ရင္လွဳိင္းခတ္သံ
ဒီတစ္ခါ ဒီတစ္ပြဲကို
ညီညီညာညာ ၾကည္သာစိတ္နဲ႔
အေျပးသာလာခဲ႔ေပမယ့္
ေၾကကြဲလို႔ဝမ္းနည္းစရာ
လမ္းခြဲကာ သြားႏွင့္တာမို႔...
ဟိုအရင္ဒီပြဲေတြမွာ
ေနရာစံု သူပါဝင္လို႔
အရာရာ ေဆာင္ရြက္သူမို႔
ျမင္ေယာင္မိ သူ႔အရိပ္ေတြ
တကယ္ပဲရွိေနသလို....
က်န္ရစ္သူေဆြသဟာ ေတြ
သူ႔ေနရာ ဝင္ပါေသာ္လည္း
တို႔ရင္မွာလစ္ဟာျမဲမို႔
တစ္ေယာက္ဆို သူ႔အစြမ္းက
ေအာက္ေမ့ဖြယ္ လြမ္းတရျပန္...
ဒီေနရာဒီလူမ်ားအေပၚ
ျမတ္နိဳးစြာေမတၱာၾကီးသူ
တိုင္ပင္ပါ ေမးသမွ်ႏွင့္
အစစ သူကူညီလို႔
ေမ့နိဳင္ဘူး ဒီေက်းဇူးေတြ...။
သံေဝဂ တို႔ေတြရေအာင္
ရုတ္တရက္ႏွဳတ္မဆက္ဘဲ
အျပီးတိုင္ ခြဲရက္တဲ႔သူ...
လိွဳက္လွဲစြာ မွ်ေဝဆုေတာင္း...
ဦးေဇာ္ဝိတ္ရယ္ေလ... တို႔မိတ္ေဆြေကာင္း။ ။
15 April 2003 ရက္စြဲတပ္ထားပါတယ္။ကဗ်ာေလးက ေဟာင္းလွပါျပီ။ အိႏၵိယကပညာသင္ဦးဇင္းတစ္ပါးနဲ႔ စကားစပ္မိလို႔ မိတ္ေဆြေဟာင္း၊ မိတ္ေဆြေကာင္းၾကီးတစ္ေယာက္အေၾကာင္းေျပာမိရာက။
အဲ႔ဒီမိတ္ေဆြၾကီးအေၾကာင္း ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ေရးထားတာရွိတယ္လည္းဆိုေရာ... ဦးဇင္းကေတာင္းဆိုတာနဲ႔ ဘေလာ့မွာတင္လိုက္ပါတယ္။
ကဗ်ာေခါင္းစဥ္ရဲ႔ ပိုင္ရွင္အစစ္ကေတာ့ ထိုမိတ္ေဆြၾကီးသာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူက ညီညီညာၾကည္သာစိတ္နဲ႔ ဆရာဒကာလက္တြဲႏႊဲၾကဖို႔ ကဗ်ာေလးတစ္ပိုဒ္ကို ရင္လွိဳင္းခတ္သံဆိုတဲ႔ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ေရးဖူးတယ္။ အဲ႔ဒီကဗ်ာေလးကို
အနည္းငယ္ေလးျပင္ျပီး ေရႊညဝါဓမၼာစရိယသင္တန္းမွာ ေက်ာင္းေဆာင္သစ္ၾကီးေဆာက္ကာစက ခ်ိတ္ဆြဲထားတာလည္းျမင္ဖူးရဲ႔ သူ႔နာမည္ေတာ့မပါေတာ့ေလဘူး။ ကိစၥမရွိဘူး... သူ႔လက္ရာဆိုတာကို သိတဲ႔သူေတြသိေနသားပဲဟာ။
ဦးေဇာ္ဝိတ္ ဆိုတာ တရားစခန္းျပီးျပီးခ်င္း ထားဝယ္လိုေနရာမ်ိဳးကိုျပန္ေျပးရမယ့္ မမင္းအတြက္ တရားတိပ္ေခြေတြ ညမအိပ္ဘဲကူးေပးတတ္သူ၊ ရုတ္တရက္သူေသသြားေတာ့ ဇနီးနဲ႔သားသမီးေတြအတြက္ ဘာေတြခ်န္ထားခဲ႔လဲေတာ့မသိနိဳင္၊ မမင္းအတြက္ေတာ့ ကဗ်ာေလးေတြ၊ စာေလးေတြ၊ မွတ္စုနဲ႔ ဖိတ္စာတခ်ိဳ႔ (မလာနိဳင္မွန္းသိရက္ သပ္သပ္ခ်န္ကိုထားတဲ႔ဖိတ္စာေတြ).. ပါတဲ႔အထုပ္တစ္ထုပ္ကို သၾကၤန္စခန္းပြဲမမင္းလာတဲ႔အခါေပးျဖစ္ေအာင္ေပးပါဆိုတဲ႔အမွာစကားနဲ႔အတူ ေရႊဂူေက်ာင္းမွာအပ္ႏွံလို႔ ခ်န္ျဖစ္ေအာင္ခ်န္ထားရစ္တဲ႔သူ... ဘယ္ေမ့ပါ့မလဲေလ... မေမ့နိဳင္ပါဘူး။
တခ်ိဳ႕လူေတြလူသာေသသြားတယ္.... သက္ရွိေတြရဲ႔ႏွလံုးသားမွာ သူတို႔ရွင္သန္ေနၾကတုန္းပါပဲ။ ။
