္ရည္ကပ္တယ္တဲ့၊ ဆရာေတာ္ဘုရားက နင္ေန့တိုင္းလာလွဴေနတာ ဘာအလုပ္ လုပ္တုန္း၊ ပိုက္ဆံေတာ္ေတာ္ရွိလားလို့ ေမးတယ္တဲ့။ သူက မရွိပါဘူးဘုရား၊ အလုပ္လာရွာတာမရလို့ ေနထိုင္ခြင့္လည္းကုန္ေတာ့မွာေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္ျပန္ရေတာ့မွာပါဘုရားလို့ ေလွ်ာက္တယ္တဲ့။ ဒီေတာ့ ဆရာေတာ္ဘုရားက ခင္ဥမၼာျမိဳင္ အလုပ္မရလို့တဲ့၊ ရေစ... လို့ရီရီေမာေမာေျပာပါသတဲ့။ အဲဒီေန့ည ဆယ္နာရီမွာပဲ သူေဌးကဖုန္းဆက္ျပီး နက္ျဖန္ခါအလုပ္ဆင္းေတာ့လို့ အလုပ္ခန့္ပါတယ္တဲ့။ ဒါနဲ့ သူ့လိုျဖစ္ေနတဲ့ ၾကည္ျပာဆိုတဲ့ သူ့သူငယ္ခ်င္းကို ေျပာျပလို့ ေနာက္တစ္ေန့မွာ ၾကည္ျပာက ဆရာေတာ္ဘုရားဆီလိုက္ဖူးေျမာ္ျပီး အလုပ္မရတဲ့အေၾကာင္း ေလွ်ာက္ပါတယ္တဲ့။ ဆရာေတာ္ဘုရားက ခင္ဥမၼာျမိဳင္တုန္းကလိုပဲ ေျပာပါတယ္တဲ့။ အဲဒီ ၾကည္ျပာလည္း ေနာက္တစ္ေန့မွာပဲ အလုပ္အသစ္ရခဲ့တယ္ လို့ဆိုပါတယ္။ ဆရာေတာ္ဘုရားက ငါ့တန္ခိုးရွိလို့ မဟုတ္ပါဘူး၊ ဘုရားရွင္ရဲ့တရားေတာ္ေတြက တန္ခိုးၾကီးတာေၾကာင့္ ရြတ္ပါမ်ားလို့ပါးစပ္က သိဒၶိေပါက္သြားတာလို့ေျပာပါတယ္တဲ့။ ဒါေၾကာင့္ဆရာေတာ္ဘုရားက ကိုယ္တိုင္ရြတ္ဆိုၾကဖို့လည္း တိုက္တြန္းထားပါတယ္တဲ့။ ဆရာေတာ္ဘုရားကို ေသခ်ာအနီးကပ္ဖူးေျမာ္ၾကည္ညိဳဖို့၊ မြန္မြန္ျမတ္ျမတ္စြမ္းနိဳင္သမွ်လွဴဖို့ မမင္းသူငယ္ခ်င္းကိုလည္း အလုပ္ရွာေနတဲ့အေၾကာင္း ဆရာေတာ္ကို ေလွ်ာက္ျဖစ္ေအာင္ေလွ်ာက္တင္ဖို့၊ မမင္းကိုလည္း အခ်ိန္ရရင္ ဆရာမတို့မိသားစုက မဖူးေျမာ္မလွဴတန္းဖူးပါဘဲနဲ့ တရားေတြနာျပီး အက်ိဳးေက်းဇူးေတြရလို့ ေက်းဇုူးအထူးတင္ရွိေၾကာင္းနဲ့ ျပစ္မွားမိသည္မ်ားရွိခဲ့ပါက သီးခံခြင့္လြတ္ပါရန္အေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားခိုင္းပါတယ္။


ဒီလိုနဲ့ စေနေန့တရားပြဲမွာေတာ့ အစားအေသာက္ကို လမ္းမွာအျပီးစားျပီး၊ တရားပြဲကိုအခ်ိန္မွီသြားခဲ့ပါတယ္။ ခဏနားခ်ိန္မွာ ကင္းတင္းက အေကၽြးအေမြးအစီအစဥ္ဘက္ ေျခဦးမလွည့္ဘဲ ဆရာေတာ္ကိုဖူးခြင့္ရဖို့ ေခ်ာင္းရပါေတာ့တယ္။ အဲဒီေန့က ဆရာေတာ္က ပထမပြဲေဟာတာျဖစ္ျပီး၊ ျပီးတာနဲ့ Lotus Foundation ကေစတနာရွင္ေတြနဲ့ဓာတ္ပံုရုိက္ျပီးေနာက္ ဘယ္သူကလုယက္ ပင့္သြားသည္မသိရ၊ ဖူးခြင့္မရလိုက္ပါဘူး။ ေနာက္ေန့ တနဂၤေႏြမွာေတာ့ မမင္းက မနက္ ၆ နာရီထ၊ တစ္အိမ္သားလံုးစာ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္၊ ေပါင္မုန့္မီးကင္ျပီး တစ္အိမ္လံုးကိုႏိွဳးျပီး သိမ္ဆင္းသြားေလာင္းၾကပါတယ္။ လားလား ဆရာေတာ္ဘုရားရဲ့ပရိတ္သတ္က အံုးအံုးကၽြက္ကၽြက္ အလုအယက္ဖူးၾက၊ ေလွ်ာက္ၾက၊ ပင့္ၾက။ မမင္းတို့သာမသိလိုက္တာ၊ သိတဲ့သူေတြနည္းတာမဟုတ္ဘူး ဆိုတာအဲဒီေတာ့မွ သေဘာေပါက္မိတယ္။ ဆရာေတာ္ဘုရားကိုေတာ့ အနီးကပ္ဖူးေလ ေမတၱာဓာတ္၊ ဓမၼဓာတ္ေတြေၾကာင့္ အေအးဓာတ္ကိုပိုျပီး သတိျပဳခံစားမိရေလပါပဲ။ မစိမ္းစိမ္းဆိုတဲ့ ဓမၼမိတ္ေဆြအစ္မကို တရားပြဲမွာ မျမင္မိဘူးေနာ္လို့ ႏွဳတ္ဆက္တဲ့အခါ မစိမ္းစိမ္းက တရားပြဲမေရာက္ျဖစ္ေပမယ့္ ဆရာေတာ္ၾကီးကို အိမ္မွာပင့္ျပီး ေန့ဆြမ္းကပ္၊ ပဌာန္းရြတ္ပြဲလုပ္တယ္တဲ့။ ဓာတ္ပံုေတြကို သူ့ Camera ေလးဖြင့္ျပီးေတာ့ ဝမ္းသာအားရျပပါေတာ့တယ္။ လားလား ပဌာန္းေရထည့္ထားတဲ့ ဖန္ခ်ိဳင့္ၾကီးေတြထဲမွာ ေရပူေပါင္းၾကီးေတြ သီးလို့။ မမင္းတို့ကေတာ့ သိမ္ဆင္းေလာင္း၊ သီလယူ ဆရာေတာ္ဘုရား ေမတၱာခံယူျပီးေနာက္ ကုသိုလ္ပီတိေတြ ဂြမ္းဆီထိျပီး၊ ညေန ေနာက္ဆံုးေန့တရားပြဲမို့ စိတ္ေဇာအားၾကီးျပီး အခ်ိန္ကိုသတိမမူမိေတာ့ဘဲ အခ်စ္ဆံုးေတြကို ဖုန္းဆက္ျပီးတရားပြဲလာေစခ်င္တယ္လို့ ေျပာေတာ့တာကလား။ သံုးေယာက္ေလာက္ကို ေျပာျပီးမွပဲ... အဲ.. ငါ... ေစာေစာစီစီး သူမ်ားကို အိပ္ယာကလိုက္ႏွဳိးသလို ျဖစ္ေနပါေပါ့လားလို့ သေဘာေပါက္ျပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဘရိတ္အုပ္ျပီးသကာလ ညီမေလးတစ္ေယာက္ရဲ့အိမ္တက္အလွဴကိုသြား။ ညေနတရားပြဲကိုသြား။ ဒီၾကားထဲ ရတတ္သမွ်အခ်ိန္ေလးမွာေတာ့ လက္လွမ္းမွီသမွ်ဖုန္းဆက္ျပီး တရားပြဲလာဖို့ႏွိဳးေဆာ္တိုက္တြန္းမွဳ ျပဳျဖစ္ပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္လူစံုေအာင္ မေျပာလိုက္နိဳင္လို့ လြတ္သြားတဲ့ အခ်စ္ဆံုးမ်ားအတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိလို့ ဒီပို့စ္ကိုေရးပါတယ္။ ဒီတစ္ခါၾကံဳၾကိဳက္ရင္ ဖူးခြင့္ထိုက္ေစခ်င္လို့ပါ။ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးကို ေနာက္တစ္ၾကိမ္တရားပြဲ ပင့္ဖို့လည္း Lotus Foundation ကၾကိဳးစားမယ္လို့ သိရပါတယ္။


ညတရားပြဲအျပီး တစ္ကမၻာလံုး ပဌာန္းျပိဳင္တူရြတ္ပြဲ(Lotus Foundation ရဲ့ တန္ဖိုးမျဖတ္နိဳင္တဲ့ Idea ေကာင္းျဖစ္ပါတယ္) အျပီးမွာေတာ့ ဆရာေတာ္ဘုရားကို ခဏဖူးေျမာ္ခြင့္ေပးပါတယ္။ အဲဒီမွာ မမင္းတို့သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္လံုး ေလွ်ာက္ခ်င္တာေတြလည္း ေလွ်ာက္လိုက္ရပါတယ္။ လူေတြက မ်ားလြန္းလို့ မမင္းက ရန္ကုန္ကဆရာမ ေဒၚသူဇာဝင္းတို့ မိသားစုက... ဆိုျပီး အက်ိဳးအေၾကာင္း အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေလးေလွ်ာက္ေတာ့ ဆရာေတာ္က ျပံဳးျပံဳးေလး နားေထာင္ရာက "ေအးကြယ္ က်န္းမာ၊ ခ်မ္းသာၾကပါေစ" တဲ့ေျပာျပီး ဟိုဘက္တစ္ေယာက္ဘက္ လွည့္သြားတယ္။ မမင္းက အသံနည္းနည္းထပ္ျမွင့္ျပီး ဆရာမတို့မိသားစု၊ သမီးတို့မိသားစု အားလံုးက ဆရာေတာ့္အေပၚ ျပစ္မွားမိတဲ့အျပစ္ေတြ ရွိရင္ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါလို့ ေလွ်ာက္ျဖစ္ေအာင္ ခပ္ျမန္ျမန္ေလးဆက္တိုက္ ေလွ်ာက္ေတာ့ ဆရာေတာ္က ျပန္လွည့္လာျပီး "ေအး၊ ခြင့္လြတ္ပါတယ္ကြယ္" လို့လွိဳက္လွိဳက္လွဲလွဲၾကီး ေျပာပါတယ္။


ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ဘုရားရဲ့ တရားပြဲမ်ားကို စီစဥ္ေပးေသာ စီစဥ္သူမ်ားအားလံုး၊ အလွဴရွင္အားလံုး အထူးသျဖင့္ Lotus Foundation မွဆရာေတာ္ႏွင့္ အစ္ကိုအစ္မေမာင္ညီမမ်ား၊ ဆရာေတာ္ ဦးသုပီယႏွင့္ တပည့္တကာ၊ တကာမမ်ားအား ဤပို့စ္ျဖင့္ ေလးစားစြာ ေက်းဇူးမွတ္တမ္းတင္လိုက္ပါတယ္။ ။

ညခါးခါး

ေန့က ႏြမ္းနယ္ေညာင္းကိုက္ေနမွေတာ့
ည ကိုဘယ္လိုမ်ား ေသာက္မ်ိဳလိုက္ရပါ့

လုပ္ခ်င္တာေလးေတြ ကပ်ာကယာေလာင္းခ်ိဳး
မျဖစ္မေနေတြကို စားသံုးျပီးတဲ့အခါမွာေတာ့...
ဟာတာတာညတစ္ခုဟာ အိပ္ခ်င္စိတ္မဲ့ေနတတ္ရဲ့။

မီးပိတ္လို့ေတာင္မွ ေမွာင္မသြားတတ္တဲ့
ေပါ့ပ်က္ပ်က္ညမ်ိဳးေပါ့၊ ထံုထိုင္းေနခ်င္လည္းမရခဲ့ဘူး။

ညရဲ့ ညထဲ... နာနာက်င္က်င္၊ အလူးလူး အလွိမ့္လွိမ့္နဲ့..
နားစြင့္ထားခဲ့လည္း ၾကယ္ေၾကြသံ ငါမၾကားရဘူး...
လွမ္းေမွ်ာ္ေငးလည္း လမင္းက ထြက္မလာခဲ့ဘူး...

အင္တာနက္ နဲ့ ဖုန္းကဒ္အသစ္ေတြရွိေနလည္း
ငါ... ေျပာခ်င္တာေတြ ေျပာခြင့္မရဘူး။
ငါ... ၾကားခ်င္တာေတြ မၾကားရဘူးကြဲ ့။

အသံတိတ္ေနလည္း... ၾကယ္ေတြအခ်ိန္တိုင္းေၾကြေနတယ္။
သာသာ၊ မသာသာ... လ' ဆိုတာ ရွိေနတယ္။
မျမင္ရ၊ မၾကားရလည္း ငါသိေနတာပဲ အခ်စ္ရယ္...

ကြယ္...ဒီည၊  ထက္သန္ျမျမ၊ စူးရွရွ အလြမ္းေတြနဲ့
ေျခဆံုးေခါင္းဆံုးကို    ခါးသက္ေနေတာ့တယ္။ ။

မမင္း
March 22, 2010(Mon) 11:26 PM

ေနတတ္လ်င္ ေက်နပ္စရာ

ေမလမကုန္ခင္ေလာက္က ျဖစ္ခဲ့သည္။ Computer Programming သင္တန္း (ACE) မွအျပန္ျဖစ္ပါသည္။ မသြားအား၍ၾကာေနျပီျဖစ္ေသာ ဓာတ္ပံုမ်ားကိုေရြးရန္ စိုင္းဘုန္းထူးဓာတ္ပံုတိုက္ကို သြားရန္စိတ္ကူးရမိသည္က ဒီစာကိုေရးျဖစ္ေစေသာ အေၾကာင္း၏ အစေပတည္း။

နယ္ေက်ာင္းသားမ်ားျဖစ္ေလ့ရွိေသာ ျပႆနာမ်ားထဲကတစ္ခုကား အကုန္အက်မ်ားေသာလမ်ားတြင္ လကုန္ခါနီး၌ေငြျပတ္သြားတတ္ျခင္း။ ပန္းဆိုးတန္းစာအုပ္ဆိုင္တန္းေရွ့တြင္ ေယာင္လည္ေယာင္လည္လုပ္ရင္း ပိုက္ဆံအိတ္အျပာကေလးကို အထဲမွာရွိသမွ်အလြတ္ရေနပါလ်က္က မအူမလည္ႏွင့္ ဖြင့္ၾကည့္မိျပန္သည္။ ယိုးဒယားျဖစ္ အေတာ္အတန္ၾကီးေသာ အိတ္ကေလးျဖစ္၍ ေက်ာင္းမွာသံုးေနရေသာ Scientific Calculator ကတစ္ကန့္၊ တစ္ေထာင္တန္ ၆ ခ်ပ္ကတစ္ကန့္၊ ေဖေဖ၊ေမေမတို့ဓာတ္ပံုေလး ႏွင့္ ေက်ာင္းသားကဒ္၊ မွတ္ပံုတင္ႏွင့္ ေကာ်င္းအပ္ရန္စာရြက္စာတမ္းတခ်ိဳ့ သပ္ရပ္စြာရွိေနသည္။ ေက်ာင္းအပ္ရန္ႏွင့္ ဒီလကုန္ထိ ကၽြန္မသံုးရန္မွာ ဤတစ္ေထာင္တန္ ၆ ရြက္သာျဖစ္သည္။ သို့ေသာ္ လကုန္ရန္ သံုးေလးရက္သာလိုေတာ့သျဖင့္ ဒီလေတာ့ဒီေငြႏွင့္ ေလာက္ငွပါလိမ့္မည္... စသည္ျဖင့္ေတြးရင္း စာအုပ္ကေလးေတြကို မ်က္ႏွာလႊဲကာ မွတ္တိုင္ဘက္ျပန္ေလွ်ာက္ခဲ့သည္။ ပိုက္ဆံအိတ္ကို ေက်ာပိုးအိတ္ထဲျပန္ထည့္ရင္း အေသအခ်ာပိတ္ေနစဥ္မွာပင္ နံပါတ္ ၃၂ မီနီဘတ္စ္တစ္စင္း လာရပ္သည္။ ေန့ခင္းေန့လည္မို့ထင့္၊ လူေခ်ာင္လ်က္လည္းရွိေလသည္။ အသင့္ထုတ္ျပီးသားေငြအႏုပ္မ်ားကို ကားခေပးကာ ၂မွတ္တိုင္ပဲစီးရမည္ျဖစ္၍ အေပါက္ဝနားမွာပင္ ရပ္စီးခဲ့ေလသည္။ လမ္း ၅၀ မွတ္တိုင္တြင္ဆင္းကာ လမ္းေလွ်ာက္လာခဲ့ျပီး ဓာတ္ပံုဆိုင္ေရွ့ေရာက္ေသာ္ ေဘာက္ခ်ာကိုအသင့္ထုတ္ထားမည္ အၾကံျဖင့္ ေက်ာပိုးအိတ္ကိုဖြင့္ကာ ပိုက္ဆံအိတ္ကိုို ႏွဳိက္ယူလိုက္သည္။ မေတြ  ့။ စာအုပ္၊ ထီး ... တစ္ခုစီထုတ္၍ေသခ်ာရွာသည္။ မေတြ ့ေတာ့။ ခုနေလးတင္ကိုင္တြယ္ဖြင့္ၾကည့္ျပီး ေသခ်ာထည့္လာခဲ့သည္ ႏွစ္မွတ္တိုင္အတြင္းမွာ မရွိေတာ့။ ဥစၥာဟူသည္ မ်က္လွည့္မ်ိဳးဟု ဆိုပါသည္။ ကၽြန္မသည္ အေတြ ့အၾကံဳမရွိသူမို့လည္း အမွန္တကယ္ မ်က္စိလည္သြားခဲ့ရပါသည္။

ကၽြန္မ၏စိတ္သည္ ရုတ္တရက္ေနာက္က်ိရွဳပ္ေထြး သြားပါသည္။ ပိုက္ဆံကေတာ့ အမွန္တကယ္မမ်ားလွပါေပ။ သို့ေသာ္ ေက်ာင္းက ဒီတစ္ပတ္ေနာက္ဆံုးထား၍ အပ္ရမည္ျဖစ္သည္။ ေက်ာင္းတစ္ခါအပ္မယ္လုပ္တိုင္း တစ္ခါအလုပ္ရွဳပ္္ရေသာ (စာသင္ႏွစ္တစ္ႏွစ္ကိုတစ္ခါ ႏွစ္တိုင္းလုပ္ရေသာ) ကၽြန္မ၏ အက်င့္စာရိတၳေကာင္မြန္ေၾကာင္းကို အက်င့္စာရိတၳဘယ္လိုေနမွန္း ကၽြန္မ မသိေသာလူၾကီးဆိုသူမ်ားထံက သြားေတာင္းရေသာ ေထာက္ခံစာမ်ားလည္း ပါသြားေသာေၾကာင့္  ျပန္ေတာင္းရျပန္ဦးေတာ့မည္။ ဓာတ္ပံုေတြေရြးရန္ စကားေတြရွည္ရွည္ေဝးေဝး ေျပာရေတာ့မည္။ ေလာေလာဆယ္အိမ္ကေငြလႊဲလ်င္ ဘဏ္မွာသြားထုတ္ရန္မွတ္ပံုတင္ မရွိေတာ့။ မွတ္ပံုတင္အသစ္ လုပ္ခ်င္လ်င္ နယ္မွာျပန္လုပ္ရမည္။ ေသာင္းႏွင့္ခ်ီ၍ ကုန္ျပန္ဦးမည္။ မိဘမ်ားကို အားနာမိသည္။ Calculator ပါသြားသျဖင့္ မုန့္ဖိုးစုကာ မဝယ္နိဳင္မခ်င္း ၃ လေလာက္ေတာ့ ဒုကၡမ်ားေပဦးမည္။ လတ္တေလာေေက်ာင္းအပ္ရန္ႏွင့္ သံုးရန္ေငြက ခ်က္ခ်င္းလိုအပ္လာျပီ စသည္ျဖင့္ စသည္ျဖင့္္ ေနာက္ဆက္တြဲျပႆနာမ်ားကား မဖိတ္ေခၚဘဲ စိတ္ထဲသို့ ပိုင္စိုးပိုင္နင္း အလံုးအရင္းႏွင့္ ဝင္ေရာက္လာေတာ့သည္။

ထံုးစံအတိုင္း ဒုကၡေတြ ့ေတာ့ ဘုရားကိုသတိရလိုက္သည္။ အခက္အခဲ အၾကပ္အတည္းေတြ လြတ္တယ္ဆိုတဲ့ ဟိုနေမာေတ ဂါထာေလးရြတ္လိုက္ရင္ ပိုက္ဆံအိတ္မ်ား ျပန္ရေလမလား။ ရလိုမွဳႏွင့္ဇြတ္ေတြးျပီးမွ ရွက္ေယာင္ေယာင္ျဖစ္မိေသးသည္။ ဘုရားကိုသတိရမိ၍ ေကာင္းေသာမွန္ေသာ သတိေတြ ဆက္တိုက္ရလာေတာ့သည္။ ကၽြန္မသည္ ရုပ္နာမ္တရားတို့၏ သေဘာကို အရွိအတိုင္း၊ အမွန္အတိုင္း သိခ်င္၍ ဝိပႆနာသတိပဌာန္အလုပ္ကို အားထုတ္ဖူးေလသည္။ အလုပ္မေရြး၊ ေနရာမေရြး၊ အခ်ိန္မေရြး၊ ကၠုိရိယာပုဒ္မေရြး သတိရလ်င္ရသလို သတိထာျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ျဖစ္ျဖစ္ေလာက္ေလာက္ ဇြဲနပဲႏွင့္ ၾကိဳးစားခဲ့သည္မဟုတ္၍ ရုပ္အစစ္၊ နာမ္အစစ္ေတြေတာ့ ဘယ္ေနသည္ေသခ်ာမသိ။ သတိထားေသာ အေလ့အက်င့္ေၾကာင့္ ယခုသတိေလးရလာသည္။ "ငါ့စိတ္ဟာ ေဒါသကိေလသာ၊ ေလာဘကိေလသာ အႏုစားအၾကမ္းစားေတြေၾကာင့္ ေနာက္က်ိပူေလာင္ေနပါလား။ ဒါ အကုသိုလ္စိတ္ေတြပါလား" ဟူ၍။ "သတိ" ဟုကၽြန္မေျပာေနေသာ အမွတ္ရမွဳစိတ္ကေလး ျဖစ္ေပၚသည္ႏွင့္တျပိဳင္နက္ ေရွ့က အကုသိုလ္စိတ္လည္း ပ်က္ေလသည္။ သို့ေသာ္ ကိေလသာအပူဓာတ္က အရွိန္ဟပ္ေနဆဲျဖစ္သည္ကိုလည္း ကၽြန္မေကာင္းစြာ သတိျပဳမိျပန္ပါသည္။

ဘုရားရွင္ကို သတိရမိတိုင္း မည္သည့္ေနရာ၊ မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ျဖစ္ေစ နေမာတႆဘုရား ရွိခိုးကိုႏွဳတ္ျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ စိတ္ျဖင့္ျဖစ္ေစ ရြတ္ဆိုရွိခိုးမိရန္ ေလ့က်င့္ေနသူျဖစ္သည့္ အားေလ်ာ္စြာ ယခုလည္း အေသအခ်ာအာရုံျပဳကာ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးအား ရုိေသျမတ္နိဳးစြာရွိခိုးလိုက္မိပါသည္။ ဘဂဝါဂုဏ္ေတာ္၊ အရဟံဂုဏ္ေတာ္၊ သမၼာသမၺဳဒၶဂုဏ္ေတာ္တို့ကို အက်င့္ရွိျပီးသားစိတ္က က်က်နန ႏွလံုးသြင္း ဆင္ျခင္မိသည္။ အရဟံဂုဏ္ေတာ္၏ အနက္တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေသာ "ကိေလသာမွန္သမွ်ကို တစ္ခုမက်န္ ပယ္လွန္ေထြးအံ ေတာ္မူျပီးပါေပထေသာ" ဟူသည့္ေနရာအေရာက္တြင္ ရင္ထဲကကိေလသာမ်ား အရွိန္ကုန္သြားပါေတာ့သည္။ ဘာမဟုတ္ေသာ အခက္အခဲေလာက္ႏွင့္ စိတ္ပ်ာယာခတ္သြားျခင္းအတြက္ ရွက္မိေတာ့သည္။ ဘုရားရွင္အား ေလးစားၾကည္ညိဳေသာစိတ္၊ ေက်းဇူးတင္ေသာစိတ္မ်ားလည္း ယခင္ကရွိျပီးသားထက္ ပို၍ပို၍တိုးတက္လာပါသည္။

တိုး၍သာ တိုးလာသည္ဟုေျပာလိုက္ရသည္။ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္သၾကၤန္ (၇) ရက္တရားစခန္းမွ စတင္ကာ ဤကမၻာေလာကတြင္ ကၽြန္မအေလးစားဆံုးႏွင့္ ေက်းဇူးအတင္ဆံုးပုဂၢိဳလ္မွာ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီး ျဖစ္လာခဲ့သည္။ သို့ရာတြင္ ဤေနရာ၌ အေရးတၾကီးဝင္ခံလိုတာ ရွိေပသည္။ သုေမဓာရွင္ရေသ့ဘဝ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ရျပီးသည့္ေနာက္ ေလးသေခ်ၤႏွင့္ကမၻာတစ္သိန္း ကာလပတ္လံုး သတၱဝါအားလံုး၏ အက်ိဳးစီးပြားကိုသာ စဥ္းစားေတာ္မူခဲ့ေသာ မဟာဂရုဏာေတာ္ၾကီး၊ ပါရမီဆယ္ပါးအျပားသံုးဆယ္ကို ဆည္းပူးျဖည့္တင္းခဲ့ေသာ ဘဝေပါင္းမ်ားစြာမွ အမ်ားသူငါၾကံစည္ရန္ပင္မရဲေသာ  စြန့္လႊတ္အနစ္နာခံမွဳမ်ား၊ နန္းမသံုးေဆာင္ႏွင့္ အျမင့္မားဆံုးစည္းစိမ္ေတြအၾကားက သိဒၶတၳ အျဖစ္မွသည္ သစၥာေလးပါးသိျမင္ေသာ သဗၺညဳတညဏ္ေတာ္ရွင္ အျဖစ္သို့ အေရာက္ပို့ေဆာင္ခဲ့ေသာ အက်င့္သီလႏွင့္ လံု့လဇြဲသန္အားထုတ္ခဲ့မွဳမ်ားႏွင့္ ေလာကမွလြန္ေျမာက္၍ အတုမရွိအျမတ္ဆံုး အသာဆံုးျဖစ္ေသာ၊ ကိေလသာဟူသမွ် ဝါသနာႏွင့္ အေငြ ့အသက္ပါမက်န္ကင္းေဝး စင္ၾကယ္ေတာ္မူေသာ ဘုရားရွင္ေတာ္ျမတ္၏ ညဏ္ေတာ္၊ ဂုဏ္ေတာ္၊ ေက်းဇူးေတာ္တို့ကို ကၽြန္မရိပ္မိေသာပမာဏသည္ကား မဟာသမုဒၵယာေရျပင္အား ျခင္ႏွဳတ္သီးႏွင့္ ေထာက္မိသည္ထက္ ပိုအံ့မထင္ပါ။

ဗုဒၶါႏုႆတိေၾကာင့္ တည္ခန့္သြားေသာစိတ္သည္ ေမတၱာအေအးဓာတ္အား ဖိတ္ေခၚလိုက္သကဲ့သို့ရွိသည္။ ပထမဦးစြာ ေပါ့ဆမိေသာ မိမိကိုယ္ကို ေကာင္းစြာခြင့္လြတ္လိုက္နိဳင္သည္။ [;P ကိုယ့္ကို ကိုယ္ေပကိုးေလ။] ထို့ေနာက္ ကိုေရႊခါးပိုက္ႏွိဳက္အား ေမတၱာပြားမိေတာ့သည္။ သူေတာ့အဆင္ေျပ၊ ဝမ္းသာေနပါေစဟူ၍။ [ထိုေမတၱာဓာတ္ေၾကာင့္ေပေလာ။ ကိုခါးပိုက္ႏွိဳက္ကား ကၽြန္မ၏ ပိုက္ဆံအိတ္အခြံႏွင့္ မွတ္ပံုတင္၊ ေက်ာင္းသားကဒ္ႏွင့္ စာရြက္စာတမ္းမ်ားကို ကၽြန္မ၏ဖုန္းစာအုပ္မွ သူငယ္ခ်င္း၏ဖုန္းနံပါတ္အား ဆက္သြယ္ကာ ကၽြန္မထံအခ်ိန္မွီ ျပန္ပို့ေပးခဲ့ေလသည္။ း) ] ထိုသို့ ေမတၱာစိတ္ထားပြားမ်ားျပီးခ်ိန္၌ ကၽြန္မသည္ ရင္ဆိုင္ရေတာ့မည့္ အခက္အခဲအားလံုးအတြက္ ၾကည္လင္ေသာစိတ္ထားႏွင့္ ျပည့္ဝေသာခြန္အားတို့ကို ပိုင္ဆိုင္ေနခဲ့ေလျပီ။ ထိုအခက္အခဲမ်ားေျဖရွင္းရာတြင္ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ပတ္သတ္ၾကမည့္သူမ်ားအေပၚ ၾကိဳတင္ေမတၱာပြားမိျပန္သည္။ ထို့ေနာက္ ဆက္ကာဆက္ကာ သတၱဝါအားလံုးအေပၚ။ ကၽြန္မမ်က္ႏွာေပၚတြင္ အျပံဳးျမျမေလးရွိေနသည္ကို ေက်နပ္စြာသတိျပဳမိေတာ့သည္။

စိတ္သည္ လက္ဖ်စ္တစ္တြက္ အတြင္းကုေဋတစ္သိန္း ျဖစ္ပ်က္သည္ဟု ၾကားနာခဲ့ဖူးသည္။ တကယ္လည္း ကၽြန္မပိုက္ဆံအိတ္ရွာမေတြ ့သည္မွစ၍ စိတ္ေနာက္က်ိရွဳပ္ေထြးျခင္း၊ ပူပန္ျခင္းတည္းဟူေသာ ကိေလသာအပူဓာတ္၊ အကုသိုလ္ဓာတ္ဆိုးမ်ားကို ဗုဒၶါႏုႆတိ၊ ေမတၱာဘာဝနာတို့ျဖင့္ တြန္းလွန္နိဳင္ခဲ့သည္အထိမွာ ထိုဓာတ္ပံုဆိုင္ေရွ့မွာပင္ ခဏတာမွ်သာျဖစ္သည္။ စိတ္တြင္အခ်ိန္မွီျဖစ္ေပၚလာေသာ အမွတ္ရမွဳသေဘာ=သတိ ေလးအတြက္ ေလ့လာက်င့္ၾကံ အားထုတ္ခဲ့ရသည္မ်ားကို ေက်နပ္မိပါသည္။

သက္သတ္လြတ္၊ မီးလြတ္စားသည္ကို တရားအားထုတ္သည္ ေခၚပါသလား။ တျခားတျခားအလားတူ ကိစၥမ်ားကို တရားအားထုတ္သည္ေခၚပါသလား။ မ်က္စိမိွတ္၍ ၾကာၾကာထိုင္နိဳင္ေအာင္ ၾကိဳးစားျခင္းကို တရားအားထုတ္သည္ ေခၚပါသလား။ ကၽြန္မတို့ပတ္ဝန္းက်င္ ဘာသာေရးေလာကအား ကၽြန္မညဏ္မမွီေသး ဟုပင္ထင္ပါသည္။ တရားဆိုတာ ရွဳပ္ရွဳပ္ေထြးေထြး ဆန္းဆန္းျပားျပားမဟုတ္ဘဲ မိမိစိတ္ကို အကုသိုလ္မွပယ္ေရွာင္၊ ကုသိုလ္ဓာတ္ျဖစ္ေအာင္ႏွင့္ ျဖဴစင္ေအးခ်မ္းေအာင္ အခ်ိန္တိုင္းမွာရိုးရိုးကေလး အားထုတ္ၾကိဳးစားျခင္းကိုပင္ တရားက်င့္ျခင္း(ဝါ) တရားအားထုတ္ျခင္းဟု ဆိုနိဳင္ေၾကာင္းကို ထပ္မံသေဘာေပါက္မိသည့္အတြက္ အလြန္ေက်နပ္မိပါသည္။

ထိုုအခ်ိန္မွာ တန္ခိုးရွင္တစ္ဦး ဘြားခနဲေပၚလာျပီး ေပ်ာက္သြားေသာပိုက္ဆံအိတ္ကို ယခုခ်က္ခ်င္းျပန္ရေအာင္ လုပ္ေပးပါမည္၊ သူ့ထံမွာ ယခုတစ္ၾကိမ္သာဆုေတာင္းပါဟု ကၽြန္မကိုေျပာလာေသာ္ ကၽြန္မလက္ခံမည္မဟုတ္ပါေခ်။ အခက္အခဲဟူသည္ လူသားကို personality တက္ေစသည္။ အသိညဏ္ႏွင့္ အေတြ ့အၾကံဳကို ရင့္က်က္ေစသည္။ ဗုဒၶသာသနာကား လူ့အစြမ္းအစကို အျပည့္အဝအသံုးခ်၍ ေလာကမွလြန္ေျမာက္ေစသည္။ ကိုယ္တိုင္ဘုရားျဖစ္လိုလ်င္လည္း ျဖစ္ေစနိဳင္သည္။ ထိုေန့အဖို့ေတာ့ မၾကီးက်ယ္လွေသာ္လည္း အနည္းငယ္မွ်ျမင့္တက္သြားေသာ စိတ္ဓာတ္ကို ဆံုးရွဳံးသြားေသာပိုက္ဆံအိတ္ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာပို၍ တန္ဖိုးထားမိေသာေၾကာင့္ ေက်နပ္ရသည္။ စိတ္ထားတတ္ေအာင္၊ အေတြးအေခၚႏွင့္ ႏွလံုးသြင္းမွန္ေအာင္ သြန္သင္ခဲ့ေသာ ဘုရားရွင္ေတာ္ျမတ္၊ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္အရွင္သူျမတ္မ်ား၊ မိဘဘိုးဘြား၊ဆရာသမားမ်ား၊ မိတ္ေဆြေကာင္းမ်ားႏွင့္ ေက်းဇူးရွင္အေပါင္းတို့၏ ေက်းဇူးတရားမ်ားကို ပို၍ပင္တန္ဖိုးထား ျမတ္နိဳးမိေသာေၾကာင့္ ပို၍ေက်နပ္ရပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ကၽြန္မႏွစ္ရွည္လမ်ား ၾကိဳးစားေလ့က်င့္ေနခဲ့ေသာ ခြင့္လႊတ္ျပံဳးတစ္ခုကို ထိုေန့မွာ တစ္ခ်ိန္လံုးပီပီျပင္ျပင္ ျပံဳးေနနိဳင္ခဲ့ျခင္းသည္ကား ကၽြန္မအတြက္ ေက်နပ္စရာအေကာင္းဆံုးျဖစ္ပါေတာ့သည္။ ။

[ထိုေန့က လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္၊ လုပ္စရာရွိသည္မ်ားကို လိုက္လံကူညီေပးခဲ့သူ ဆရာမေဒၚပပဝင္းအား ဤေနရာ၌ ေက်းဇူးမွတ္တမ္းတင္လိုက္ပါသည္။]

မမင္း(4th E.C)
ရန္ကုန္နည္းပညာတကၠသိုလ္ ဗုဒၵဘာသာအသင္းၾကီးက လစဥ္ထုတ္ေဝခဲ့ေသာ ဝိမုတၱိဂ်ာနယ္ အတြဲ၁၊ အမွတ္ ၄။ (1st August 2002)

အမွိဳက္မီး

ဘဝဟာ မီးေလာင္မွဳတစ္ခုဆိုရင္
လူဟာပိုးဖလံရဲ့ ဆရာ

ခ်စ္တတ္ေနတဲ့ရင္ဘတ္နဲ့
မလြတ္လပ္တဲ့ စိတ္အာရုံကို
အျပစ္တပ္ လႊတ္ပစ္လိုက္ခ်င္လည္း
အျမစ္ထြက္ အစြဲေတြနဲ့
ေဖ်ာက္ရခက္ဆဲ ဗီဇေတြက
မီးေလာင္ရာ ေလပင့္ၾကတယ္...

'အဝိဇၨာ' အေမွာင္ထုမွာ
တဏွာနဲ့ေႏွာင္ စုခဲ့ေလသမွ်
သံသရာခ်ီ ဒီအမွိဳက္ေတြ
ျပႆဒ္ကို မီးေလာင္ေနတာ။ ။



တရားစခန္းသြားေနတုန္း Scheduled Plan နဲ့တင္တဲ့ပို့စ္ဆိုေတာ့ ဒါမ်ိဳးပဲ ျဖစ္ရမယ္ေလ။ ;P

ရွားရွားပါးပါး တရားသံေဝဂ ျဖစ္ခ်ိန္ေတြမွာ ေရးထားမိတဲ့ ကဗ်ာေလးေတြျပန္ရွာဖတ္ျပီး ဒါေလးက အတိုဆံုးျဖစ္ေနတာနဲ့ ဟဲဟဲ.. အလြယ္တကုူပဲ ရုိက္ျပီးတင္ခဲ့လိုက္တယ္။

၂၀၀၂ ကတည္းက ေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးပါ။ အသက္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကီးေနျပီပဲ။ :)

ဒီကဗ်ာေလးေရးတုန္းက စြန့္စားခန္းတစ္ရပ္လိုပါပဲ။ အခ်စ္ကိုဦးစားေပးတာတို့၊ အခ်စ္ကိုကိုးကြယ္တယ္တို့ ဆိုတဲ့အရြယ္မွာ... ရင္ထဲကဟာေတြကို အမွဳိက္ေတြ၊ မီးေတြလို့ နာမည္တပ္လိုက္ရတာ ေတာ္ေတာ္ကို အရသာရွိခဲ့တာကလား။

သူငယ္ခ်င္းနဲ့ chat ျဖစ္တာေလးေတြ (၅)

me: ဘာျဖစ္ေနတာမလား

မိုး: ေအးလကြာ
ဘာျဖစ္ေနတာေနမွာ

me: ေအာေအာ........ေအးေလ....ဒါေၾကာင့္ကိုး

မိုး: ငါ ညက ေစာၾကီးအိပ္တာပဲ အိပ္မက္အမက္လြန္ျပီး ေခါင္းေတြမူးေနတယ္
တစ္ညလံုး မက္သဟဲ့
ဘာေတြမွန္းလဲမသိဘူး

me: အဲ

မိုး: သူမ်ားေျပာေတာ့ အိပ္မက္ဆိုတာ ၂ စကၠန္႔ဆိုလား ၂မိနစ္ဆုိလားပဲၾကာတာဆို
ငါတို႔က အၾကာၾကီးလို႔ထင္ေနတာဆို
ငါေတာ့မထင္ပါဘူး

me: မထင္ဘူးဆို နင္ေတာ္တယ္ဟ... အိပ္စက္ျခင္း ၂မ်ိဳးရွိတယ္........

မိုး: ေျပာဟာ
ငါ အလုပ္ လဲ လုပ္ခ်င္စိတ္မရွိလို႔မလုပ္ဘူး

me: ေကာင္းဟ.......ငါလည္းေျပာခ်င္စိတ္ရွိလို့ အလုပ္မလုပ္ေသးဘဲေနလိုက္ဦးမယ္....အိပ္တာ ၂မ်ိဳးရွိသတဲ့၊ စ အိပ္အိပ္္ျခင္းမွာ အဆင့္ ၄ခုရွိတယ္တဲ့

မိုး: ဟင္ မ်ား၏တာ

me: ဘာေတြလည္းေတာ့ ငါလည္းမမွတ္မိေတာ့ပါဘူးေလ
အဟတ္ဟတ္ :P

မိုး: ဟိုက္ေရာ

me: ဟားဟား......ေနာက္တာ.......မွတ္မိသေလာက္ ရႊီးျပမယ္...အဲ...ရွင္းျပမယ္

မိုး: အင္း ရႊင္းပါ

me: စအိပ္ အိပ္ခ်င္း........မေပ်ာ့္တေပ်ာ္...ကတစ္ခု pleasant floating feeling ရွိတယ္
အသံဗလံၾကားရင္နိဳးေသးတယ္

မိုး: အင္း ဟုတ္တယ္
အဲ့ျပီးေတာ့ ေကာ

me: ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္............ဆင္ေအာ္လို့မႏိုးဘူး....အဲဒါက နာရီဝက္အတြင္းမွာ ..ျဖစ္ျပီး...မီးနစ္ ၂၀ေလာက္ပဲၾကာတတ္တယ္...အတိအက်က လူတစ္ေယာက္စီေပၚမွာပဲ...မူတည္တယ္

မိုး: အဲ့ျပီးေတာ့ေကာ

me: ဒီလိုနဲ့ ......... မီးနစ္ ၃၀ေလာက္ၾကာျပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ....ဦးေႏွာက္လိွဳင္းေတြလွဳပ္ရွားမွဳနည္းျပီး ဆန့္ထြက္လာၾကသတဲ့။ အိပ္ေနရင္းက ခႏၶာကိုယ္ပူခ်ိန္၊ ဦးေႏွာက္လိွဳင္း၊ ေသြးဖိအား၊ အသက္ရွဴႏွဳန္း၊ ႏွလံုးခုန္ႏွဳန္းေတြ ေျပာင္းေနတယ္ဆိုလား။ အဲဘာပဲေျပာေျပာ ဒီအဆင့္မွာက ေသခ်ာအိပ္သြားျပီေပါ့ဟာ။ ဒီ အဆင့္အားလံုးက NREM (no rapid eye movement) Sleeping မွာပါတာဆိုပဲ။

မိုး: လူလိုေျပာဟာ
ငါက မူးေနပါတယ္ဆို
မ်က္စိလွဳပ္ျပီးအိပ္တာေရာ ရွိတာလား
ဟီ ဟိ
၃ဆင့္ရွိျပီ
အဲ့အထိ အိပ္မက္မမက္ေသးဘူးေပါ့ ဟုတ္လား

me: အဲ..ေအးေအး..... သူမ်ားအိပ္တဲ့အခါ မ်က္လံုးက ပိတ္ထားေပမဲ့ လွဳပ္တုတ္လွဳပ္တုတ္ျဖစ္ေနတာ ျမင္ဖူးတယ္မလား။ အဲဒါ စအိပ္ျပီးတစ္နာရီခြဲအတြင္းမွာေတာ့ REM (rapid eye monement) Sleeping ဆိုတဲ့အဆင့္ကို ေရာက္သြားျပီတဲ့ဆရာ။ အိပ္မက္ကအဲဒီမွာ မက္တာတဲ့။ REM period တစ္ခုကို တစ္နာရီခြဲေလာက္ၾကာတတ္တယ္တဲ့။ အိပ္မက္မက္ေနရင္ ပိုၾကာတယ္တဲ့။ က်န္တစ္ညလံုးက အဲ့ REM နဲ့ NREM တစ္လွည့္စီျဖစ္ေနတာဆိုပဲ။


မိုး: NREM မွာမ်က္စိမလွဳပ္ေတာ့ဘူးလား
ဘာလွဳပ္လဲ ဟိုကုတ္ဒီကုတ္ ဟိုနွိုက္ဒီႏွိဳက္လား
:P

me: ဟုတ္တယ္....သာမန္အားျဖင့္ လူတစ္ေယာက္ဟာ တစ္ညမွာ အၾကိမ္ ၃၀ ေလာက္ လွဳပ္တယ္တဲ့ဟ....... REM မတိုင္ခင္ေလးမွာ လွဳပ္ၾကတာတဲ့။ တစ္ညမွာ အိပ္မက္မက္တဲ့ REM က ေလးခု သို့မဟုတ္ ငါးခုေတာင္ ရွိတတ္တယ္လို့ သူေတသနက ဆိုထားတယ္။ နင္ ေလး၊ ငါးခါမမက္တာ ကံေကာင္းလို့မွတ္။

မိုး: အဲ့ အိပ္မက္ဆိုတဲ့ေကာင္က ဘယ္က လာခဲ့တာလဲဟင္ ငါ့ေခါင္းတညလံုးမနားရဘူး အလုပ္လုပ္ေနရတယ္

me: ညဥ့္နက္ေလ........မိုးလင္းခါနီးေလ... အိပ္မက္ေတြကလည္း serious ျဖစ္ေလပဲ လို့ဆိုတယ္၊ အိပ္မက္ဆိုးေတြကို မိုးလင္းခါနီးမက္တာမ်ားတယ္တဲ့ေလ။
ေအး..........သူတို့ေျပာတာေတာ့ နင့္ရဲ့ စိတ္အစဥ္မွာ ဒီဇိုင္းေပါင္းစံုနဲ့ ကိန္းေနၾကတာ ဆိုပဲ
အိပ္ေတာ့မွ........ အဲဒီအေတြးေတြက အိပ္မက္အျဖစ္ ပီျပင္စြာပံုေပၚလာၾကတယ္တဲ့ ...ေန့လည္ေန့ခင္းမွာေတာ့ ပီျပင္တဲ့ အေတြးျဖစ္လာေလာက္ေအာင္ အားမေကာင္းဘူးတဲ့

မိုး: မမက္ေအာင္လုပ္လို႔မရဘူးလား
ငါ ဒီတေလာ ေရေတြခ်ည္းမက္ေနတယ္ .. မေန႔ေရွ႔ညက ငါ လွိဳင္းစီးေနတယ္ ..မေန႔ညက ငါ သၾကၤန္က်ေနတယ္ ေရေတြပဲပတ္ေလာင္းေနတယ္ သူမ်ားကိုေလာင္းတာမဟုတ္ဘူး ငါ့သူငါ အိကၤ ်ီ ၀တ္ရက္ၾကီးနဲ႔ ဆပ္ျပာေတြတိုက္ျပီး ေရေလာင္းေနတာ

me: တခ်ို ့ sleep-walking တို့ဘာတို့ ကကုထံုးရွိတယ္ထင္တယ္၊ တစ္ခ်ိဳ ့လူေတြဟာ အိပ္မက္ကို controll လုပ္နိဳင္ၾကတယ္တဲ့........အဲဒါမ်ိဳးကို ငါကိုယ္တိုင္လည္း......က်န္းမာေရးေကာင္းေနတဲ့အခ်ိန္၊ စိတ္အားေကာင္းေနတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ ရတယ္

မိုး: ဘယ္လိုလုပ္ရမွာတုန္း
ကြန္ထရိုးလုပ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာက ဘာကိုကြန္ထရိုးႏိုင္တာလဲဟ

me: ဖတ္ဖူးတဲ့ အထဲမွာေတာ့ အဲေလာက္ပဲေရးထားတာ.........ငါ့အေတြ ့အၾကံဳအရဆို ၂ ပိုင္းရွိသဟ ....

မိုး: ေျပာဟ

me: တစ္ပိုင္းက မက္ေနတဲ့ အိပ္မက္ကို ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ ဇာတ္သိမ္းပိုင္းေလးျဖစ္ခိုင္းလိုက္တာ.......တစ္ခါတစ္ခါ အိပ္မက္ဆိုးမက္ရင္လည္း....... ေအာ...ဒါအိပ္မက္ပဲလို့ အိပ္မက္ထဲမွာပဲ သိျပီး...ဇာတ္လမ္းကို လိုသလိုေျပာင္းျပစ္လိုက္တာ မ်ိဳးပဲ....
ေနာက္တစ္ပိုင္းက လံုးဝအိပ္မက္ မမက္ေအာင္လုပ္တဲ့နည္းပဲ

မိုး: အင္း နွစ္ခုလံုးေျပာျပ
ငါ လုပ္ႏိုင္မယ္လို႔ နင္ထင္ရင္
ဟဲ ဟဲ ဟဲ
ငါ အိပ္မက္ မမက္ခ်င္တာေတာ့ အမွန္ပဲ
ေကာင္းတာေရာ မေကာင္းတာေရာ ငါ မမက္ခ်င္ေတာ့ဘူး အိပ္မက္မက္ရတာ ငါသိပ္စိတ္ညစ္တယ္

me: အင္........လူတိုင္းလုပ္နိဳင္ပါ့။ ပထမနည္းက ငါေျပာခဲ့တဲ့အတိုင္း က်န္းမာရမယ္....စိတ္က အင္အားရွိရမယ္။ စိတ္အင္အားဆိုတာက ... စိတ္ဟာ...သီလစင္ၾကယ္ရင္၊ မဟုတ္တာေတြ၊ ကိုယ္မၾကည္ညိဳနိဳင္တာေတြ ကိုမလုပ္ထားမိရင္၊ ဘာဝနာတရားတစ္ခုခုေၾကာင့္ သို့မဟုတ္.......ေကာင္းမွဳကုသိုလ္ေတြေၾကာင့္ ခန့္က်န္းတဲ့ အေနအထားမ်ိဳးကို ဆိုလိုတယ္

မိုး: ငါက ငါမၾကည္ညိုႏိုင္တာေတြ ငါလုပ္ထားတာ အမ်ားၾကီးနဲ႔တူတယ္ဟ
:P

me: ငါက ရည္ရြယ္ျပီးေလ့က်င့္တာမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ လုပ္နည္းကို ငါမသိဘူး.........ဒါေပမယ့္ ငါ ဆယ္တန္းေလာက္က...အိပ္မက္ေတြကို စိတ္ဝင္စားလို့ မွတ္စုနဲ့ အိပ္မက္ဒိုင္ယာရီ ေရးျပီးေတာ့ စမ္းၾကည့္ဖူးေသးတယ္... ေတာ္ေတာ္စိတ္ဝင္စား ဖို့ေကာင္းတာေတြရွိသဟ... ေနာက္မွေျပာျပမယ္..... အင္း..ဟုတ္တယ္... လူအေတာ္မ်ားမ်ားက အခ်ိန္အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မၾကည္ညိဳတတ္ၾကဘူး... ဒါေပမယ့္လို့ ...အေတာ္အတန္ စိတ္ခန့္က်န္းၾကည္ညိဳတဲ့ အေနအထားကေတာ့ ရွိတတ္တာမ်ားပါတယ္။ ငါ အိပ္မက္မက္လို့ ငါ့စိတ္ၾကိဳက္ ဇာတ္သိမ္းလိုက္တဲ့၊ ဇာတ္လမ္းေျပာင္းလိုက္တဲ့...အခါမ်ိဳးေတြဟာ... ခုနေျပာတဲ့ စိတ္အေနအထားရွိေနတဲ့ အခါမ်ိဳးေတြပဲ ဆိုတာ ငါသတိျပဳမိတယ္...........

မိုး: အင္း ... စိတ္က်န္းမာရင္ ကိုယ့္သူကိုယ္ၾကည္ညိုလို႔ရတယ္ ဟုတ္စ

me: သိပ္ဟုတ္.. ခုေနာက္ပိုင္း အိပ္မက္ဆိုးေတြဆိုတာ ေနမေကာင္းျဖစ္ေနတာေတာင္ မမက္ေတာ့ဘူး... စိတ္ကို ျပင္ပက အင္အားတစ္ခုခု ေႏွာက္ယွက္ခံရမွ မက္တာမ်ိဳးပဲ.... မစုနဲ့ ေနတုန္းက အိပ္မက္ဆိုး ၃ ညဆက္တိုက္မက္တယ္ေလ... အဲမတိုင္ခင္က အိပ္မက္ဆိုးမမက္တာ ၅ ႏွစ္ေလာက္ေတာင္ ၾကာမယ္ထင္တယ္။ အဲဒီ ၃ ညဆက္တိုက္မွာက ငါမသိဘဲရြာမွာ ငါ့အဖိုး ဆံုးသြားတာကိုးေလ....

မိုး: ဟုတ္ျပီ ဒါဆို ငါ့စိတ္က်န္းမာေအာင္ အျပင္က အင္အားအတိုက္မခံရေအာင္ ငါဘာလုပ္ရမလဲေျပာေတာ့

me: အင္း........  နင္ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာေတာ့ ငါမသိဘူးေလ..... ငါကေတာ့ ဆယ္တန္းေအာင္ျပီးကတည္းက... တရားစခန္း ႏွစ္တိုင္းအဝင္မွာ ...  သမထ၊ ဝိပႆနာေတြ ေလ့က်င့္ဖူးတယ္....  စိတၱာႏုပႆနာ ဆိုတာ ကိုယ့္စိတ္ကို သတိထားျပီး သိနားလည္ေအာင္လုပ္ရတဲ့ ဝိပႆနာကမၼဌာန္းပဲ..... တရားစခန္းမွာက ဘာလုပ္လုပ္သတိရွိ ေအာင္ၾကိဳးစားေနရတာ... ႏိုးခ်ိန္က စျပီး... အိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့အထိပဲ...... ေနာက္ျပီး ေဒၚသူဇာ က သူနဲ့အိပ္တဲ့အခါတိုင္း... ငါ့ကို
အာနာပါန ကမၼဌာန္း သင္ေပးျပီးအဲဒါနဲ့ အိပ္ခိုင္းတာေလ..တစ္ကိုယ္လံုးက အေၾကာေတြေလွ်ာ့ရတာ အရင္ ...စိတ္နဲ့ေပါ့ ေခါင္းကေနေျခဖ်ားထိပဲ...ေျပာေသးတာ ... အားလံုးေလွ်ာ့ျပီးသြားရင္... နဖူးေၾကာေလးက်န္ေနတတ္တယ္.. တင္းေနတတ္ေသးတယ္..  အဲဒါေလးကိုရေအာင္ေျဖတဲ့... အဲဒီတုန္းက အဲဒါကို ငါမသိဘူး... သူက စိန္ေတြေရြးရလြန္းလို့ နဖူးေၾကာက်န္မွာေပါ့ဟ.... ငါကအဲဒီတုန္းက ဘာက်န္မွာလဲ...  ခုေတာ့ COMPUTER ၾကည့္ရလြန္းလို့ ငါလည္း တစ္ကိုယ္လံုးက အေၾကာေတြ စိတ္နဲ့ ေလွ်ာ့တဲ့အခါ နဖူးေၾကာက်န္ေနေတာ့တာပဲ...ျပီးရင္ ႏွာသီးဖ်ားမွာ သတိကပ္ထားျပီး.. အသက္ရွဴတဲ့အခါ ေလဝင္၊ ေလထြက္ေတာ့ ထိထိသြားတာေလးကိုပဲ သတိကပ္ျပီး အိပ္ခိုင္းတာ၊ အင္မတန္ဇိမ္ရွိတယ္ ဆရာ၊ ျပီးသူကေျပာေသးတာ...အိပ္ေပ်ာ္သြားလည္းပဲ...အက်ိဳးေက်းဇူးက တစ္ညလံုးတရားမွတ္ေနတာနဲ့ တူတယ္တဲ့။ အဲလိုမ်ိဳး...အိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့အခါေတြမွာ အိပ္မက္လံုးလံုးဝဝ မမက္ဘူး။

မိုး: နင္က နင္မသိဘူးေျပာျပီး ငါ့ကို အေသးစိပ္သိေအာင္လုပ္ေနတယ္...
နင့္အၾကံ ငါမသိရင္ခက္မယ္ ဟင္း ဟင္း ဟင္း .. ေအးပါ ငါစမ္းၾကည့္မယ္ စစခ်င္းေတာ့ မရမွာေသခ်ာတယ္ ငါတရားစခန္း၀င္လဲ အက်င့္မရွိေတာ့ ၄၊ ၅ ရက္ေလာက္ေနမွ စိတ္က စျငိမ္တာဟ

me: ဟီး........ ငါအဲလို.. တရားစခန္းေတြဝင္ျပီး........ အဲ...ဟာေတြေလွ်ာက္က်င့္ၾကည့္တဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဂေယာက္ဂယက္အိပ္မက္မက္တယ္ဆိုတာ မရွိသေလာက္ပဲ။ ျပီးတခ်ိဳ ့ကိစၥေတြဆို တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ အိပ္မက္ေတြၾကိဳမက္ျပီး ငါသိ၊ သိေနတတ္တာေတြေတာင္ ရွိတယ္။ ငါကရက္စြဲနဲ့ မွတ္စုေတြေရးထားတာေလ။ အိပ္မက္က အရမ္းစိတ္ဝင္စားဖို့ေကာင္းတာဟေနာ္။

မိုး: နင္ေျပာတာ ဟုတ္မွာ ငါ ခုမွစဥ္းစားမိတယ္ မေန႔...ေရွ႔ညက ဆူနာမီေၾကာင့္သေဘာၤေမွာက္တဲ့ကား ငါၾကည့္မိတယ္ေလ

me: အဲ..................

မိုး: ၾကည့္တယ္ဆိုတာ ၅ မိနစ္ေတာင္မျပည့္ပါဘူးဟာ
အျပင္သြားစရာရွိလို႔ ျဖတ္ကနဲ လွမ္းၾကည့္ရံုေလး
အဲ့ဒါ ညေရာက္တာနဲ႔ ငါလွိဳင္းစီးေနေတာ့တာပဲ
ေဟး ေဟး

me: အေဟးေဟး.........East Coast မသြားဘဲ လွဳိင္းစီးရတာမ်ား..... နာအံ့ထင္ေနေသးတယ္........... ေနာက္ပိုင္း စိတ္ကိုနိဳင္နင္းတဲ့ အခါ အနိဌာရုံ အာရုံဆိုးျမင္ရင္လည္း စိတ္က မလွဳပ္သြားဘူး....... သံေဝဂ ညဏ္ေတြပဲ တိုးတိုးလာတတ္တယ္... ကံေတြကို ျမင္ေအာင္ၾကည့္တတ္လာေတာ့ မခံသာတာမရွိဘူး..... အဲဒီလိုစိတ္မ်ိဳးက စိုးရိမ္ေၾကာက္လန့္မွဳ ေတြကေန ေဝးတယ္ေပါ့ဟာ...အဲ..ျငိမ္တယ္၊ ခန့္တယ္ေျပာရမလား

မိုး: အင္း ဟုတ္ျပီ ဟုတ္ျပီ

me: အက်င့္ရွိေတာ့ အသင့္ပဲဆိုတာျဖစ္လာတာ........ကိုယ့္ကိုယ္ကို အသင့္ျဖစ္ေနမွန္းေတာင္ ကိုယ္ဟာကိုယ္မသိလိုက္ဘူး.........အေရးၾကံဳေတာ့ သက္လံုေကာင္းေနတာေတြ ့ရတတ္တယ္...
ဓမၼံသရဏံ ဆိုတာအဲဒါဟ။ တရားကို ကိုးကြယ္တယ္၊ အားကိုးတယ္ဆိုတာဟာ တရားရွိေနတဲ့၊ တရားကိန္းေနတဲ့ စိတ္က အားကိုးရတာကိုေျပာတာ။

မိုး: အင္း သေဘာေတာင္က်လာျပီ အသင့္ျဖစ္ေနတဲ့ စိတ္ကေလးကို

me: တရားဆိုတာ ဘာၾကီးမွ မဟုတ္ဘူး.......... မဂ္(၄)ပါး၊ဖိုလ္(၄)ပါးနဲ့ နိဗၺာန္ဆိုတာ အမွန္အတိုင္းသိနားလည္သြားတဲ့ စိတ္အေျခအေနကိုေျပာတာ၊ တုန္လွဳပ္မွဳေတြ ကင္းတဲ့ အျမင့္မားဆံုးအစင္ၾကယ္ဆံုးစိတ္အေျခအေနပဲ......ပရိယတ္ဆိုတာကလည္း ခုေနာင္အျမဲခ်မ္းသာဖို့အတြက္ နည္းလမ္းျဖစ္တဲ့ ဒါနသီလဘာဝနာ က်င့္ဖြယ္ရာတရားေတြကို ညႊန္ျပထားတာ
ၾကားနာရုံပင္ အပူစင္၊ က်င့္လ်င္ဒိဌ ခ်မ္းသာရတဲ့
စိတ္အဆင့္အတန္း ျမင့္ျမတ္ရင့္က်က္လာေအာင္...သိစရာေတြ၊ က်င့္စရာေတြကို ဘုရားရွင္လမ္းညႊန္ထားေပးတာ....... အဆံုးနိဗၺာန္ေရာက္နိဳင္တဲ့ အထိ ျပည့္ျပည့္စံုစံုပဲ...

မိုး: ၾကားနာရံုပင္ အပူစင္ တဲ့
အစစ္ပဲ

me: သာဓုသာဓုသာဓု
:) ၾကားနာျပီး...သေလာက္လည္း ၾကိဳးစားက်င့္ၾကံနိဳင္ပါေစေသာ္

မိုး: သာဓု သာဓု သာဓု ပါ

သူငယ္ခ်င္းနဲ့ chat ျဖစ္တာေလးေတြ (၄)

မိုး: မမင္း

me: အင္း

မိုး: ဗုဒၶဘာသာ နဲ႔ မူစလင္နဲ႔ တိုက္ခုိက္ေနတဲ့ ဘေလာ့ခ္ ဟာေလ
သိလား
အားၾကီးဆိုးတယ္ေလ
မေန႔ကမွမိုးသိျပီး ဖတ္မိတာ
:(

me: အင္း...ငါသိတာေတာ့ၾကာလွျပီပဲ...နင္တို့ကိုမေျပာတာ...ဘယ္သူ့ကိုမွလဲ မေျပာတာပါ...ငါ သိသိခ်င္းတစ္ခါပဲ..နည္းနည္းဝင္ဖတ္တယ္ comment ေရးတယ္... ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ပါ...အဲဒီေနာက္ ဘယ္သူ့ဆီက ဘယ္ေလာက္လာလာ လံုးဝ အဲဒီ web-site ကိုမဝင္ေတာ့ဘူး
Google ကေန တိုင္တာေတာ့ တိုင္လိုက္ျပီးပါျပီ

မိုး: ႏွင္းမကေျပာတယ္ အဲ့ဒါ နအဖက လုပ္တာတဲ့
အာရံုေျပာင္းတာဆိုပဲ

me: ဟိဟိ ငါ့လိုလူေတြခ်ည္းဆို သူတို့မေအာင္ျမင္ဘူး
ငါ့စိတ္ထဲ ဘယ္လိုမွ သိပ္ေထြေထြထူးထူးမရွိ

မိုး: လူတိုင္းက နင့္လိုဘယ္ဟုတ္ပါ့မလဲဟ

me: ငါတို့ဘုရားရွင္ ကိုယ္တိုင္ လက္ညိဳးေငါက္ေငါက္ထိုးျပီး အပုဒ္ ၆၀ ေလာက္ဆဲတဲ့ ဘာဇဒြာရဆိုတဲ့ ပုဏၰားကို
အဲအဲ...နာမည္က ေျပာင္းျပန္ရိုက္မိတယ္..ဘာရဒြာဇ...ပါ


6 minutes

7:53 PM မိုး: ပုဏၰား ကို
တန္းလန္းၾကီး

me: ေအေအ...ဟိုမွာ စကားလာေျပာေနလို့ပါဟ

မိုး: မအားရင္လဲ ေနပါဟာ ငါလဲ အလုပ္မ်ားတယ္ အရမ္း
me: ပုဏၰားကို............အမ္......ေအးေအး
ဟားဟား
ငါက အားေနတာ..... ငါ့ဟာငါ ရိုက္ထည့္ထားမယ္ေလ နင္အားေတာ့ဖတ္ေပါ့
ဂါထာ ၆၀ နဲ့ လာျပီးစြတ္စြဲဆဲေရးတဲ့ ထိုသေကာင့္သား ေမာင္ပုဏၰားကို .. အဲေမာင္ပုဏၰားေတာ့မဟုတ္ဘူးဟ သူက သူေဌးၾကီး... တိထၳိေတြကိုကိုးကြယ္တာတဲ့ ခက္တာက သူ့မိန္းမက ဗုဒၶဘာသာ........ အားတိုင္း ဘုရားရွင္ရဲ့ေက်းဇူးကိုသတိရေနတတ္တဲ့သူဆိုပဲ... ထစ္ခနဲရွိ နေမာတႆ ဆိုျပီး လက္အုပ္ထ ထခ်ီျပီး ရွိခိုးတတ္တာတဲ့... အဲပုဏၰားက သူ့တိတၳိေတြကို အၾကီးအက်ယ္ အလွဴေပးထမင္းေကြ်းေတာ့မယ့္အခါ မိန္းမကိုမွာတယ္တဲ့ .. သူ့ဆရာၾကီးေတြေရွ့မွာေတာ့ ဘုရားထ မရွိခိုးပါနဲ့ေပါ့....
8:01 PM အဲလိုနဲ့ အဲမိန္းမက အဲ့ဒီအခ်ိန္ေကာင္းၾကီးမွာ အဲဒီလူၾကီးေတြစားေသာက္ေနတုန္း ဆိုပါေတာ့ ေဝယ်ာဝစၥေတြလုပ္ရင္းက ဟပ္ခ်ိဳးေခ်မိေတာ့ နေမာတႆ ထလုပ္ပါေလေရာ...အက်င့္ကိုပါေနတာ၊ အဲဒီမွာတင္ ဟိုဆရာၾကီးေတြက စိတ္ဆိုးဆိုးနဲ့ ေျပာဆိုလုပ္ျပီး ထျပန္သြားၾကဆိုပဲ
8:02 PM အဲမွာ မိန္းမေၾကာက္တာလား၊ ခ်စ္တာလားမသိတဲ့ အဲလူၾကီးက မိန္းမကိုမဆူဘဲနဲ့ ဘုရားဆီသြားဆဲေတာ့တာဆိုပဲ

8:03 PM မိုး: :P
ငါ ဖတ္ေနတယ္ေနာ္

me: ဘုရားက သူဟာသူေျပာခ်င္ရာေတြေျပာ၊ ဆဲခ်င္ရာေတြဆဲ(အဲဒီဘေလာ့လို အူေၾကာင္ေၾကာင္ အသလြတ္ေတြေနမွာေပါ့ဟာ) ဂါထာ ၆၀ ေတာင္ဆိုလား... ဆဲလို့ျပီးတဲ့ထိ တည္ၾကည္ျငိမ္သက္စြာနဲ့ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ၾကည့္ေနျပီးေတာ့မွ...
ဘာရဒြာဇ.......သင့္အိမ္ကို လက္ေဆာင္ပဏာေတြနဲ့ ဧည့္သယ္ေတြဘာေတြ လာတတ္သလား...လို့ေအးေအးေဆးေဆး ေမးတာတဲ့....
ပုဏၰားက ေအာင့္သီးေအာင့္သက္နဲ့ ဆဲဆဲသမွ်လံုးဝ စိတ္ဆိုးဟန္မျပတဲ့ ဘုရားရွင္ကို အံ့ၾသစိတ္နဲ့ အူေၾကာင္ေၾကာင္လည္း ျဖစ္ေနဟန္တူပါရဲ့....လာဖူးတာေပါ့ဟ လို့ေျဖသတဲ့
ဘုရားက ဆက္ေမးတယ္... သူတို့ယူလာေပးတဲ့လက္ေဆာင္ေတြကို သင္က လက္မခံဘူး သူတို့ဘာလုပ္သလဲ...ေပါ့
သူတို့ပစၥည္းေတြပဲဟာ...သူတို့ျပန္ယူသြားရတာေပါ့ လို့ ကိုကိုပုဏၰားက ဆတ္ေတာက္ေတာက္၊ ေဘာက္ဆတ္ဆတ္ ျပန္ေျပာတာေပါ့

မိုး: :D

me: အဲဒီေတာ့မွ ဘုရားရွင္က ေကာင္းပါျပီ...ဘာရဒြာဇ... ထိုနည္းတူစြာပါပဲ... အခုသင္ဆဲေရးပုတ္ခတ္သမွ်ေတြကို ငါဘုရား လက္မခံပါဘူး ...
ဒါေတြဟာ...သင့္ဥစၥာ အကုသိုလ္အမွဳေတြေတြသာျဖစ္ပါတယ္...လို့ ေမတၱာဓာတ္ေတြအျပည့္၊ မဟာဂရုဏာေတာ္အျပည့္နဲ့ေျပာတာ ဆရာ...
ငါနိဳင္ပဟ ႏွိပ္ထည့္လိုက္မယ္..ဒင္း ...ဆိုတဲ့စိတ္နဲ့ ေျပာတာလံုးဝမဟုတ္ဘူး

5 minutes

me: ဒီလို ဓာတ္ေကာင္းေတြက အင္မတန္ၾကမ္းတမ္းပူေလာင္ေနတဲ့ ဘာရဒြာဇရဲ့ ရင္ဘတ္ထဲ ေသခ်ာကူးစက္ထြင္းေဖာက္သြားတဲ့အခါမွာေတာ့ (ေအးရာက ေအးတာသိပ္ မသိသာေပမယ့္၊ ပူရာကေအးတာ သိပ္သိသာတယ္) ...ဘာရဒြာဇကလည္း သူ့အကုသိုလ္ဥစၥာထုပ္ကို အိမ္ျပန္မသယ္သြားပါဘူး...အဲဒီေနရာမွာတင္ ေခ်ဖ်က္ဖို့ၾကိဳးစားတာပါပဲ... ညဏ္ၾကီးတဲ့ ပုဂိၢဳလ္ေပကိုး...တစ္ခါတစ္ခါ ပါရမီအရင့္အမာၾကီးေတြလည္း...အဲဒီလို မ်က္စိလည္ လမ္းမွားတတ္သဟ
ဘယ္လိုလူမ်ိဳးကိုမွ အထင္ေသးလို့ မရသလို၊ မျပစ္မွာမေစာ္ကားသင့္တာ ကို သတိခ်ပ္ေတာ္မူပါ ခ်စ္ႏွမ
အဲဒီ ဝက္ဆိုက္ကို တကယ့္မြတ္ဆလင္ ကုလားက လုပ္တာဆိုလည္း ဒီကုလား သူ့ဥစၥာ သူထုပ္ေနတာသာျဖစ္ပါေၾကာင္း၊ နိဳင္ငံေရးကိစၥဆိုရင္လည္း သူေတာ္ေကာင္း မျဖစ္ရွာၾကေသးေသာ ထိုထိုိုပုဂိၢဳလ္ၾကီးမ်ားသည္လည္း ဘယ္ႏွကမၻာမွန္းမသိ...အဝီစိမွာက်က္ျပီးရင္ေတာ့ ဘုရားေလာင္းေတြလား၊ ပေစၥက ဗုဒၶါေတြလားမသိနိဳင္ေၾကာင္းပါ
ငါကေတာ့ အကုသိုလ္မတက္ပါ... ဘုရားသမီးမို့ သူေပးတာ ငါမယူဘူးေလ... ငါေရးလိုက္တဲ့ ကြန္မန့္က

ျပစ္မရွိျပစ္ရွာ
လမင္းကိုေခြးေဟာင္လို့
ေရႊလေရာင္ ေျပာင္မပ်က္တယ္
လင္းလ်က္ပင္သာ
ျမေရႊဂူပတၱျမားကိုလ
ဝက္မ်ားက ညဴစူစြာ
ရႊံညြံလူးတိုက္နဲ
(နဲ=နည္းတူ)
ပြတ္ေလေလ
ေရႊဂူမွာ အေရာင္ထြက္တယ္..
ေရွးကထက္ကဲ...

ဒါပဲ...ဘယ္ႏွတန္းကလားမသိ ေအာ္က်က္ထားတဲ့ ကဗ်ာ ...ဘယ္သူေရးတာမွန္းမသိ...ေခါင္းစဥ္လည္း မမွတ္မိ... "ပတၱျမားေရႊဂူ" လို့ထင္တာပဲေလ။ အဲ... ငါ့ Comment ကိုေတာ့ သူကခ်က္ခ်င္းဖ်က္သဟ။

မိုး: မိုးတို့ဘုရားက ေတာ္လိုက္တာေနာ္

me: ငါတို့ဘုရား ေတာ္တာေတြ ေျပာလို့ကုန္မွာေတာင္မဟုတ္ဘူး...ေရသည္ျပဇာတ္မွာၾကည့္၊ ေခါင္းျဖတ္ျပီးနန္းလုမယ့္ေကာင္ကိုေနာ္ ေပးတယ္ဆရာ လက္ေအာက္ငယ္သားအျဖစ္ေတာင္ ေနရဲပါေသးတယ္တဲ့။ ဆဒၵန္ဆင္မင္းဝတၳဳမွာၾကည့္ အစြယ္ျဖတ္အေသသတ္တဲ့ မုဆိုးကို အျပန္လမ္းမွာ ပရိတ္ပန္းေတာင္မန္းေပးလိုက္ေသးတာ။ အေလာင္းေတာ္ဘဝကတည္း ၾကည္ညိဳစရာ။ ကိေလသာကုန္းခမ္းတဲ့ သဗၺညဳတညဏ္ေတာ္ရွင္ျဖစ္ျပီးမွေတာ့ ငါ့ညဏ္ေလးတစ္ထြာတစ္မိုက္နဲ့ ဘယ္လိုေတာ္တယ္ေျပာရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့့ဘူးေဟ့ေကာင္။ ေနာက္ ဘာရဒြာဇက ရဟန္းျပဳျပီး ရဟႏၱာျဖစ္သြားတာေနာ္... အဲဒါ ပဌာန္းမွာရွိတယ္... ပုရိမာပုရိမာ(ေရွးေရွးအဖို့ျဖစ္ေသာ) အကုသလာဓမၼာ(အကုသိုလ္တရားသည္) ပစၥိမာနံပစၥိမာနံ(ေနာက္ေနာက္အဖို့မွာ) ကုသလာနံဥမၼာနံ (သုသိုလ္တရားေတြအျဖစ္) ေကသဥ္စိ (တစ္ခါတစ္ရံ) ဥပနိသယပစၥေယနပစၥေယာ(အားၾကီးေသာအေထာက္အပ့ံျဖစ္တတ္ပါတယ္) ဆိုတာ...ေတာ္ျပီဟာ.. ေျပာေနတာေတြက အစီအစဥ္တက်ကိုမရွိဘူး...ငါ ေန့ခင္းစာသြားစားေတာ့မယ္ မနက္က ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ပဲ ေသာက္ခဲ့ရတာ

သူငယ္ခ်င္းနဲ့ chat ျဖစ္တာေလးေတြ (၃)

မိုး: အိမ္ေျပာင္းရတာ အဆင္ေျပပါ၏ေလာ ..
အိ္မ္အသစ္လိပ္စာေလး လုပ္ပါဦး
:D
ဟာ
အဲ့ေလာက္ၾကာၾကီး တိုက္္ပ္ရသလား
:(

me: ေျပမွေျပ၊ မေန့ကအိမ္ေျပာင္းျပီးတာနဲ့ ဘုန္းဘုန္းတရားပြဲကို ဆက္သြားတာနီးနီးေလးဆရာ၊ အဲဒါစိတ္ခ်မ္းသာတယ္ ဘုန္းဘုန္းလာရင္ အဲ့ေက်ာင္းမွာေဟာေနက်။... အဲ...အိမ္ကို ပစၥည္းေတြသြားပို့ျပီးပံုထားခဲ့တာေလ.. ဟီး။ ၁ ရက္ေန့မွ ရုံးဆင္းရင္ လက္ရွိသံုးေနတာေတြ ေကာက္ထည့္ျပီး လူကအျပီးေျပာင္းမွာ.... နင္ပဲ ...ေျပာစရာကုန္မွ enter ေခါက္ခိုင္းတာပဲဟာ၊ ၾကာမွာေပါ့

မိုး: အင္ .. သိဘူးေလ ငါက နင္ လိပ္စာ အသစ္ ရိုက္ေပးေနတယ္မွတ္ေနတာကိုးး

me: Blk 643, Ang Mo Kio Ave 5,
#09-3009 (S) 560643

မိုး: မစုကက်န္ခဲ့တာေပါ့ သနားပါတယ္ သူလဲ နင့္ကုိေတာ္ေတာ္ခ်စ္ၾကီး

me: ငါလည္းခ်စ္တာပဲ..........စိတ္လည္းမေကာင္းပါဘူးဟာ...
မမိုတို့၊ မပိုက္တို့ကလည္း အရမ္းေကာင္းတာ...
ဟိုကေလးသူငယ္မေလးကိုလည္း လြမ္းေနရေတာ့မွာ...
ငါက ေငြမ်က္ႏွာပဲၾကည့္လိုက္တာ

မိုး: တိန္
၆ေကာင္မ ၇ေကာင္မ ၈ေကာင္မၾကီး
နင္ ေတာ္ေတာ္ ပဲ ေငြစကားေျပာေနပါလား
အ့ံပါရဲ့ေတာ္
:P

me: ေအးေလ..........ဒီတစ္ေခါက္ အဖြားေနမေကာင္းလို့ အဖြားအတြက္ အလွဴလုပ္ေပးခ်င္လို့ ရြာျပန္သြားတာေလ...... ငါတို့ရြာက ကိုင္းလုပ္ၾကတယ္...ခုလိုမိုးတြင္းဆို ေရေတြလွ်ံျပီး...တံငါအလုပ္ကလြဲျပီး ဘာအလုပ္မွမရွိဘူး။ ကိုင္းအလုပ္ဆို မနက္ေလးနာရီကေနညေန၆နာရီထိ ေပါင္းသင္ရ၊ ကိုင္းခုတ္ရ၊ ပဲႏွဳတ္ရတာ ..တစ္ေန့ကို ျမန္မာက်ပ္ေငြ ၁၀၀၀ ပဲရတယ္

မိုး: အဲ့ဒီေတာ့

me: တံငါေတြလည္း ေရထဲတစ္ေနကုန္ ငရဲၾကီးခံျပီးဆြဲပါမွ ေန့စားသမားက အဲေလာက္ပဲရတာ... ငါတို့က ဒီမွာ ေဒၚလာ ၁၀ (ေငြ ၈၀၀၀) ဆုိ..ေငြလို ့ထင္တာမဟုတ္ဘူး၊ အေၾကာင္းမဲ့ကုန္ဖို့ ဝန္ေလးတာမဟုတ္ဘူးေလ။ ဒီတစ္ေခါက္ငါ ရြာမွာ ေက်ာင္းမွာရွိသမွ်သံဃာကုန္ အိမ္နဲ့အျပည့္ ဆြမ္းကပ္တာ ၂ရက္၊ ငါခြင့္ရတဲ့ရက္ကနည္းတာကိုေလ။ ရန္ကုန္ကေန သပိတ္၊ သကၤန္း၊ ပရိကၡရာအစံု၊ထီး၊ ဖိနပ္၊ ယပ္၊ လြယ္အိတ္၊ ေနရာထိုင္၊ မ်က္ႏွာသုတ္ပဝါ သံဃာအသံုးအေဆာင္ပစၥည္းေတြ အေကာင္းဆံုးဆိုတာေတြ ဝယ္သြားတယ္။ အခ်ိဳပြဲ၊ ဆြမ္းဟင္းပြဲေတြအတြက္လည္း နိဳင္သေလာက္ပါတယ္။ ေဒၚလာ ၅၀၀ ေလာက္ဟာရယ္၊ စိတ္တိုင္းက်ဝယ္လိုက္ရတာ မကုန္ေတာ့ဘူးလားေတာင္ထင္ရတယ္။

မိုး: အင္း
၁၀ ဆို သူတို႔အတြက္ ရက္ ၈ စာၾကီးမ်ားေတာင္
:(

me: အိပ္ယာထဲလဲေနတဲ့ အဖြားက လံုးဝမထနိဳင္ေပမယ့္ သတိတစ္ခ်က္မွ မလြတ္ဘူးဆရာ၊ အဲဒါ ငါကံေကာင္းတာ။ ငါ့အဖြားကို ငါရွာေဖြထားတဲ့ေငြနဲ့ ၈ သိန္းေလာက္ပဲ ကန္ေတာ့ရဖူးေသးတာေလ။ အခုက ေနာက္ဆံုအေနနဲ့ ငါေက်းဇူးဆပ္ခြင့္ ရေသးတာ။ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနတဲ့ ဝတၳဳေငြေတြ၊ ပစၥည္း အစုစုေတြကို အဖြားအိပ္ယာေဘးမွာ ပံုျပီးအဖြားကိုထိုင္ကန္ေတာ့လိုက္တယ္။ ဒါအဖြားပိုင္တဲ့ပစၥည္းေတြ၊ ေငြေတြျဖစ္သြားျပီလို့ တစ္ခုစီကိုင္ျပီး ရွင္းျပ၊ ေျပာျပတယ္။ အိမ္ျပည့္သံဃာေတြရယ္၊ သက္ရွင္ဆြမ္းေကၽြးတရားေတာ္ေတြရယ္ဟာ ငါျပန္လာမယ္အသံၾကားျပီး လန္းလန္းဆန္းဆန္းျဖစ္ေနတဲ့ ငါ့အဖြားအတြက္ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္အာရုံေကာင္းေတြျဖစ္မွာပါ။ ျပီးေတာ့ ရြာထဲက အဖိုးအဖြား ၁၇ ေယာက္ကိုအိမ္ပင့္ျပီး သက္ၾကီးပူေဇာ္ပြဲလုပ္ေသးတယ္။ ေငြငါးေထာင္စီနဲ့ ပစၥည္းက ၃ေထာင္ဖိုးစီေလာက္မို့ ငါ့စိတ္ထဲသိပ္မဟုတ္လွဘူးမွတ္တာ... ဒါေပမယ့္...

မိုး: အင္း

me: အဲဒီေန့ကေလ...  သူတို့ေတြေပ်ာ္ေနလိုက္ပံုမ်ား...ငါေအာ္ျပီးေတာင္ငိုခ်င္တယ္၊ ေပ်ာ္လည္းေပ်ာ္တယ္

မိုး: အင္း

me: စားၾကေသာက္ၾကနဲ့ သူတို့အရမ္းဝမ္းသာေၾကာင္း... မိုးတြင္းမွာဝင္ေငြမရွိေၾကာင္း အဇြားနဲ့လဲ စကားေတြေျပာၾကလို့ ... အဲဒီ မွာငါသိလိုက္ရတာက..  ဒီ၂ ႏွစ္မွာကိုင္းေတြရွဳံးလို့ ေၾကြး ၃ေသာင္း ၄ေသာင္းတင္တာ သူတို့မွာ ႏြားေရာင္းရ၊ ကိုင္းေရာင္းရနဲ့ ဘဝပ်က္တာဆိုပဲ...

မိုး: :(
ငါေတာင္ ႏိုခ်င္လာဘီ

me: ျမန္မာေငြ ၄ေသာင္းဆိုတာေလ... တစ္ခါတစ္ေလ ငါတို့စားတဲ့ ထမင္းတစ္နပ္စာေလာက္ ရွိတာကလား...........

မိုး: ေအးေယ

me: ဟုတ္တယ္၊ ငါ ..ဝင္ေငြတိုးျပီးမရွာႏိုင္ရင္ လက္ရွိမွာ သီးခံေျခြတာျပီး... ငါလုပ္ေပးခ်င္တာေလးေတြ ရွိတယ္...

မိုး: အင္း
မိုးတို႔ေကာ လုပ္ကူမယ္ေလ နင္ ဖိတ္ေခၚရင္
ဟိုေကာင္ေတြလဲ ကူခ်င္မွာပါ
မိုးတို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြေရစက္ မပ်က္ေအာင္ေပါ့ ဟီ ဟိ
နင္ တေယာက္ထဲေျပးသြားပစိုးလို႔
ညွင္း ညွင္း ညွင္း
ငါကလဲ သူမ်ားကုိေပးရေကၽြးရလို႔ ရတဲ့ ပီတိကိုသိ္ပ္မက္တာ

me: အဲ........ခုငါေနမယ့္အခန္းက အလုပ္နဲ့ေဝးတယ္၊ air-con မပါဘူး...စတိုခန္းလိုဟာေလးေပါ့ တစ္ေယာက္လည္းေနရမွာ ......... တစ္လ ၂၂၀ ပဲ...လက္ရွိ မစု နဲ့ေနတဲ့အခန္းက တစ္လကို ၄၀၀ ေက်ာ္က်တယ္

မိုး: အယ္ စတုိခန္း
ဟဲ့ေကာင္ ငါလာၾကည့္မယ္
၁ရက္ေန႔ ဘယ္ခ်ိန္အဲ့အိမ္သြားမွာလဲ
ငါ လိုက္မယ္ ဒီတခါေတာ့

me: ငါ့ရဲ့ အစ(ပထမဆံုး) ကေတာ့ ငါေန့တိုင္းေစာေစာထျပီး ရံုးသြားရေတာ့မယ္၊ ရုံးျပန္ေနာက္က်မယ္၊ ပုူေလွာင္ေလွာင္အခန္းကေလးမွာ...ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ကုတင္မပါ ဘာမပါအိပ္ရေတာ့မယ္.... ဒါက ငါသီးခံနိုင္ပါတယ္ .. ငါမွ တစ္ေနကုန္ေနပူထဲ ကိုင္းမလုပ္နိဳင္တာ၊ တစ္ေနကုန္ ေရစိမ္ျပီး ပိုက္မဆြဲနိုင္တာပဲဟာ ..ေနာ္

မိုး: အိစ္
နင္ နင္

me: ;P

မိုး: ေနပါဦးဟာ နင္အဲ့လိုလုပ္တာ နင့္ေမေမသူဇာသိရင္ အားေပးမယ္ထင္လား

me: အဲ......သူမသိေလာက္ပါဘူးေလ.... သိလည္း ငါကေျပလည္သြားေအာင္ေျပာတတ္ပါတယ္..... ဒါေၾကာင့္လည္း ခုခ်ိန္ထိ ငါ့မိဘေတြဆို ငါဘာလုပ္လုပ္အေကာင္းခ်ည္းပဲ ထင္ေနတာ
ဟားဟား

မိုး: ငါေမးတာက သိရင္လို႔
ေအးပါဟာ .. ငါက နင့္အတြက္ပဲစိတ္ပူတာ ..
ငါ ဘာမွမျမင္ရေသးလို႔ ဘာမွမေျပာေသးဘူး ၾကာသပေတးေန႔မွေတြ႔မယ္ေလ ...

me: ဟဲ့ပလုပ္တုတ္......စေနတနဂၤေႏြမွ... လာခ်င္လာစမ္းပါ...... ၾကာသပေတးမလုပ္ပါနဲ့..အဲ...
 ေအး......သိရင္ အားမေပးဘူး ေသခ်ာတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ငါ့ေနရာမွာ သူဆိုရင္ ဒီထက္ပိုျပီး ထိေရာက္တာေတြ လုပ္မွာေသခ်ာတယ္....

မိုး: ေအး နင့္ထက္ပိုျပီးထိေရာက္ေအာင္ လုပ္မယ္ဆိုတာေတာ့ ငါသိတယ္ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္သူကိုယ္အထိခို္က္ခံျပီးမွလုပ္လိမ့္မယ္လိ႔ုေတာ့ ငါမထင္ဘူး
နင္လုပ္တာသိရင္လဲသူအားမေပးဘူး သူစိတ္ေကာင္းမွာမဟုတ္တာ နင္လဲသိသားနဲ႔
နင္ အဲ့လိုလုပ္ျပီးမွ အဲ့လိုလွဴတယ္ဆိုတာကို နင္လွဴတ့ဲသူေတြသိိရင္ေကာ
ဟဲ့ေကာင္ နင္က ငါ့ထက္ ပိုသိပါတယ္ဟ .. ဇြတ္ၾကီးမလုပ္စမ္းနဲ႔

me: ေအးေအး....ဇြတ္ၾကီးမဟုတ္ပါဘူး....ငါ့ကိုယ္ငါ အဆင္ေျပမလားဆိုတာ အမ်ားၾကီးေမးျပီးပါျပီ....ငါက တစ္ေယာက္တည္းေနခ်င္တာလည္း ပါေသးတာကိုး၊ က်ဥ္းေပမယ့္ ငါ့တစ္ေယာက္ကေတာ့ ဘယ္လိုေနေနပါဟ

မိုး: နင္ က ဘယ္ေလာက္ ေတာင္လွဴခ်င္တာလဲဟယ္ ငါတို႔ျဖည့္ကူပါ့မယ္ .. ငါတို႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေအာင္ေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔ဟ
ေမာထွာ
ေရေသာက္ဦးမယ္
ဟဲ့ . နင့္အိမ္က အမ္အာတီန႔ဲလဲ ေ၀းၾကီးပါ့ေကာ ?!!!
နင့္အလုပ္ကို ဘတ္စ္ ေရာက္တာလား ဟုတ္လား
 ေအာင္မိုးကရိုနဲ႔ ေကာ ယိုခ်ဳးခန္း နဲ႔ေကာ ေ၀းၾကီးပဲ အဲ့အမ္အာတီ၂ခု အလည္ေလာက္သြားက်ေနတာကိုးးး .. ငါက ေျမပံုထဲၾကည့္လို႔လားေတာ့သိဘူး

me: ဟားဟား.......ေအးေသာက္ေသာက္၊
ေျမပံုရွာမေနနဲ့ ...
ငါ့ဟာငါေတာင္ မရွာရေသးဘးဟိဟိ
ငါဘယ္ေလာက္လွဴမယ္လို့ စိတ္ကူးထားတာမရွိေသးဘူး၊ ငါခု စုေစာင္းလို့ရတာေတြကို လွဴလိုက္မယ္ဆိုတာထက္၊ နင္နားလည္ပါ့မလား... ငါ တစ္ရြာလံုး၊ တစ္နယ္လံုး၊ တစ္တိုင္းျပည္လံုးက ဆင္းရဲသားေတြ.(လူခ်မ္းသာျပီး စိတ္ဆင္းရဲေနတဲ့လူေတြလည္းပါတယ္ထင္တယ္) ... အဲလူေတြရဲ့ လူေနမွဴဘဝ ကိစၥအဝဝ နဲ့ အသိညဏ္ေတြ တိုးတက္ေကာင္းမြန္ေအာင္... လုပ္ေပးနိဳင္တဲ့သူ ျဖစ္ေအာင္ ငါ့ကိုယ္ငါ ျမန္ျမန္ေဆာက္တည္ခ်င္တာ.... ကဲ....ငါ့ကိုအဲလိုလူျဖစ္ေအာင္ နင္တို့ကူညီခ်င္ရင္ အၾကံညဏ္ေတြ၊ အဆံုးအမေတြသာ မ်ားမ်ားေပးၾက.........

မိုး: ဗုေဒၡါ ျမတ္စြာကယ္ေတာ္မူပါ
နင့္ကုိ ဆံုးမႏိုင္တာ နင္ကိုယ္တိုင္ပဲရွိတယ္ နင္က ဘယ္သူဆံုးမတာကုိ နားေထာင္လို႔လဲေျပာၾကည့္ပါဦး ... ေျမပံု ရွာျပီးလို႔ ေ၀းၾကီးလို႔ေျပာေနတာေလဟာ

me: အင္... ငါ ကဘယ္သူပဲ ဆံုးမ ဆံုးမ ငါၾကိဳက္ရင္ အျမဲနားေထာင္တာ ကလား... ငြားငြားငြားငြား

မိုး: ေအေလ အဲ့ခါက်ေတာ့ နင္နားမေထာင္ခ်င္တဲ့ဟာေတြကို ဆံုးမမိတဲ့သူေတြကအရူးျဖစ္တာေပါ့ မတာမရဲ့

me: အမ္......ငါ့ကိုဆံုးမတဲ့မွန္သမွ် ဘယ္သူမွ တစ္ခါမွ အရူးမျဖစ္ဖူးပါဘူး ဟ...နင္ကလည္း..ဆံုးပဲဆံုးမ ၾကည့္ပါဦး

10:21 AM မိုး: နင္က နင္ နားေထာင္ခ်င္တဲ့ဟာမွနားေထာင္တာၾကီး... နင္ နားေထာင္ခ်င္တဲ့ဟာကိုမွေရြးေျပာတာကို ဆံုးမတယ္လို႔ ေခၚ၀ူးနဲ႔တူတယ္
:P
 ဆံုးမတယ္ ဆိုတာ ဆံုးမတဲ့သူျဖစ္ေစခ်င္တာ ..ကို ေျပာရတာဟုတ္၀ူးလား

me: အေဟးေဟး....... နင့္ကိုငါမျငင္းေတာ့ပါဘူးဟ၊ ငါနားမေထာင္ခ်င္တဲ့ ဆံုးမစကားေတြကို ရင္နဲ့အျပည့္ လြယ္ပိုးထားျပီး .. မလုပ္ခ်င္ဘဲလုပ္ေနရတာေတြ...အမ်ားၾကီးကို နင္မွမသိတာပဲ။ တခ်ိဳ ့ကိစၥေတြ မလုပ္ခ်င္တာက ခံစားခ်က္၊ လုပ္ေနရတာက အသိညဏ္ေၾကာင့္။ ေနာက္ဆို လိုလိုခ်င္ခ်င္လုပ္မွာပါ။အင္း ငါဒီလိုျဖစ္ေနတာ ငါ့ Model ေတြေၾကာင့္ဟ။

မိုး: ဟြန္း နင္ မွ နားမေထာင္တာ နင့္ရင္နဲ႔လြယ္ပိုးထားလဲ ဘာမွအသံုးမ၀င္ဘူး ေျပာရတာ ေမာတာပဲအဖတ္တင္မွာ ..

 me: ဓမၼဒူတ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ရွိတုန္းက ေရလဲဆိုတဲ့ရြာမွာ တရားပြဲ၊ ရြာျပင္လယ္ကြင္းထဲက ဝါးနဲ့ေဆာက္တဲ့ ဓမၼပုလႅင္ခပ္ျမင့္ျမင့္မွာ ရြာနီးခ်ဳပ္စပ္က လွည္းေတြနဲ့လာၾကတဲ့ တရားနာပရိတ္သတ္ကို ေလတျဖဴးျဖဴးမွာ တရားေဟာတာ ၂ နာရီ တဲ့ဆရာ၊ ဆရာေတာ္ၾကီးက ငွက္ဖ်ားရွိတယ္၊ လမ္းမွာကတည္းက ဖ်ားလာတာျခစ္ျခစ္ေတာက္တဲ့။ ဘုန္းဘုန္း (ဓမၼဒူတေမွာ္ဘီဆရာေတာ္) ဆို ျပီးခဲ့ ၂ ပတ္ေက်ာ္က အသည္းမေကာင္းလို့ဆိုလား SSC မွာ။ ေဟာ ခုၾကာသပေတးမွာ အလံုကလူေတြ သတင္းပို့တယ္၊ အာရွေတာ္ဝင္မွာတရားပြဲေဟာသတဲ့။ ခုစေန၊ တနဂၤေႏြ Singapore က သား၊ သမီးေတြကို သနားလို့ဆိုျပီး ျပံဳးျပံဳးနဲ့ေရာက္လာတယ္ မဟုတ္လား။ ေမေမသူဇာဆိုလည္း ငါဒီကိုအလည္ေခၚေနတာ ၾကာေပါ့။ ဒီကိုလာလည္ရင္ကုန္မယ့္ ပိုက္ဆံေတြကိုတဲ့ လိုအပ္ေနတဲ့ဘယ္ေနရာေတြမွာ ဘယ္လိုလွဴလိုက္ရ၊ ဘယ္ေလာက္အရသာရွိမွာဆိုျပီး ဘယ္သူဘာလိုေနတယ္၊ ဘယ္လိုကူုညီမယ္ေတြပဲလိုက္လုပ္ေနတယ္။ Pass Port ကိုမလုပ္လို့ ငါ့မွာေရာဂါေတြကို တက္ေနတာ။ လွဴတာလဲလွဴေနတာပဲေလဟာ... အင္း... အဲလိုပါဆို.. ငါ့ေျပာမရတာမဆန္းဘူး။
ဖ်ားေနတဲ့ဆရာေတာ္ၾကီး တရားပြဲမေဟာပါနဲ့ ေျပာမရဘူးတဲ့။ ေနမေကာင္းတဲ့ဘုန္းဘုန္း နားပါဆိုေျပာမရဘူးတဲ့။ ေမေမသူဇာ သူမ်ားကိစၥေတြ ခဏေလာက္ထားခဲ့ျပီး ဒီကိုခဏေလး လာလည္ပါဆိုတာ ေျပာမရဘူးဟ။ ဟိဟိ နင္ေမာသြားတာ ေတာင္းပန္ပါတယ္ဟာ ေနာ္ေနာ္။ ငါအိမ္ေျပာင္းျပီးရင္ မုန့္ဟင္းခါးခ်က္ေကၽြးပါမယ္။ ။

ေနကၡမ တိုက္ပြဲ

ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ခ်မ္းေျမ့ရိပ္သာဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီးရဲ့ (၁၄)ရက္ ဝိပႆနာအလုပ္ေပး တရားစခန္းပြဲကို ဒီေန့ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၇ ကေန၊ မတ္လ ၂ရက္ေန့ထိ သြားဝင္ေတာ့မွာမို့ မမင္းနည္းနည္းေတာ့ အလုပ္မ်ားေနတယ္ဆိုပါေတာ့။

ရွားရွားပါးပါးအခြင့္အေရးအေနနဲ့ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးအား ဖူးေျမာ္ၾကည္ညိဳ၊ တရားနာၾကားလိုသူေတြ၊ အခ်ိန္ပိုင္းတရားလာအားထုတ္ခ်င္သူေတြအတြက္ သတင္းေလး Share ခဲ့ခ်င္ေသးတာနဲ့။ ေနရာက
Palalai Buddhist Temple
No. 49 Bedok Walk Road
Singapore 469145
Tanah Merah MRT Station ကေန No.2 Bus ကို ၂ မွတ္တိုင္စီး၊ ဆင္းရင္ဘယ္ခ်ိဳး ျပီး၊ ဘယ္ထပ္ခ်ိဳးရင္ ထိုင္ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း အၾကီးၾကီးေတြ ့ မယ္တဲ့။ အဲဒါပဲ။
မေတြ ့ရင္ေတာ့ Daw Kyu Kyu Hlaing 98399346 နဲ့ Daw Mya Wit Yee 91389712 ကိုဆက္သြယ္ေမးျမန္းပါရန္။ း)

မမင္းတို့ ဒီတစ္ခါတရားစခန္းသြားဖို့အေရး အလုပ္ရွဳပ္ပံုေလးနည္းနည္း ေျပာျပီး လစ္ေတာ့မယ္ဗ်ိဳး၊ ညေန ၄ နာရီေနာက္ဆံုးထားျပီး ဝင္ရမွာမို့။ အလုပ္ကရွဳပ္ဆို အရွဳပ္ေတြလုပ္တာကိုးေလ။ ၾကည့္...။ မတတ္တတ္နဲ့မို့ စြဲေနတဲ့ Blogging ေလ။ ၁၄ ရက္စာ ကိုယ့္ဘေလာ့ေလး ေသေနမွာေၾကာက္သတဲ့... ခက္ပံုမ်ား။ ဒါနဲ့ သူငယ္ခ်င္းနဲ့ Chat တာေလးေတြက ဘာမွအားစိုက္ ေရးစရာမလို Chat History ကေနကူးထည့္ စာလံုးေပါင္းျပင္ျပီး၊ ဟိုသူငယ္ခ်င္းဆီေပးဖတ္ျပီးရင္ တင္လို့ရျပီမို့ အဲဒါေတြကို Scheduled Plan နဲ့ တင္ခဲ့ဖို့ လံုးပန္းတယ္ေလ။ ဘုန္းဘုန္းဓမၼဂဂၤါေျပာတဲ့ ဘေလာ့ဂါတစ္ေယာက္ရဲ့ နိကႏၱိ၊ ဘေလာ့ဂါတစ္ေယာက္ရဲ့ ခ်စ္ျခင္းဆိုတာ ဒါမ်ိဳးလားလို့ ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ပဲေတြးလိုက္ေတာ့တယ္။

၁၄ ရက္တာျပစ္ထားခဲ့ရေတာ့မယ့္ ဒီ Lap Top အပါအဝင္ အဝတ္အစားနဲ့ အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းေတြ သူ့ေနရာနဲ့သူ စနစ္တက်သပ္သပ္ရပ္ရပ္က်န္ခဲ့ဖို့။ အခန္းေလးရွင္းလင္း ေျပာင္လက္ေနဖို့ လည္း အားထုတ္ရေသးတာ။ ျပန္ထြက္လာရင္ အလုပ္က ပိတ္ရက္ရွားသြားျပီ။ ခြင့္လည္းကုန္ျပီမဟုတ္လား။ ဒါကေတာ့ ဘာရဲ့ နိကႏၱိလည္း မသိေတာ့။

ခရီးေဆာင္အိတ္အတြင္းသို့ အိပ္ယာလိပ္၊ အဝတ္အစားတခ်ိဳႏွင့္ လိုအပ္ရာရာ ပစၥည္းအတိုအထြာမ်ား ေကာက္ထည့္ရင္း။ အင္း ၁၄ ရက္၊ ဟိုမွာလိုအပ္ေနရင္ မ်က္ႏွာငယ္ရမယ္ေနာ္၊ ဟိုဟာေလးလည္း လိုလိုမယ္မယ္၊ ဒီဟာေလးလည္းလိုလိုမယ္မယ္... Balancing Cleanser က ၈ ပါးသီလနဲ့ သံုးလို့ရရဲ့လား၊ ဝက္ျခံေတြက ေငြကုန္ေၾကးက်ခံျပီး မနည္းလုပ္ထားလို့ ေပ်ာက္ရုံေလးရွိေသးတာ၊ ျပန္ထြက္လာျပန္ရင္ ဒုကၡ... စသျဖင့္ ေထြရာေလးပါး၊ ငါးပါးမက ေတြးရင္းက ဘုန္းဘုန္း(ဓမၼဒူတေမွာ္ဘီဆရာေတာ္ဘုရား) ေဟာထားေသာ ေနကၡမပါရမီတရားေတာ္ မွတရားစကားတခ်ိဳ ့ကို တန္းစီသတိရလိုက္မိေတာ့သည္။ ၾသ ႏွလံုးမယဥ္ ပုထုဇဥ္ကား ေနကၡမဓာတ္ဘယ္လိုျဖစ္မယ္ မစဥ္းစား၊ လိုလိုမယ္မယ္မ်ားကိုသာ စဥ္းစားမိေလသည္ဟု ကိုယ့္ကိုယ္ကို ရွက္စႏိုးျဖစ္ရေတာ့သည္။

ဆရာေတာ္ေျပာျပသည္ကား ရွင္ဘုရင္ဘဝမွ ေတာထြက္လာေသာ ရေသ့ညီေနာင္ႏွစ္ပါးအေၾကာင္းတည္း။ ညီငယ္ရေသ့ကား ဆားထုပ္ကေလးေက်ာင္းေခါင္မိုးမွာ ညွပ္၍ လိုလိုမယ္မယ္သိမ္းထားမိေသာအျဖစ္။ ေရႊနန္းစည္းစိမ္ကို မက္တာနဲ့ ဆားထုပ္ကေလးမက္တာ ဘယ္ဟာကေတာ္ေသးသလဲဟု ဆရာေတာ္ကေမးသည္။ ဘယ္ဟာကမွ မေတာ္ပါဘူးဟုလည္း အေျဖေပးခဲ့သည္။ အာရုံေတာကထြက္တဲ့ ေနကၡမႏွင့္ ကိေလသာေတာကထြက္တဲ့ ေနကၡမဟူ၍ ဆရာေတာ္ဘုရား ရွင္းလင္းစြာေဟာၾကား ဆံုးမထားေလသည္။

မမင္းတစ္ေယာက္ အလုပ္ရွဳပ္ေနတာေတြ တိခနဲရပ္သြားသည္။ ၁၄ ရက္တာေတာ့၊ အင္း ၁၄ ရက္ကေလးေတာ့ ဒီအာရုံေတြကိုထားခဲ့နိဳင္မည္။ ရိပ္သာတြင္လည္း အာရုံသစ္ေတြႏွင့္လံုးပန္း၍ ကိေလသာေတာက ထြက္ခ်ိန္နည္းလ်င္ တရားေတာ္အဆံုးအမကို နားလည္လိုက္နာသည္မမည္။ အိမ္ႏွင့္အလုပ္တည္းဟူေသာ အာရုံေတာမွ လူေကာင္ၾကီးထြက္ခြာျခင္းကား အကာ၊အခြံ သာတည္း။ ကိေလသာေတာမွ စိတ္၏ ထြက္ခြာလြတ္ေျမာက္ျဖင္းကား အႏွစ္သာရတည္း။ အကာကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ အႏွစ္ကိုရွာရန္ ၁၄ရက္တာ တိုက္ပြဲဝင္ေပေတာ့မည္။ တနည္း တစ္သံသရာလံုးပံုလာေသာ အမွိဳက္မ်ားအား ၁၄ရက္တာအတြင္း ရွင္းနိဳင္သမွ်ေလးရွင္းရန္ ၾကိဳးစားျခင္းသာတည္း။ ။

သူငယ္ခ်င္းနဲ့ chat ျဖစ္တာေလးေတြ (၂)

မိုး: မျမင္း


me: အင္း


မိုး: ေနေကာင္းရဲ့လား


me: ေကာင္းပါ၏


မိုး: စိတ္ေကာ
ဟဲ ဟဲ ၏ .. ခ်စ္လို႔စတယ္မွတ္ပါ


me: ေကာင္းလွပါ၏


မိုး: မိုးစိတ္ညစ္ေနတယ္


me: ညစ္တယ္ဆိုေတာ့ မသန့္ဘူးေပါ့

မိုး: မိုးေမာင္ေလးအမွဳ အမိန္႔က်ျပီ၏
သန္႔လို႔ကိုမရႏိုင္လုိ႔ပါ၏


me: အဲ.........


မိုး: ငိုခ်ည္းငိုခ်င္ေနတယ္ျဖစ္တယ္
မိုးမွာဒီေမာင္ေလးတစ္ေကာင္ရွိတာ
ခုေတာ့လူညႊန္႔တံုးးပါေပါ့


me: အင္း.......ငါဆိုလည္း အဲလိုပဲ ငိုခ်င္ေနမွာပဲ


မိုး: ၁၀ နွစ္တဲ့မမင္းရယ္
သြားျပီေပ့ါသူ႔ဘ၀ေလး
အိမ္မွာအပူရုပ္ကို ဟန္လုပ္ျပီးေနေနရတယ္ လူေတြေရွ႔မွာမိုးငိုခ်င္ဘူး၏
ခု မမင္းကိုေျပာရင္း ငိုေနတာ
ဟဲ ဟဲ၏


me: အာ..........ဟိုေကာင့္ေဖေဖ ၃ရ ႏွစ္လားဘာလားေတာင္ ကြင္းလံုးကြ်တ္လြတ္ေသးတာဟာ....  လိုက္လို့ရပါတယ္။ ငါကအဲကိစၥ... ျပီးသြားျပီ.. .အဲေလာက္မဟုတ္ဘူးထင္ေနတာ။ ငါက ေလသံသဲ့သဲ့ပဲ နင့္ဆီကၾကားဖူးတာ... ေသခ်ာသိတာမွမဟုတ္တာကိုး....ေအးငိုခ်င္ခဏငိုေလ.... မ်က္ရည္ထြက္ေပးတာဟာ...မ်က္ရည္လမ္းေၾကာင္းကိုရွင္းလင္းေစျပီး... မ်က္လံုးၾကည္သတဲ့ဟ


မိုး: ေအးဟ ဒါဆုိိအိမ္သာထဲသြားငိုဦးမယ္
မွန္ၾကည့္ျပီးငိုေတာ့ လွတာေပါ့ဟာ
ဟိ
ခနေလး
ျပန္လာခဲ့မယ္


me:ဟဲ့ ...  ၾကာၾကီးငိုရင္ ေခါင္းကိုက္တတ္တယ္ေနာ္


မိုး: အင္းပါ ခနပဲငိုမွာပါ၏

me: အင္း....ငါငိုကူမယ္... နင္ နည္းနည္းေလွ်ာ့ငို


မိုး: ေအးပါေလ်ွာ့ငိုတာေတာ့မဟုတ္ဘူး လစ္မစ္ နဲ႔ငိုတာ

me: ေနဦး.......အယူခံလို့ လိုက္လို့ျပဳလို့ မရေတာ့ဘူးလားတဲ့


မိုး: ၀င္မယ္ ေျပာတယ္ တိုင္းရံုးအထိတက္မယ္ေျပာတယ္


me: ဟိုေကာင့္ကို ေမးရမယ္လား...အဲ့လိုက္တဲ့ကိစၥေတြကိုေလ။ သူ့ေဖေဖတုန္းက ရုံးထုတ္ရက္ဆို ငါ့ကိုဖုန္းဆက္တယ္သူက ...ငါက ဘုရားေတြရွိခိုး...ေမတၱာေတြ အသကုန္ပို့.....ေမာရသုတ္ပရိတ္ေတြ... နေမာေတဂါထာေတြ...ရြတ္....ျပီးေတာ့ သူေရာ...ငါေရာက ေဖၾကီးကို ေထာင္ထဲမွာ လံုးဝမထားဘူး...ဆိုတဲ့ ခိုင္မာတဲ့ စိတ္ရွိတာ၏.... လိုက္လို့မရရင္ ငါတို့ႏွစ္ေယာက္ေထာင္သြားေဖာက္ျပီး ခိုးၾကမလို့
ရီစရာေျပာတာ မဟုတ္ဘူး.... သူက တစ္ကယ္လုပ္ခ်င္ေနတာ... ငါကလည္း သူလုပ္ရင္ လိုက္ကူမွာတကယ္ပဲ...
ဆႏၵဝေတာ ကိ ံနာမ ကမၼန သိဇၹတိ။ တဲ့ ...ဆႏၵထက္ရင္ ဘာမဆို ေအာင္ျမင္တယ္


15 minutes
မိုး: ဟုတ္ကိ
မုိးဘာလုပ္ရမလဲေျပာျပ ဒါဆို
ခုေလာေလာဆယ္ေတာ့စိတ္ေသးေသးေလးပဲက်န္ေတာ့တယ္ျဖစ္တယ္
:(



me: အင္း..........သူ့ တုန္းက ဒီကေနေငြပို့ သူ့အစ္မက ဟိုမွာလိုက္တာေပါ့..... သူက ေငြရွာဖို့ လိုေသးတာကို...ေနာက္ျပီး...ေဖၾကီးကလဲ....အထဲမွာ ဘုရားတရားေတြေတာ္ေတာ္ လုပ္တာကလား.... နင္ ပိုင္းေလာ့ ဆရာေတာ္ရဲ့ ဒဏ္၁၀ပါးစာအုပ္ ဖတ္ျပီၤးပလား.... နင္ကိုဟိုတစ္ပတ္ကေပးလိုက္တဲ့ ႏွစ္အုပ္ထဲက  အဖံုးဝါဝါနဲ့ဟာေလ။ အဲထဲမွာပါတယ္

မိုး: ေမာင္ေလးကေတာ့ ဘုရားတရား ဘယ္လိုလုပ္ခုိင္းရမွန္းမသိဘူး၏
မမင္းေျပာတဲ့စာအုပ္ဖတ္ရေသး၀ူး
သူ႔ခမ်ာ ထိတဲ့ခလုတ္က အမိေတာင္ မတလိုက္ႏိုင္ဘူးမွတ္တယ္


me: သူလည္းခုခ်ိန္မွာ ေဆာက္တည္ရာမရေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ ....ေဆာက္တည္ရာတစ္ခုခုလိုအပ္ေနျပီ... သက္သာရာရမယ့္နည္းက ဒီတစ္ခုပဲရွိတာဟာ။ ေလာေလာဆယ္လူမသက္သာေသးေတာင္မွ စိတ္သက္သာမယ္။ ကုသိုလ္စိတ္ေတြျဖစ္လာရင္.... လူပါေျပာင္းလဲလာတယ္... ဘဝပါ ေကာင္းတဲ့ဘက္ကို ေျပာင္းလဲသြားရတယ္...ဒါက သဘာဝနိယာမပဲ...အျမဲမွန္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဆရာေတာ္က စာအုပ္အဖံုးမွာ... အခ်ိန္တိုင္းေတြးေနရင္း ဘဝေျပာင္းေနသည္လို့ ေရးထားသဟ။

မိုး: ငါ နင့္ကို ေမာင္ေလးနားေခၚသြားမွနဲ႔တူတယ္၏


me: ေလာေလာဆယ္ နင္အရင္ဆံုးလုပ္ရမွာက .. အဲစာအုပ္ကို ေသခ်ာဖတ္လိုက္ဟဲ့ .. အခ်ိန္၁နာရီ ေလာက္ပဲၾကာမွာ... အဲဒီမွာ....တိုက္ဆိုင္တာေတြ ရွိတယ္။ နင္ဘာလုပ္ရမယ္၊ သူဘာလုပ္ရမယ္လည္း ပါတယ္။

မိုး: တင္ပါ့


me: ဂုဏ္ေက်းဇူးၾကီးမားၾကကုန္ေသာ... ၁။ ဘုရား၊ ၂။ ပေစၥကဗုဒၶါ။ ၃ အဂၢသာဝကာ၊ မဟာသာဝက ။ ၄ ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္ၾကီးမ်ား။ ၅ မိခင္။ ၆ ဖခင္။ ၇ ဆရာသမား။ ၈ သီလ၊ သမာဓိပညာ တို့ကိုျဖည့္က်င့္ေနတဲ့ လူ၊ ရဟန္း၊ အရိယာပုဂၢဳိလ္။ ၉ တရားေဟာျပေပးတဲ့ ဆရာ။ ၁၀ ထမင္းတစ္လုပ္၊ ေရတစ္မွဳတ္ေပးကမ္းေထာက္ပံ့ဖူးတဲ့ ေက်းဇူးရွင္............ဆိုျပီး ခင္ပြန္းၾကီး၁၀ပါးရွိတယ္...


မိုး: အင္း


me: ကာယကံ၊ ဝစီကံ၊ မေနာကံေတြနဲ့ ျပစ္မွားမိတဲ့အခါ....ၾကမ္းတမ္းျပစ္မွာတဲ့စိတ္က အပူလွဳိင္း၊ အဖ်က္လိွဳင္းေတြ ...ထြက္ေပၚလာတယ္... အျပစ္မွားခံပုဂၢိဳလ္ဆီကို သြားေရာက္ရိုက္ခတ္တယ္
တစ္ဘက္ပုဂၢိဳလ္ဟာ... အေအးဓာတ္အင္အား...ကုသိုလ္အင္အား....ၾကီးရင္ၾကီးသေလာက္ တန္ျပန္လွဳိင္းေတြ...ကိုယ့္ဆီျပန္ေရာက္လာတယ္..... ကိုယ့္ရဲ့ျပစ္မွားတဲ့ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ ပူေလာင္တဲ့ဓာတ္ေတြဟာ... အဆေပါင္းမ်ားစြာတန္ျပန္လိွဳင္းေတြနဲ့အတူ ကိုယ့္ရဲ့ စိတ္အစဥ္မွာ...ကိန္းဝင္သြားတယ္...
အဲဒီဓာတ္ေတြဟာ... ခ်က္ခ်င္းျဖစ္ေစ၊ အခါအခြင့္သင့္မွျဖစ္ေစ... အက်ိဳးေပးမွာ ေသခ်ာတယ္..
အက်ိဳးေပးျပီ...ဆိုရင္ေတာ့ ဒဏ္၁၀ပါးက်ေရာက္လာေတာ့တယ္..  
၁။ ေသြးအန္တဲ့ေရာဂါေတြျဖစ္တယ္
၂။ အေရာင္းအဝယ္ေတြ အၾကီးအက်ယ္ရွဳံးတယ္
၃။ ကိုယ္အဂၤါ ဆံုးရွဳံးခြ်တ္ယြင္းတတ္တယ္
၄။ ႏူတတ္တယ္
၅။ စိတၱဇေရာဂါေတြ ခံစားရတယ္
၆။ မင္းျပစ္မင္းဒဏ္ေတြ.. ဘာမဟုတ္ဘဲ.. မထင္မွတ္ဘဲ ..သင့္ရတယ္  

မိုး: အင္း
အဲ့ဒါေနမွာေနာ္
:(

me:  ဒါပဲေပါ့... ခုျဖစ္တဲ့ကိစၥက အသလြတ္ေနရင္းဟာ။
၇။ ၾကမ္းတမ္းစြာ စြပ္စြဲဆဲေရးခံရတတ္တယ္...
၈။ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြနဲ့ ေသကြဲကြဲရတယ္
၉။ စီးစိမ္ပ်က္တယ္၊ စီးပြားပ်က္တာကိုေျပာတာ
၁၀။ ေနအိမ္မီးေလာင္တတ္တယ္တဲ့
အဲဒါ... စနစ္တက် ကန္ေတာ့ေတာင္းပန္ရင္ ေျပေပ်ာက္ခ်မ္းသာနိဳင္ပါသတဲ့
me: ဟိုသူေဌးသား....ေရခ်ိဳးသြားရင္း ... အရွင္မဟာကစၥည္းမေထရ္...(ဘုရားရွင္ျပီးရင္ အသားအေရအလွဆံုးပဲတဲ့) ေရခ်ိဳးျပီးလို့ သကၤန္းလဲေနတာျမင္ျပီး ... လွလိုက္တဲ့ကိုယ္ေတာ္ႏွယ္ အသားကိုဝင္းအိေနတာ...ငါ့မိန္းမပဲ ျဖစ္လိုက္ပါေတာ့ဆိုျပီး.... စိတ္ထဲက ဘာေတြလုပ္သလဲမသိ...


မိုး: ဟီးးး


me: ဟိုက .. ကမၻာတစ္သိန္းေတာင္ ကုသိုလ္ပါရမီဓာတ္ေတြ ျဖည့္ထားျပီး....ေနာက္ဆံုးဘဝမွာ ရဟႏၱာၾကီးျဖစ္ေနျပီဆိုေတာ့ ... တန္ျပန္လွဳိင္းက အဆမ်ားတယ္ေလ...
အဲသူေဌးသား.... ျဖိဳးျဖိဳးဖ်င္းဖ်င္းနဲ့ ခ်က္ခ်င္းၾကီး မိန္းမျဖစ္သြားတာကလား


11:15 AM မိုး: အင္း ေက်ာ္ဟိန္းၾကီး
မိုးၾကည့္ဖူးတယ္၏


me: ရွက္လြန္းလို့ တျခားနိုင္ငံကိုေျပး... ကေလး၂ေယာက္ေတာင္ ေမြးလိုက္ရေသးသတဲ့
အဲဟာ.... ျပန္ေတာင္းပန္ေတာ့ ...ေကာင္းသြားတယ္ေလဟာ
ခုဟာက အဲေလာက္ေတာ့ မဆိုးေသးပါဘူး

မိုး: အဟစ္ မိုး တကယ္ေျပာခ်င္တယ္
အဲ့ဒါေတြ မိုးသူ႔ကိုစာေရးေျပာခ်င္တယ္ မမင္းကူညီပါလားဟင္
မမင္းစာထပ္ေရးေပးဦးမလား
ဟီးးးးးးးးးးး
ဒါမွမဟုတ္ မမင္းပါးစပ္နဲ႔ေျပာ မိုးလာေရးမယ္၏
ေနာ္

me: ေအး........နင္အဲစာအုပ္ဖတ္ၾကည့္ ... ျပီးလို့ နင့္ေမာင္ေလးကို စာအုပ္ေပးဖတ္ရုံနဲ့ မျဖစ္၊ ငါေရးေပးမွ ျဖစ္မွာလို့ နင္ယူဆတယ္ဆိုရင္ ငါစိတ္ပါလက္ပါ ေသခ်ာေရးမွာပါ...ေရးခ်င္လို့ကို ေရးေပးမွာေပါ့ဟာ.... အဲဒါနင္ စာအုပ္ဖတ္ျပီးမွ ငါ့ကိုေျပာေပါ့.... ခုငါေျပာေနတာေတြ အားလံုးက အဲစာအုပ္ထဲကဟာေတြပဲ၏။


မိုး: အင္း မိုးဖတ္ျပီးရင္ ေျပာမယ္၏
ခုကေကာ မိုးတျခားဘာေတြလုပ္ေပးလို႔ရႏိုင္ေသးလဲဟင္


me: အိုေက........နင္အရင္ အပူသက္သာေအာင္ နင့္ကို အရင္ဖတ္ခိုင္းတာပါ
ရေသးတယ္.... နင့္မွာ အေအးဓာတ္ျဖစ္လာရင္.. ေမတၱာပို့ေပးရမွာေလ...
ငါဒီတစ္ပတ္ေသာၾကာေန့က ဟိုေဆြးေႏြးပြဲကိုသြားေသးတာ...HOW AND WHY WE NEED TO PRAY တဲ့ ေခါင္းစဥ္က


မိုး: အင္း


me: အဲဒီမွာ...သူတို့က ေမတၱာဘာဝနာကမၼဌာန္းကိုအဲဒါဗုဒၶရဲ့ မူပိုင္လို့ မသိဘဲ... သံုးေန၊ သင္ေနၾကသကိုး..

မိုး: အဲ
အားလံုးတူတူပဲလား


me: ဗုဒၶကလည္း...ဘယ္တရားကိုမွ...သူ့မူပိုင္လို့ မဆိုခဲ့ဘဲ...အမွန္တရား၊ အရွိတရားေတြကို သတၱဝါအားလံုးအက်ိဳးအတြက္ ညြန္ျပခဲ့တာကိုး.......ငါကသာ ဘာသာစြဲနဲ့ မူပိုင္လို့ေျပာလိုက္တာ... တူသေပါ့ဟ...သူတို့ရဲ့ သားေတာ္ဘုရားဆိုတာ....၁၉ႏွစ္ေလာက္ တိဘက္မွာ ဘုန္းၾကီးလုပ္ခဲ့တာဆိုကလား  
ေမတၱာကမၼဌာန္းေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္လို့ ရွိတယ္
အဲ... ဒီတစ္ပတ္ေဆြးေႏြးပြဲမွာ သူတို့ေတြက...သူတို့အေဖ၊ အေမ၊ အိမ္ေထာင္ဘက္၊ သားသမီး၊ ေမာင္ႏွမ...စတဲ့ တျခားလူေတြအတြက္ ဘုရားသခင္ဆီမွာ ဆုေတာင္းေပးတာ...ဘယ္လိုျပည့္ေၾကာင္း ကိုယ္ေတြ ့ေတြ ေျပာသြားၾကတာ။ အမ္မယ္ စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းသဟ။
တကယ္က ... ဘုရားသခင္ေၾကာင့္ ျပည့္တာမဟုတ္ပါဘူး။ သူတို့ အဲလူအေပၚေကာင္းေစခ်င္တဲ့ စိတ္က ... ထြက္ေပၚလာတဲ့ အေအးလွိဳင္းေတြေၾကာင့္ .....

မိုး: ေမတၱာပုိ႔ေပးတာ ဟုတ္၀ူးေပါ့ ဆုေတာင္းေပးတာေပါ့


me: ဆင္တယ္ဟ....ေမတၱာစိတ္နဲ့မွ... လွိဳက္လွဲစြာဆုေတာင္းတယ္ဆိုတာ
ျဖစ္လာတာ
အေပၚမွာျပန္ဖတ္လိုက္ဦး


မိုး: အင္း သူတို႔က ေမတၱာပို႔တယ္လို႔မေခၚဘူးလို႔ ဘုရားသခင္ဆီမွာဆုေတာင္းေပးတယ္လို႔ ေခၚတယ္လို႔ေျပာတာ၏


me: ေအးေပါ့.....အေခၚအေဝၚလြဲသလို အႏွစ္သာရကလြဲေနတယ္........အဲဒီဘုရားသခင္နဲ့ ဆုေတာင္းတာပါေနလို့ကို သူတို့မွာ အက်ိဳးရွိသင့္သေလာက္မရွိဘူး... တကယ္ဆို ေမတၱာဘာဝနာဟာ... စတုတၳစ်ာန္ထိရေစနိုင္တယ္ေလ........အဲ...ပထမစ်ာန္ထိလား... အင္း စတုတၳစ်ာန္ထင္ပါတယ္ .. ငါ ..စာေတြေမ့ကုန္ျပီဟ


မိုး: အင္း ေကာင္း၏တာ နားေတြလည္လာျပီ

me: ပြားတဲ့သူမွာ ေကာင္းက်ိဳးမ်ားသလို...အပြားခံအပို့ခံရတဲ့သူမွာလည္း...ေကာင္းက်ိဳးမ်ားတယ္... စိတ္ဟာ ရုပ္တရားေတြထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပိုအစြမ္းထက္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ .... BBC, BOA ..စတဲ့ ကမၻာအေနာက္ကလႊတ္တဲ့ ရုပ္သံလွိဳင္းကို ျမန္မာျပည္ကနားေထာင္လို့ သံုးလို့ရရင္... စိတ္လိွဳင္းနဲ့ပို့တဲ့ေမတၱာဓာတ္ကို ခံယူခံစားရဖို့ဟာက... ၁၇ဆေလာက္ပိုေသခ်ာတယ္လို့မွတ္ရမယ္


မိုး: အမ္
နင့္ဟာ ေၾကာ္ျငာလဲပါတယ္
:D

me: အဲဒီမွာ....ေရဒီယို RECEIVER လိုသလိုပဲ...... ခံယူနိုင္တဲ့ အေနအထားလည္းလိုေသးသေပါ့
အေရးၾကီးသဟ...ဒါအေျခခံေတြ  

မိုး: ေအာ္ သိျပီ


me: တကယ္က်င့္ရင္ လြယ္ပါတယ္...

မိုး: ဆက္ေျပာဦး စိတ္၀င္စားစရာ အလြန္ေကာင္း၏


me: စိတ္နဲ့ပို့တဲ့ဓာတ္လိွဳင္းကို စိတ္နဲ့ဖမ္းရတာေပါ့.... ကုသိုလ္အေအးလိွဳင္းကို ... အကုသိုလ္အပူဓာတ္ရွိေနတဲ့ စိတ္က မဖမ္းနိုင္ဘူး... အမ်ိဳးမတူဘူး... Band Width မတူဘူး... Nature မတူဘူးေလ
ငါဆို....... အခက္အခဲတစ္ခုခု ၾကံဳတာနဲ့ .. သရဏဂံု refrash လုပ္၊ ၅ ပါးသီလ ျမန္ျမန္ယူျပီး... နီးစပ္ရာကို ေမတၱာပြားတာတို့...ဆႏၵရွိရာဘာဝနာတစ္ခုခုနဲ့ စိတ္ကိုအျမန္သန္ုစင္ေအးခ်မ္းေစျပီးရင္... ငါ့ကို ေမတၱာပို့ေနမွာေသခ်ာတဲ့....ဒါမွမဟုတ္ ငါ့ကိုသတိရတိုင္းေမတၱာဓာတ္ေတြျဖစ္မွာ ေသခ်ာတဲ့သူေတြကို စိတ္မွန္းျပီး.... ေမတၱာခံယူပါတယ္ဆိုျပီး...အခ်ိန္နည္းနည္းေပးတတ္တယ္....
11:50 AM နင္သိလား....အခ်ိန္တိုင္းမွာ... တစ္ေယာက္မဟုတ္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေမတၱာဓာတ္ေတြ လႊတ္ေနမွာ ေသခ်ာတယ္ေလ... ေတာေတာင္ထဲမွာလဲ... ေမတၱာကမၼဌာန္းအားထုတ္ေနတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ေတြ...အမ်ားၾကီး... ကုသိုလ္ျပဳေမတၱာပို့ေနသူေတြ အမ်ားၾကီး ရွိေနတယ္.... ေနာက္ ... မိဘေတြရဲ့ ေမတၱာ၊ ေနာက္ ဆရာေတြရဲ့ ေမတၱာ.... အဲဒါေတြ ခံယူလို့ရသဟဲ့
11:55 AM နင္သိမယ္ထင္တယ္... လိပ္မေတြဟာ.. ဥေတြဥျပီး သဲနဲ့ဖုံးခဲ့ျပီး.....သူတို့သဘာဝ ကုန္းေပၚမွာအၾကာၾကီး မေနနိဳင္၊ မေစာင့္ေရွာက္နိဳင္ၾကလို့ .. ေရထဲကေန ေမတၱာပို့ေနၾကတာတဲ့။ အဲဒီေမတၱာဓာတ္ေၾကာင့္သာ ဥေတြကေန အေကာင္ေပါက္တာတဲ့။ သုေတသနေတြက စမ္းျပီးေပါ့...  ဥျပီးဆင္းသြားတဲ့ လိပ္မကိုဖမ္းျပီး သတ္ျပစ္လိုက္တဲ့အခါ ဥေတြက ပုပ္သြားသတဲ့ ။ အရွင္ထားတဲ့ လိပ္မရဲ့ ဥေတြကေတာ့ အေကာင္ေပါက္တယ္တဲ့....
11:58 AM ညဏ္မယွဥ္တဲ့ အဟိတ္တိရစ ၦာန္စိတ္နဲ့ ပို့တဲ့ေမတၱာ ကေတာင္ အဲေလာက္စြမ္းေနတာ... အဲေလာက္ အားကိုးရတာ... အဲေလာက္ ရုပ္တရားေတြကို ေျပာင္းလဲဖြင့္ျဖိဳးေစနိင္တာ...
12:00 PM ငါတို့လူေတြက မဟာကုသိုလ္စိတ္ေတြနဲ့ ယွဥ္တဲ့ေမတၱာေတြပို့ေပးရင္.... မျဖစ္နိဳင္ဘူးဆိုတာ ဘာမွ မရွိဘူးဟဲ့


5 minutes
12:05 PM မိုး: သာဓု သာဓု သာဓု

me: အိပ္ေပ်ာ္သြားတာမလား..နင္
တေရးႏုိးမွ...သာဓုထေခၚေနတာ
တို့ရြာက အဖြားၾကီးေတြလည္းအဲလိုပဲကြဲ ့
:)

မိုး: ဟုတ္၀ူး မိုးအလုပ္မ်ားသြားတာ
ဆရာ့အခန္းကေနျပန္လာမွနင့္စာေတြျပန္ဖတ္ရတာ
ခု ထမင္းစားေနတယ္
စားေနရင္းတန္းလန္းလာဖတ္တာ၏
:P

me: အဟိုးဟိုး...........နာတိပါလယ္ဟ.... ေနာက္လိုက္တာပါ.. နင္ကလဲ...။ ငါလည္း အလုပ္လုပ္လိုက္၊ စာရိုက္လိုက္..... လူလာလိုက္ရပ္ထားလိုက္နဲ့ ...ဗိုက္ဆာလိုက္တာဟာ ထမင္းဘူးမပါဘူး... သြားစားေတာ့မယ္။

သူငယ္ခ်င္းနဲ့ chat ျဖစ္တာေလးေတြ (၁)

မမင္းမွာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ "ဟမ္...တစ္ေယာက္တည္းရွိတာလား လ့ို"ေမးရင္၊ တစ္ေယာက္တည္းရွိတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ မမင္းမွာ သူငယ္ခ်င္ေကာင္းေတြ၊ စစ္မွန္တဲ့ မိတ္ေဆြေကာင္းေတြ အမ်ားၾကီးကိုရွိတာပါ။ ဘာလို့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိတယ္ လို့ေျပာရတာလဲဆိုေတာ့....
-မမင္းကို "မမင္း" လို့ ေလာကၾကီးမွာ ပထမဆံုးစေခၚခဲ့တဲ့..သူ
-YTU-1st year နဲ့ 2nd year အေဆာင္မွာတစ္ေယာက္တစ္ခန္းစီ ေနၾကတုန္းက အားအားရွိ...မမင္းကုတင္ေပၚပိုင္စိုးပိုင္နင္း တူတူတက္လွဲေသးတယ္၊ မမင္းေျပာျပတာေတြလည္းနားေထာင္ေသးတယ္၊ ျပီး သူ ့ နည္းနည္းေလာက္ေစာင္းေျပာမိရင္ ငါကန္ခ်လိုက္မွာေနာ္လို့ ေျပာတတ္တဲ့သူငယ္ခ်င္း မ်ိဳး ဒီေလာက မွာသူတစ္ေယာက္ပဲရွိတာ...
-ညေနေစာင္း ထမင္းစားျပီးလမ္းေလွ်ာက္တဲ့အခါ၊ အေဆာင္နဲ့ေက်ာင္းၾကားက ကတၱရာလမ္းေပၚမွာ ႏွစ္ေယာက္သား ဖိနပ္ပစ္တမ္းကစားရင္ သမၺာန္ေလာက္ရွိတဲ့ သူ ့ စင္ၾကယ္ဖိနပ္အစိမ္းေရာင္ၾကီးနဲ့ မမင္းရဲ့ စင္ၾကယ္ဖိနပ္အနီေရာင္ပိစိေကြးကို မညွာမတာ ပစ္တတ္တဲ့သူငယ္ခ်င္းမ်ိဳး ဒီေလာကမွာ သူတစ္ေယာက္တည္းရွိတာ....
-အဲအဲ...ထမီကို ခါးပတ္ပတ္ဝတ္ရတာကလည္း...မမင္းသူငယ္ခ်င္းေတြထဲမွာ သူတစ္ေယာက္တည္းရွိတာ မို့ပါ... =P

သူကမာနကင္းျပီး အျမဲေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္သူျဖစ္ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းအားလံုးနဲ့ပတ္သတ္လို့ ကူညီစရာရွိရင္ ထိထိေရာက္ေရာက္ ကူညီတတ္သလို၊ အျမင္မေတာ္တာေတြ ့ လည္း...ထိထိေရာက္ေရာက္ ဝင္ပါတတ္သူျဖစ္တယ္။ ပင္ကိုယ္စိတ္ထားက ႏူးညံ့ျဖဴစင္ျပီး၊ ယဥ္ေက်းပ်ဴငွာတဲ့ သူျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ခါ အာျပဲၾကီးနဲ့ ေအာ္ခ်င္ရာေတြ ထေအာ္တတ္တာကလြဲလို့... မမင္းစိတ္ထင္ ကိစၥတိုင္းကို ေတာ္ေတာ္လက္ေတြ ့  က်က်စဥ္းစား လုပ္ေဆာင္တတ္သူ၊ စိတ္ဓာတ္ခိုင္ခန့္သူျဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းတုန္းက မမင္းက ရန္ကုန္မွာက်ဴရွင္သြားတက္ျပီး...စာေမးပြဲနီးရင္ သူ့ကိုစာရွင္းျပရပါတယ္။ ေအာင္စာရင္းထြက္တိုင္းလည္း သူက မမင္းအေပၚကေန အျမဲေအာင္တတ္သူျဖစ္ပါတယ္။ ညဏ္ေကာင္းခ်က္။  မမင္းအခ်ိဳးမေျပတာေတြ၊ ပံုစံမက်တာေတြကို အရင္းအတိုင္းေထာက္ျပေဝဖန္တတ္သူ အျဖစ္ သူ ့ကိုအားကိုးရတဲ့ အခ်က္က မမင္းရင္ထဲကသူ ့ရဲ့ သီးသန့္ေနရာ၊ သီးသန့္တန္ဖိုးတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီလို သူငယ္ခ်င္းနဲ့ အခ်ိန္ရလို့ (အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ ရုံးခ်ိန္မွာ) ခ်တ္ျဖစ္တာေလးေတြထဲက တခ်ိဳ ့ ဟာ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ျပန္ျပီးမွ်ေဝခ်င္စရာျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါမ်ိဳးေတြေျပာျဖစ္ဖို့ ဆိုတာလူတိုင္းနဲ့ မျဖစ္နိဳင္ပါဘူး။ အျပန္အလွန္ၾကံဳသလို ခ်တ္ၾကတာမို့ အခ်က္အလက္ပိုင္းမွာ အားနည္းတာေၾကာင့္ ဘာသာေရးနဲ့ပတ္သတ္လို့ မေသခ်ာတာေလးေတြကိုေတာ့ မမင္းေလးစားအားထားရေသာ ဘုန္းဘုန္း အရွင္ေဒဝိႏၵာဘိဝံသ -သီတဂူ (သီရီလကၤာနိဳင္ငံ) ထံ Forward လုပ္၍ အမွားျပင္ဆင္ျခင္း၊ ျဖည့္စြက္ျခင္းမ်ားျပဳလုပ္ေပးပါရန္ ေတာင္းပန္ခဲ့ပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းက ထိုအေၾကာင္းအရာမ်ားကို "သူငယ္ခ်င္းႏွင့္ ေဆြးေႏြးခန္း" ေခါင္းစဥ္တပ္၍  သီးသန့္ျပန္ေရးျပီး ဘုန္းဘုန္းထံပို့ေပးရန္ တိုက္တြန္းခဲ့ပါတယ္။ ဖတ္ေကာင္းေအာင္ ဘုန္းဘုန္းက Edit လုပ္ေပးျပီးရင္ share လို့ရျပီလို့ေျပာပါတယ္။ သမီးေရးျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါမယ္ဘုန္းဘုန္း လို့ေျပာထားတာ အၾကာၾကီးၾကာခဲ့ျပီး ခုထိလည္းမေရးျဖစ္၊ မပို့ေပးျဖစ္ေသးပါ။ ခုလို ကိုယ္ပိုင္ Blog ေလးလုပ္ျဖစ္ေတာ့ ဖတ္မေကာင္းမွာေတြ၊ ဘာဘာညာညာေတြကို မငဲ့ဘဲ၊ တင္ခ်င္ရာေတြ အားမနာတမ္းတင္ေနတာေၾကာင့္ ဒီ ခ်တ္တင္ အေၾကာင္းအရာေလးေတြကိုလည္း ဒီမွာပဲစာလံုးေပါင္းေလးျပင္ျပီး၊ (အလုပ္တစ္ဘက္နဲ့ ခ်တ္ၾကရတာေၾကာင့္ လိုရင္းမေရာက္တာေလးေတြကို) အနည္းငယ္ျဖည့္စြက္လ်က္ အၾကမ္းပတမ္းပဲ တင္လိုက္ပါတယ္။

သူငယ္ခ်င္းနဲ့ chat ျဖစ္တာေလးေတြ (၁)

မိုး: ငါတို႔ နတ္ျပည္ေရာက္ေနတာက်ေနတာပဲဟာ
မီးခိုးေတြတလူလူနဲ႔၏
မီးေလ ေနရာတိုင္းရွိဳ႕ ေနၾကတာ မႊန္ထူေနတာပဲ
:(

me: ဟုတ္လား......
ဒုေကၡာ

မိုး: လူလဲ မွိဳင္း၀ျပီး အေပၚပ်ံ ေတာ့မယ္
:D
ေတာ္ေတးလယ္ ငါ ေဘာင္းဘီ၀တ္လာလို႔
အဟစ္ ဟစ္

me: ပိုက္ဆံ အစစ္ေတြ၊ ကားအစစ္ေတြ ...ရွဳိ့မွ...ဟိုဘဝက သရဲေတြက အစစ္ေတြရမွာလို့ေျပာလိုက္ ... ဘယ့္ႏွယ့္ အတုေတြနဲ့ ကိုယ့္ဒုကၡကိုယ္ရွာ... သူမ်ားလည္းဒုကၡေပးနဲ့
ဘယ္လိုဟာေတြနဲ့ လာေတြ ့တယ္မသိ
နင္မိုးေပၚပ်ံမသြားဘဲ... မွဳိင္းမိျပီး...ပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားဦးမယ္ ... ေဝးေဝးမွာေန

မိုး: ပ်ံလြန္ ေတာ္မူတယ္ ...??? !!! အင္း ဒီစကားလံုး ကို ငါၾကားဖူးပါတယ္
အယ္
ဟား ဟား
မတာပုမ

me: အေဟးေဟး.....ငါကလဲ တစ္ေန့တစ္ခါေလာက္မွ နင္ဆဲတာမခံရရင္ တယ္မလန္းဆန္းဘူး ျဖစ္တယ္

မိုး: ေအးပါ စိတ္ခ်
ေမးဦးမယ္
ပရိတ္ၾကီး ၁၁သုတ္က ဘာလို႔ရႊတ္ၾကတာလဲ
ပဌာန္းကိုေကာ ဘာလို႔ရြတ္ၾကတာလဲ
ရြတ္ေနတဲ့အခ်ိန္ဘယ္လိုဘယ္လုိစိတ္ထားျပီးရြတ္သင့္သလဲ
အဓိပါယ္လဲ မသိဘူးေလ ေနာ္ ... ဘယ္လိုိစိတ္မ်ိဳးမွမသြင္းပဲ ဗတား ဗတားနဲ႔ရြတ္ေနရင္ ဘာအက်ိဳးမွမရွိဘူးလား
ဟီးး

me: ငါညကမအိပ္ခင္ ပဌာန္းရြတ္တယ္၊ ဒီေန့ခင္း ထမင္းစားျပီး ပရိတ္ၾကီး၁၁သုတ္ရြတ္တယ္...

မိုး: ဘာလို႔ရြတ္တာလဲ

me: ေပ်ာ္လို့

မိုး: ေအး ငါလဲအျမဲေပ်ာ္ေနေတာ့ ရြတ္မလားလို႔ေလ ..

me: ေဟတု=ဟိတ္၊ ပစၥေယာ=ေက်းဇူးျပဳတယ္... ဟီး... ရြတ္ရင္းနဲ့ကိုေပ်ာ္လာမယ္
မအိပ္ခင္ရြတ္ရင္ ... အိပ္ပါေပ်ာ္သြားမယ္ 

မိုး: ငါ ရြတ္ပါတယ္ ရြတ္ရင္းနဲ႔လဲေပ်ာ္ပါတယ္ ဘာလို႔ ဆို ရြတ္လို႔ေကာင္းတာကိုးးး ..

နင္က ငါ သိခ်င္တာကိုမေျဖဘူး
ဟြင္း
ဒီတိုင္းရြတ္ရံုနဲ႔ စာအုပ္ေတြထဲမွာေရးထားတဲ့ အက်ိဳးေတြ အကုန္ျပည့္ေရာလား
ပရိတ္ၾကီးေကာေပါ့ဟာ
ရြတ္ေနခ်ိန္ ဘာကိုအာရံုျပဳသင့္လဲပါဆိုမွ

me: စာအုပ္ထဲက အက်ိဳးေတြ......... ဘုရား၊ဘုရား။ ..အဲဒါေတြငါသိပ္မသိဘူးထင္တယ္...... ငါရြတ္တာက ဘာလို့ရြတ္တာလဲဆိုေတာ့...(အဲၾကြားလိုက္ဦးမယ္... ငါက ပဌာန္းနိေဒသ နဲ့ ဓမၼစၾကၤာကို အလြတ္ရြတ္တာ ဆရာ...) ။ နင့္ကို ဘာလုပ္(ဘာအာရုံျပဳ)လို့ မေျပာျပတတ္ဘူး...ငါဘာလုပ္တယ္ဆိုတာေျပာမလို့...

မိုး: အင္းေျပာျပ
ပဌာန္းကို အလြတ္ရြတ္လို႔ရတဲ့ ဇယား ရွိတယ္လို႔ေတာ့ေျပာတယ္ ငါ ေတ့ာ စာအုပ္ၾကည့္ရြတ္တာ
--------------------------------------------------------------------------------
6 minutes
မိုး: အာလာလာ ၃ ႏွစ္ခြဲေလာက္ၾကာေနျပီဟ

me: ပရိတ္ကခဏေနဦး၊ ပဌာန္းအေၾကာင္းေလး အရင္ေျပာမယ္
နမူနာေလးေပါ့ ... ဟိတ္ ၆ ပါးရွိတယ္.... "ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ၊ အေလာဘ၊ အေဒါသ၊ အေမာဟ" .... အဲဒီ ၆ ပါးက တစ္ေလာကလံုးမွာ ရွိရွိသမွ် ကုသိုလ္၊အကုသိုလ္ေတြ၊ ေကာင္းက်ိဳး၊ ဆိုးက်ိဳးေတြျဖစ္လာေအာင္ ... (ဥပမာ...သစ္ပင္ရဲ့ အစိတ္အပိုင္အားလံုး ရွင္သန္ၾကီးထြားေအာင္ ေရေသာက္ျမစ္က ေထာက္ပံ့သလို) ဟိတ္ (သို့) မူလ (သို့) အရင္းအျမစ္ အျဖစ္ ေထာက္ပံ့ေပးတယ္။ ဟိတ္ ၆ ပါးျဖစ္တဲ့ ေလာဘ၊ေဒါသ...ေတြက စိတ္ကိုမွီတြယ္ျပီး၊ စိတ္ကိုျခယ္လွယ္တဲ့ ေစတသိက္တရားေတြပဲ။ အကုသိုလ္ဟိတ္သံုးပါးျဖစ္တဲ့ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ ေလာဘစိတ္၊ ေဒါသစိတ္၊ ေမာဟစိတ္ေတြက ရွိရွိသမွ် အကုသိုလ္မေနာကံ၊ အကုသိုလ္ဝစီကံ၊ အကုသိုလ္ကာယကံေတြကိုျဖစ္ေစျပီး အကုသိုလ္အက်ိဳးေပး မေကာင္းတဲ့တရားမွန္သမွ်ရဲ့ မူလဇာစ္ျမစ္ပဲျဖစ္တယ္။ ကုသိုလ္ဟိတ္ေတြေၾကာင့္ ေကာင္းတာေတြျဖစ္တာကို အလားတူလို့ သေဘာေပါက္လိုက္ပါဦး။ စိတ္၊ ေစတသိက္ေတြ၊ ကံသခၤ ါရေတြ အေၾကာင္းသိရင္ ... ရြတ္ေနရင္းအာရုံျပဳလို့ အင္မတန္ေကာင္းေပါ့... တစ္ခါတည္းရုပ္နာမ္ဓမၼကို ဝိပသနာရွဴျပီးသားျဖစ္တယ္...  နင္ စိတ္ရွည္ရွည္ထားေနာ္... နင္သိခ်င္တဲ့ေနရာထိ ငါဆြဲသြားမွာပါ... အျမင့္ဆံုးကေနပဲ စေျပာခ်င္တယ္... နင္ကညဏ္သိပ္ၾကီးတဲ့ ပုဂၢဳိလ္မို့ပါ
ပဌာန္းရြတ္ရင္းနဲ့ သစၥာေလးပါးကိုသိသြားနိဳင္တယ္ဆိုတာ .. ငါ့ရဲ့ ကိုယ္ပိုင္ယံုၾကည္ခ်က္ပါ။ ဒါအျမင့္ဆံုးအဆင့္ ေမွ်ာ္လင့္အပ္တဲ့အရာပါ။ သစၥာေလးပါးသိဖို့ ရြတ္တယ္....ေနာ္..

မိုး: အင္း

me: ေနာက္တစ္ဆင့္ ဆင္းေျပာေတာ့မယ္...

မိုး: ဆင္း

me: ဘုရားရွင္ရဲ့ ေကာင္းျမတ္တဲ့ အဆံုးအမ သာသနာဟာ... ေစာင့္ေရွာက္ထိန္းသိန္းနိဳင္တဲ့သူေတြ...မရွိေတာ့တဲ့ေန.မွာ... ကြယ္ေပ်ာက္သြားမွာျဖစ္တယ္...ပိဍကတ္ ၃ပံု တရားအလံုးစံုမွာ... အဲဒီပဌာန္းက်မ္းၾကီးက အခက္ခဲဆံုးျဖစ္တဲ့အတြက္... သာသနာကြယ္ရင္ ပဌာန္းက စ...ကြယ္မွာျဖစ္တယ္

မိုး: အခက္ဆံုး ဟုတ္လား
ေျပာဟာ ငါ ခုမွနင့္ႏွာဖ်ားေလးပဲျမင္ရေသးတယ္
နင္ ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲဆိုတာ အကုန္ျမင္ရေအာင္ျပ

me: ဟုတ္၏......ဓာတ္၊ ပရမတ္ အရွိတရားေတြကို အရွိအတိုင္းေဟာထားတာေၾကာင့္ ခက္တာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ပဌာန္းကို အဓိပၸာယ္သိေအာင္သင္ယူျပီး၊ အာဂံုရြတ္ေဆာင္တဲ့သူဟာ... သာသနာကို ေစာင့္ေရွာက္ထိန္းသိမ္း ေက်းဇူးဆပ္ေနရာေရာက္တယ္.... ဒါေၾကာင့္ ဒုတိယအဆင့္အေနနဲ့ သာသနာေတာ္ကို ေက်းဇူးသိတတ္လို့ ေစာင့္ေရွာက္ထိန္းသိမ္းလိုလို့ ရြတ္ရတယ္။

မိုး: ျပီးေတာ့ေကာ
မျမင္း
ဘယ္ေျပးသြားတာတုန္း၏

me: ေအး.....ေရွ့ကေခၚလို့၏
ေနာက္တစ္ခ်က္က အဲဒီ ပဌာန္းက်မ္းအပါအဝင္ အဘိဓမၼာတရားေတြကို ဘုရားရွင္နတ္ျပည္မွာေဟာခဲ့တာျဖစ္တယ္
အဲဒီေတာ့ နတ္ေတြအားလံုး အရမ္းအေလးအနက္ျမတ္နိဳးတဲ့ အသံျဖစ္တယ္ေလ

မိုး: ဟီးးး နင္ မအားတာကို ငါက က ကူရွဳပ္သလိုျဖစ္ေနတယ္
ေအာ္ ... ဒါေၾကာင့္ နတ္ေတြ ကိုေသခ်ာပင့္ဖိတ္ျပီးမွရြတ္ခို္င္းတာကိုးး

me: နင့္ဟာနင္ အဓိပၸါယ္သိလို့ပဲ ရြတ္ရြတ္၊ မသိဘဲ ရြတ္ရြတ္... earth bound daties ဆိုတာရွိတယ္.. စတုမဟာရာဇ္နတ္ေတြေပါ့

မိုး: အင္း အဲ့နတ္ေတြက နားလည္မွာေပါ့
ေနာ္ မမင္း

me: နားလည္တာေပါ့... သူတို့က တေစ၊သူရဲျပိတၱာေတြကို အုပ္ခ်ဳပ္တယ္ ... လူေတြကိုေစာင့္ေရွာက္တယ္..  အဲဒါေၾကာင့္ အဲလိုရြတ္တဲ့သူကို ခ်စ္ခင္ၾကည္ညိဳတယ္

မိုး: ေအာ္ ေအာ္ သူတို႔ေကာမရြတ္ဘူးလား

me: ဒါက စာအုပ္ေတြမွာ ပါတဲ့ အက်ိဳးေတြျပည့္ပံုျပည့္နည္းပဲျဖစ္တယ္
အင္း........သူတို့ရြတ္မရြတ္ေတာ့ ငါမသိပါဘူး..... သူတို့မွာ စာအုပ္ေတြဇယားေတြေတာ့မရွိဟန္.. ဟားဟား

မိုး: အဟစ္ ဟစ္ ဟုတ္မွာပဲ ... အင္း ..နင္ေျပာတဲ့ သစၥာေလးပါးကို က ဘယ္လိုိသိျမင္ႏုိင္မွာတုန္း၏

me: ဒါကေတာ့့ ရြတ္ေနတုန္းမွာ ..အဓိပၸါယ္ကို ႏွလံုးသြင္းဆင္ျခင္ျပီး သေဘာေပါက္နားလည္ရင္... သိမွာ။ (ဥပမာ...အာရမၼဏပစၥေယာ=အာရုံအျဖစ္ေက်းဇူးျပဳတာ။ ရူပါယတနံ-အဆင္းအာရံုရုပ္တရားတို့သည္...စကၡဳဝိညာဏဓာတုယာ-ျမင္သိစိတ္ကိုတဲ့၊ အာရမၼဏပစၥေယန ပစၥေယာ-ေတာင္ေဝွးၾကိဳးတန္းသည္ မ်က္မျမင္ဒုကၡိတကို မွီရာရပ္ရာဆြဲကိုင္လမ္းေလွ်ာက္ရာအျဖစ္ေထာက္ပံ့ေက်းဇူးျပဳသလိုတဲ့... )

မိုး: ေအာ္ ေအာ္ ငါ သိျပီ
ႏွာေခါင္း၇င္းေလာက္ ျမင္ရျပီ ဆက္ျပဦး

 me: အဲဒီမွာ အဆင္းကိုျမင္တဲ့ အခါျဖစ္လာတဲ့ စိတ္ေစတသိက္ေတြ၊ ရုပ္တရားေတြကို အာရုံျပဳရင္းက ရုပ္နာမ္ဓမၼေတြရဲ့ သေဘာ=တရား ကို ဝိ=အထူး၊ ပသနာ=သိတတ္ေသာ၊ ညဏ္ပညာျဖစ္လာျပီး၊
သစၥာေလးပါးကိုသိဖို့ ညဏ္၁၀ပါးရွိသဟ....ဝိပသနာညဏ္၁၀ပါးေပါ့...
ပထမဆံုးက နာမရူပပရိေစၦဒညဏ္တဲ့ ရုပ္နာမ္ကိုပိုင္းျခားသိတဲ့ညဏ္။ ရုပ္နာမ္ေတြကို ပိုင္းျခားသိရင္ ရုပ္နာမ္ဓမၼေတြရဲ့ ဆင္းရဲေၾကာင္း ဒုကၡသစၥာ၊ ဆင္းရဲျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သမုဒယ သစၥာ၊ ဆင္းရဲျခင္းခ်ဳပ္ရာ နိေရာဓသစၥာ၊ ဆင္ရဲျခင္းခ်ဳပ္ေၾကာင္းအက်င့္တရား မဂၢသစၥာ ဆိုတာေတြကို သိလာမွာ။
အေမွာင္မရွိရင္ အရွိကို အရွိအတိုင္းျမင္တယ္... သစၥာေလးပါးဆိုတာ အရွိတရားပဲ...အေမွာင္ဆိုတာ ေမာဟဟိတ္.... ညဏ္ဆိုတာ....အေမာဟဟိတ္... ပဌာန္းတရားကလြတ္ေနတဲ့၊ ပဌာန္းတရားမွာ မပါတဲ့ သဘာဝဓမၼ...ေလာကမွာလံုးဝမရွိပါဘူး

မိုး: ဟား ေရလည္မိုက္တယ္
နင့္ဟာက ဆင္းေနတာလား ျပန္တက္ေနတာလားဟင္
နင္ ေျပာရမွာက်ယ္ျပန္႔လြန္းေနတယ္မွတ္တယ္ .. ငါ လာခဲ့မယ္ နင္အားတဲ့တေန႔ေလာက္ ငါ့ကိုေျပာျပ
စာရိုက္ရတာ နင့္လက္ ေမာေနဦးမယ္

me: နင့္ကို အျမင္ဆံုး သစၥာေလးပါးနဲ့ .. အနိမ့္ဆံုးနတ္ခ်စ္ေအာင္လုပ္ျပီး လိုရာအက်ိဳးျပီးတဲ့ အဆင့္၂ခုေျပာေနတာေလ....
ဓမၼဒူတ ဆရာေတာ္ကေတာ့ ခုငါေျပာတဲ့ အဆင့္၂ခု...
ရဲ့ အလယ္က တစ္ဆင့္ကို သင္ထားတာရွိေသး၏

မိုး: ခုေျပာမွာလား ငါက သိခ်င္တယ္ နင့္လက္ ေပါက္စိေလးေတြကို သနားလို႔၏
:(

 me: ေဟတု=ဟိတ္ (ေရေသာက္ျမစ္).... ကိုယ္ဟာ... ကိုယ့္မိသားစုရဲ့ ေရေသာက္ျမစ္ျဖစ္ျပီလားလို့... ကိုယ့္ကိုယ္ကိုျပန္ေမးတဲ့

မိုး: လံုး ၀ လံုး၀ မျဖစ္ေသးပါ ဟု ေသခ်ာပါသည္ တဲ့ အေျဖက

me: ဒီထက္ပို ညဏ္ၾကီးရင္ ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္ အသိုင္းအဝိုင္း ကိုယ့္နိုင္ငံ၊ ကိုယ့္လူမ်ိဳး၊ ကိုယ့္သာသနာ... ကိုယ့္ကမၻာအတြက္ ေရေသာက္ျမစ္သဖြယ္ ေက်းဇူးျပဳ ေထာက္ပံ့နိုင္တဲ့သူ ျဖစ္ျပီလားေပါ့

မိုး: ေ၀းးးးးးးးးးးးးးးးၾကီးျဗဲ
ဟိ ဟိ
မမင္းေကာ ဘယ္အတြက္ေရေသာက္ျမစ္ျဖစ္ျပီလဲ၏

me: ငါလား.........နင့္လိုပဲ ေဝးၾကီးျဗဲ....
အာရမၼဏ=အာရုံ..... ကိုယ္ဟာ ကိုယ့္မိသားစု ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္အတြက္ေကာင္းတဲ့ အာရုံဟုတ္ရဲ့လား...ကိုယ့္ေၾကာင့္ စိတ္ႏွလံုးဝမ္း ေအးျငိမ္းခ်မ္းသာရရင္ ကိုယ့္ျမင္တိုင္း(ရူပါယတနံ=အဆင္းအေနနဲ့) ။
ကိုယ့္အသံၾကာတိုင္း (သဒၵါယတနံ)
အဲလို အာရုံေကာင္းအျဖစ္နဲ့ ေလာကကို ေက်းဇူးျပဳနိဳင္တဲ့သူ ျဖစ္ျပီလားလို့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ေမးတဲ့

မိုး: အာ ... မျမင္းက မိုးထက္ ႏွာတဖ်ား သာပါတယ္ဟာ ..သြပ္ သြပ္ သြပ္
အဲ့ဒါေတ့ာျဖစ္ေလာက္တယ္ဟ ငါက အိ္မ့္ဆည္းလဲေလ

me:ငါက ဒီေလာက္ ႏွေခါင္းျပားတာ ဘယ္လိုလုပ္ ႏွာတစ္ျဖားသာမွာလဲ
 ေအးေအး ၂၄ ပစၥည္းရွိတာ ေရွ့ဆံုး ၂ခုေတာ့ အၾကမ္းဖ်င္းေလးေျပာလို့ျပီးေပါ့ ... က်န္တာကေတာ့ ... ကိုေပါက္ကိုပဲေမး......ေဟးေဟး။ ပရိတ္ဆိုတာလည္း ဒီအတိုင္းပဲဟ။ နတ္ေတြရဲ့ ခ်စ္ခင္ၾကည္ညိဳေစာင့္ေရွာက္မွဳလိုခ်င္လို့ ရြတ္တာက တစ္မ်ိဳး။ ေနာက္ ပရိတ္မွာက သစၥာဆို၊ သစၥာျပဳထားတာေတြမ်ားတယ္ေလ။ သစၥာရဲ့ တန္ခိုးကလည္းစြမ္းတယ္။ ေနာက္ ပရိတ္ရြတ္တဲ့သူဘက္က ျပည့္စံုရမယ့္အဂၤ ါရပ္ေတြမွာ အဓိပၸာယ္သိရျခင္းဆိုတာပါတယ္။ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးကေတာ့ အဲဒီပရိတ္ရြတ္တာနဲ့ ပတ္သတ္ျပီး "ခင္ဗ်ားတို့က ေသာက္ေဆးကို လူးေဆးလုပ္ျပီး သံုးတာကိုး" လို့ေျပာသြားဖူးတယ္။ ရြတ္ရုံမဟုတ္ နားလည္သိျမင္၊ က်င့္ၾကံအားထုတ္ရန္ လို့ေျပာသြားတာဟ။

မိုး: အင္း....ဆက္ေျပာပါဦး။ စိတ္ဝင္စားတယ္..

me: ပထမဆံုး မဂၤလသုတၱန္မွာဆို ေလာကီ၊ ေလာကုတၱရာ ၾကီးပြားခ်မ္းသာ မဂၤလာအျဖာျဖာနဲ့ ျပည့္စံုေအာင္ က်င့္ၾကံရမယ့္ နည္းလမ္း ၃၈ ပါးကို ဘုရားရွင္သင္ထားတာ။ လူမိုက္ေရွာင္၊ လူလိမၼာေပါင္း၊ ပူေဇာ္ထိုက္သူပူေဇာ္၊ သင့္ရာေန...ဆိုတာေတြကစျပီး သူျမတ္ဖူးေမ်ာ္၊ အာရုံမလိုက္စား၊ တရားေဆြးေႏြး၊ အက်င့္ျမတ္ပြားမ်ား...ဆိုတာေတြအလယ္၊ အရိယာသစၥာသိျမင္၊ နိဗၺာန္မ်က္ေမွာက္ျပဳ ဆိုျပီး... နိဗၺာန္အထိအက်ိဳးျပီးေစတဲ့ တရားနည္းလမ္းေတြေပါ့။ ဒါလည္းပရိတ္ၾကီး ၁၁ သုတ္မွာ ပထမဆံုးတစ္ခုကိုပဲ ေျပာရေသးတာေလ။ ဒီေတာ့ အစမွာရင္းႏွီးကြ်မ္းဝင္ေအာင္ရြတ္၊ လူနတ္ခ်စ္ခင္တယ္၊ စိတ္ၾကည္လင္တယ္။ ေနာက္ အဓိပၸာယ္သေဘာေပါက္ေအာင္ ေလ့လာ။ က်င့္ၾကံေနထိုင္သြားရင္ ဘဝသံသရာကေန အျပီးထြက္ေျမာက္သြားနိဳင္တဲ့ အထိအက်ိဳးရွိတာေလ။ ေနာက္တစ္ခါအခ်ိန္ရခဲ့ရင္ ေနာက္ထပ္ပဌာန္းပစၥည္းေတြ၊ ေနာက္ထပ္ပရိတ္သုတၱန္ေတြကို ေအးေဆးဆက္ရွင္းျပခ်င္ေသးတယ္။

မိုး: ငါဒီဟာကို ပရင့္ေအာက္ထုတ္သြားမယ္ဟာ။ အဇင့္ကိုျပန္ျပမလို့...

me: ေအးေအး... နင့္ ရုံးဆင္းခ်ိန္ေက်ာ္ေနျပီ မဟုတ္လား... ျပန္လိုက္ဦးေလ...


မိုး: ေအး .. ျပန္ေတာ့မွာ ..

me: ေအးေအး....ေကာင္းတယ္...ဂိုး

ကိုယ့္အၾကိဳက္ (ပထမဆံုး တဂ္ပို့စ္)

မဇြန္ရဲ့  "ကိုယ့္အၾကိဳက္ (ပထမဆံုး တဂ္ပို့စ္)"  ဆိုတာေလးဖတ္ျပီးသကာလ ကုတင္ေအာက္က Leggage ထဲတြင္ ေခ်ာင္ထိုးထားသည္မွာ ၾကာလွျပီျဖစ္ေသာ လံုခ်ည္ကေလးမ်ားအား ခဏတျဖဳတ္ ထုတ္ဝတ္ခ်င္စိတ္ေလး ျဖစ္မိပါသည္။ မဇြန္အား Online တြင္ အဆင္သင့္ေတြ ့ရသျဖင့္ လွမ္းေမးလိုက္ေသးသည္၊ " တဂ္ပို့စ္ ဆိုတာဘာၾကီးလဲဟင္ " ဟု။ မဇြန္က စိတ္ရွည္လက္ရွည္ရွင္းျပျပီးေနာက္ "တဂ္လိုက္မယ္ေနာ္၊ ေရးပါ" ဟုေျပာခ်ိန္မွာ မမင္းစိတ္က ၉-တန္းတုန္းက ေရးခဲ့ဖူးေသာ စာစီစာကံုးႏွစ္ပုဒ္ကို အေျပးအလႊား သတိယသြားမိေလေတာ့သည္။

၈-တန္းေအာင္တဲ့အထိ စာစီစာကံုးဆိုတာ စာေမးပြဲၾကီးေရာက္မွ ၾကံဳသလိုေရးခဲ့သည္ခ်ည္းပင္။ ၉-တန္းေရာက္ေတာ့မွ လူလူသူသူ အတန္းထဲတြင္ စာစီစာကံုးအေရးက်င့္ရဖူးေတာ့သည္။ မွတ္မိေနေသးသည္။ ပထမဆံုးအပုဒ္က "ကြ်ႏ္ုပ္၏ တစ္ေန့တာ" ဟူတည္း။ မမင္းက သာမန္ေန့တစ္ေန့တြင္ မမင္းလုပ္ေလ့ရွိသည္မ်ားႏွင့္ ၾကံဳရေလ့ရွိေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို တစ္မ်က္ႏွာသာသာေတာင္ လက္စြမ္းျပေရးဖြဲ ့ခဲ့ေပရာ ေပးမွတ္ဆယ္မွတ္တြင္ သံုးမွတ္ၾကီးမ်ားေတာင္ရရွိခဲ့ေလသည္။ ေအာင္မွတ္ပင္မရျငားေသာ္လည္း ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေတာ့ အင္မတန္သေဘာေခြ ့မိေလသည္။ မနက္ခင္းကားနိဒါန္း၊ ညပိုင္းကားနိဂုံးခ်ဳပ္ျဖစ္၍ က်န္တစ္ေန့တာလံုးကား စာကိုယ္ပိုဒ္မ်ားတည္း။ ေျပာင္ေျမာက္လွေသာ မမင္း၏ စာစီစာကံုးနိဂုံးခ်ဳပ္ကား ဤသို့တည္း။ "ညေနေစာင္းတြင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားလူစုကာ စက္ဘီးတစ္စီ္းစီျဖင့္ လည္၍ပတ္၍ ေဆာ့၍ေျပာ၍မွ အားမရေသးမီ၊ ျဖစ္ခ်င္သလိုျဖစ္လ်က္ရွိေသာ ေလာကၾကီးသည္ကား အေမွာင္ထုကိုေဆာင္ၾကဥ္းခဲ့ေခ်ျပီ။ အဖြားကိုအလြန္ခ်စ္ေသာ ကြ်န္မသည္ မတတ္သာ၍အိမ္ျပန္ကာ အဖြားခ်ိဳးရန္ေရျဖည့္၊ ကိုယ္တိုင္ေရခ်ိဳး၊ ထမင္းစားျပီးသည့္ေနာက္ မီးမလာလ်င္ စာနည္းနည္းပါးပါးက်က္ျပီး၊ မီးလာလ်င္ကား တီဗီြဇာတ္လမ္းတြဲၾကည့္ျပီးေနာက္ အိပ္ယာဝင္ျခင္းျဖင့္ ကြ်ႏု္ပ္၏တစ္ေန့တာကို နိဂုံးကမၼတ္အဆံုးသတ္လိုက္ ေလေတာ့သတည္း။"

ေနာက္ထပ္တစ္ပုဒ္ကား "ကြ်ႏု္ပ္၏ အိမ္နီးခ်င္းမ်ား"။ ေလးမ်က္ႏွာေက်ာ္ေသာထို စာစီစာကံုးတြင္ ပါဝင္သမွ် မမင္း၏အိမ္နီးခ်င္းမ်ား၏အမည္ကား ေဟမာ၊ ေမဆြိ၊ မီမီဝင္းေဖ၊ ေကာ္နီ၊ ရင္ဂို၊ ဗဒင္၊ ေဇာ္ဝင္းထြဋ္၊ ကိုင္ဇာ၊ ခိုင္ထူး၊ ခင္ေမာင္တိုး၊ ထူးအိမ္သင္.... ေစာဘြဲ ့မွဴးေတာင္ခ်မ္းသာမေပး ထိုေခတ္ကေရပန္းစားေသာ အဆိုေတာ္အားလံုးကို ယူသံုးထားျခင္းသာတည္း။ ထိုစာစီစာကံုးႏွစ္ပုဒ္အား သိမ္းထားခဲ့မိရင္ေကာင္းမွာဟု တစ္ခါတစ္ေတြးမိေနတတ္သည္။ ယခုမူ မဇြန္ေက်းဇူးေၾကာင့္ အလားတူ စာစီစာကံုးတစ္ပုဒ္ေတာ့ ေရးျဖစ္ေပဦးေတာ့မည္ဟု သေဘာရလ်က္ "ခ်ကြာ၊ ေက်ာင္းတုန္းက အတန္းထဲမွာ စာစီစာကံုးေျဖသလိုပဲ သေဘာထားျပီးေရးမယ္။ တဂ္လိုက္ေပေတာ့ မဇြန္ေရ" ဟုတာဝန္ခံမိသည့္ အားေလ်ာ္စြာ ၾကိဳးစား၍ ေရးသားလိုက္ပါသည္... ဆက္လက္ရွဴစားအားေပးေတာ္မူၾကပါကုန္။

တဂ္ပို့စ္၏ေခါင္းစဥ္ကား "ကိုယ့္အၾကိဳက္"၊ ေရွ့ကလူမ်ားက လံုခ်ည္မ်ားအေၾကာင္းေရးခဲ့သည္တဲ့။ "ကိုယ့္အရွိ" ဆိုဟုတ္တုတ္တုတ္ ဟုျဖတ္ခနဲေတြးထည့္လိုက္မိသည္။ မမင္းကား ဤသို့ေသာရုိးရာလံုခ်ည္မ်ားအား ကိုယ္ဟန္ေျပျပစ္သူမ်ား ေက်ာ့ရွင္းစြာ ဝတ္ဆင္ထားလ်င္ အင္မတိ၊ အင္မတန္ ႏွစ္သက္မက္ေမာ သေဘာက်တတ္သူျဖစ္ေလသည္။ ကိုယ္တိုင္မူကား ပုအိုင့္အိုင့္မို့ လံုခ်ည္ႏွင့္မလိုက္ဘက္ဟု အထင္ေရာက္သည္က တစ္ေၾကာင္း၊ ခါးတြင္တင္းစြာစည္းေႏွာင္ေနေသာ ခံစားခ်က္ကို မခံစားတတ္၍တစ္ေၾကာင္း လံုခ်ည္မ်ားကို ျမတ္ျမတ္နိဳးနိဳးမက္မက္ေမာေမာ မရွိလွေပ။ စလံုးသို့ထြက္လာေသာအခါ ေရလဲလံုခ်ည္ပင္ မပါလာခဲ့ေပ။ ထိုအခါမွပင္ ဘဝမွာ လံုခ်ည္တစ္ထည္မွမရွိဘဲလူလုပ္ရတာ သိပ္ေတာ့အဆင္မေျပလွဟု ေတြးမိေတာ့သည္။ ေရလဲလံုခ်ည္ေလး ပို့ေပးပါဟု အိမ္ကိုျပန္မွာရေလေသာအျဖစ္။

ေရလဲလံုခ်ည္မ်ားကလြဲ၍ ခ်မ္းသာသမွ်ဒါအကုန္ျဖစ္ပါသည္။ တစ္ထည္မွ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ဝယ္ထားတာ မပါေပ။ စလံုးေရာက္မွ ကီမိုနိဳ ၅ ထည္ႏွင့္ ပါတိတ္ ဆယ္ထည္ထက္မနည္းဝယ္ျပီးျဖစ္သည္။ [ပါတိတ္စက္ရုံေရွ့တြင္ ၄လခန့္ေနခဲ့ဖူးသည္ေလ။] ဝယ္ဝယ္သမွ် အေမမ်ားႏွင့္ အေဒၚမ်ားအတြက္သာ၊ ကိုယ့္အတြက္ တစ္ထည္မွမပါခဲ့ေပ။ မမင္းကို အဝတ္အစားဆင္ရသူမ်ား ဒုကၡေတာ့မ်ားရွာသည္။ မမင္းလိုလူ၏ အၾကိဳက္ကို အေမအရင္းပင္ မသိတန္ရာ။ ေမြးစားအေမကား ပိုဆိုးေတာ့သည္။ သူ ့ကိုယ္သူပင္ သူဘာၾကိဳက္မွန္း မသိ၍ အပ်ိဳၾကီးလုပ္ေနေလသည္။ =P မမင္းကိုယ္တိုင္လည္း ကိုယ္ဘာၾကိဳက္မွန္းကိုယ္မသိ (အပ်ိဳၾကီးျဖစ္ေတာ့မွာ ေသခ်ာသေလာက္ရွိသည္)။ ထို့ေၾကာင့္ကိုယ္ႏွင့္တန္လို့ ရလာသမွ် (အဝတ္အစားကို ဆိုလိုသည္) ဘယ္သူက ဆင္ဆင္ ဂ်ီးမမ်ားဘဲ ၾကိဳက္ရေတာ့သည္သာ။

အလယ္မွ ခရမ္းေရာင္ အပြင့္ကား အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္း ဗ်ိဳင္း ေပးထားတာျဖစ္သည္။ ပုဇြန္ဆီေရာင္ ကခ်င္ပိုးကား ဝမ္းဆက္ျဖစ္ေလသည္။ ေမေမ ထားဝယ္မွလူၾကံဳႏွင္ ့တကူးတက ပို့ေပးလိုက္တာျဖစ္သည္။ က်န္လံုခ်ည္အားလံုးမွာ ေမြးစားအေမဟု မမင္းေျပာေနေသာ ဆရာမေဒၚသူဇာဝင္း ၏ ညီမ ေဒၚသဇင္ဝင္း၏ လက္ရာမ်ားသာျဖစ္သည္။ စလံုးမွ လံုခ်ည္မပါဘဲျပန္လာမည့္ သူ့တူမအေၾကာင္းကိုသိ၍ ၾကိဳတင္ခ်ဳပ္ႏွင့္ကာ ရန္ကုန္ကေနဆီး၍ ဆင္ရွာေလသည္။ ေက်းဇူးၾကီးေပစြ။ အစြန္ဆံုး မီးခိုးျပာေလးကား စကတ္ထဘီ (ဖိစကတ္) အက်ၤ ီႏွင့္ ဝမ္းဆက္ျဖစ္ေလသည္။ တစ္ခါမွ မဝတ္ရေသးပါ။ အန္တီသဇင္က မမင္း အနက္ေရာင္ၾကိဳက္တတ္သည္ဟု အမွတ္မွား၍ အနက္ကေလး ႏွစ္ထည္လည္း ဝယ္ထားရွာသည္။ မမင္းအၾကိဳက္ဆံုးကား ေယာဂီထဘီပင္တည္း။ PAMC (Weekends Meditation Retreat) မ်ားဝင္တုန္းက ဝတ္ျဖစ္သည္ေလ။ အိမ္ေနရင္းလည္း တစ္ခါတစ္ခါ ဝတ္ပါသည္။ နိဗၺိႏၵညဏ္ကို အာရုံျပဳေသာအေရာင္ မဟုတ္ပါလားေလ။

ဘဝမွာ အၾကိဳက္ဆံုးလံုခ်ည္တစ္ထည္ ရွိခဲဖူးပါသည္။ YTU တက္စဥ္က ေမေမခ်ဳပ္၍ ပို့ေပးေသာ မီးခိုးေရာင္ထဘီေလးျဖစ္သည္။ ခ်ိတ္ျဖင့္ခ်ဳပ္ထားေသာ စကတ္ထဘီျဖစ္၍ ဝတ္ထားလ်င္ လံုခ်ည္ပင္ျဖစ္ျပီး ေနရထိုင္ရအင္မတန္လြတ္လပ္ေလသည္။ ပုံက်ျပီး၊ အဆင္လွေသာ ထိုလံုခ်ည္ေလးအား ၾကိဳက္လြန္းလွ၍လည္း မၾကာမၾကာဝတ္ျဖစ္ခဲ့ေလသည္။  ထိုလံုခ်ည္ေလးကား တနသၤာရီရုိးမတစ္ေနရာမွာ ဆိုင္ကယ္ျဖင့္ လွ်ဳိထဲကို ေဇာက္ထိုးဆင္းစဥ္အခါက ဒူးေအာက္မွ တစ္ပိုင္းလံုးျပတ္၍ ပါသြားခဲ့ေလျပီ။ ေက်ာင္းျပီး၍ ဘြဲ ့ယူခါနီးတြင္ ပိုးခ်ိတ္ပန္းေရာင္ေလးတစ္ထည္ကို အီတလီပိုးပန္းေရာင္ေဖ်ာ့ အက်ၤ ီ ေလးႏွင့္တြဲ၍ ေမေမဝယ္ခ်ဳပ္ေပးခဲ့ေပသည္။ သို့ေသာ္ခုထိ တစ္ခါမွ မဝတ္ဖူးေသး။ ရြာကအိမ္မွ ေသတၱာထဲတြင္ ဒီအတိုင္းပင္ေတြ ခဲ့ေသးသည္။ [ဘြဲ ့ယူမည့္ရက္သည္ ဝင္ေနက်တရားစခန္းႏွင့္ တိုက္ဆိုင္ေနေသာေၾကာင့္ ဘြဲ ့ကိုအေဝးေရာက္ေျပာင္းတင္ကာ တရားစခန္းသြားဝင္ခဲ့ေသာေၾကာင့္။]

ဓာတ္ပံုထဲတြင္ မမင္းၾကိဳက္တာေလးတစ္ခု ထည့္ထားေပေသးသည္။ ကတီပါဖိနပ္။ ခုထိ ရန္ကုန္ျပန္သည့္အေခါက္တိုင္း ဗ်ိဳင္းအတြက္ အျမဲဝယ္လာတတ္သည္က ကတီပါဖိနပ္သာ။ မမင္းကိုယ္တိုင္ ရုံးေနရင္း၊ အိမ္ေနရင္းလည္း ကတီပါဖိနပ္သာစီးပါသည္။ ဓာတ္ပံုတြင္ပါေသာ ဖိနပ္မွာ ရြာမွသယ္လာေသာ ေနာက္ဆံုးလက္က်န္ေလးသာျဖစ္ေတာ့သည္။ ခ်မ္းသာသမွ်ထုတ္ၾကြားလိုက္ရ၍ ေနသာထိုင္သာရွိသြားပါျပီ။ [မဇြန္ေရ သံုးမွတ္ေလာက္ေတာ့ ေပးပါဗ်ိဳး။]

နိဂုံးခ်ဳပ္ပါေတာ့မည္။ သူျဖစ္ခ်င္သလိုျဖစ္လ်က္ရွိေသာ ေလာကၾကီးသည္ကား အေမွာင္ထုကိုေဆာင္ၾကဥ္းခဲ့...အဲ့အဲ့ ေရာကုန္ျပီ။ "လူမွာအဝတ္၊ ေတာင္းမွာအကြပ္" ဟူေသာစကားကို ျငင္းပယ္လိုစိတ္ မရွိဖူးေသာ မမင္းသည္ အဝတ္အစားႏွင့္ပတ္သတ္၍ အခ်ိန္ကုန္ခံတတ္သူမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ခဲ့ပါေလ။ Shopping ဟူ၍ အရသာခံကာ တစ္ခါမွကို မထြက္စဖူး။ လိုအပ္ျပီဆိုမွ ႏွစ္ထည္သံုးထည္၊ ႏွစ္ရံသံုးရံ၊ ႏွစ္လံုးသံုးလံုး(လက္ကိုင္အိတ္ေျပာပါတယ္)... တျပိဳင္တည္းႏွင့္ ေတြ ့ကရာရာကို၊ ေတြ ့ ကရာရာေစ်းႏွင့္ စြတ္ရြတ္ဝယ္ေလ့ရွိသူသာ ျဖစ္ပါသည္။ သို့ေသာ္ တစ္ခါတစ္ခါ အထူးတလည္ လွခ်င္ေနတတ္ေသာ အခ်ိန္မ်ားရွိေနတတ္ေၾကာင္းလည္း ဝန္ခံလိုပါ၏။ အထူးသျဖင့္ ထိုအခါမ်ိဳးမ်ားတြင္ ေအာက္ပါစာပိုဒ္ကို အာရုံစိုက္ ႏွလံုးသြင္းတတ္ပါေလသည္။

ခ်မ္းပူကိုဖ်က္၊ ျခင္ မွက္ ေလ ေန၊ ကင္းေျမြလြဲသုဥ္၊ ဟီရိဂုဏ္ကို၊ ကုန္ေစတတ္စြာ၊ ကိုယ္အဂၤ ါကို၊ လံုပါေစလို၊ ကိုယ္ကိုစံပယ္၊ ဆင္ျပင္မယ္ဟု၊ စိတ္ဝယ္မညြတ္၊ ဤကိုယ္ဝတ္ကို၊ ဝတ္ရုံ ဖုံးလႊမ္းပါသတည္း။

မဟာစည္-ေႏြရာသီယဥ္ေက်းမွဳသင္တန္း၊ ရွင္က်င့္ဝတ္စာအုပ္မွ ရဟန္းေတာ္မ်ား ပစၥည္းေလးပါးဆင္ျခင္ရာသီလပိုင္းတြင္ ပါဝင္ေသာ သကၤန္းဆင္ျခင္ပံုအား ဆရာၾကီးဦးသစ္ဆန္းလြင္မွ လူမ်ားႏွင့္ေလ်ာ္ညီေအာင္ ျပင္ဆင္ေရးသား သင္ၾကားခဲ့ေသာကဗ်ာေလး ျဖစ္ပါသည္။ မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးက သူျမတ္ဂုဏ္စဥ္ ၁၀ ပါးတြင္ အဝတ္အစားတတ္ဖို့က ဆဌမ ဟုေဖာ္ျပသတ္မွတ္ခ့ဲသည္ မဟုတ္ပါေလာ။ ကိုယ့္အၾကိဳက္ေလးမ်ား၊ ကိုယ့္အရွိေလးမ်ားကို ပညာညဏ္ယွဥ္ ဝတ္စားဆင္ယင္တတ္ၾကသျဖင့္ လူေရာ၊ စိတ္ပါ ယဥ္ၾက၊ လွၾက ပါေစကုန္သတည္း။ ။