ဘာလီတြင္က်ေပ်ာက္သြားေသာ ရက္စြဲမ်ား (၁)

6th January ။  ။"အင္ဒိုနီးရွားပိုလာဘာလီ ကၽြန္းေလးဝယ္... သူနဲ့လည္းတြဲလို့ တူႏွယ့္တယ္.... "

         ညကရြာတဲ့မိုးစက္ေတြ လမ္းမီးေရာင္ေအာက္မွာ တလက္လက္ရွိေနတုန္း။ ျမျမကေလးေအးေနေသာ အဲ႔ဒီမနက္ခင္းေလးမွာ Luggageကိုတဂ်စ္ဂ်စ္ဆြဲရင္း လူသြားလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ေရွ့ဆံုးကဦးေဆာင္ျပီး မေမာနိဳင္မပန္းနိဳင္ဘဲ သူေလွ်ာက္ေနခဲ႔တယ္။ အူျမဴးေနေသာသူက travel agent ေတြလုပ္စားေနက် စကားအတိုင္း တစ္ထပ္တည္းတူေအာင္ ေျပာလိုက္ေသး... "ဒါကေတာ့ Changi Air-Port Excursion Tour ျဖစ္ပါတယ္။ အေမတို့ျမန္မာျပည္ကေန စလံုးကိုလာလည္တာ အလာလည္း taxi၊ အျပန္လည္း taxiနဲ့ ခ်န္ဂီေလဆိပ္ဆိုတာ ဘာမွန္းမသိလိုက္မွာစိုးလို့ ၾကီးမားေသာေစတနာနဲ့ အခုလိုအပင္ပန္းခံျပီး သြားရတာျဖစ္ပါတယ္..."။ တက္ၾကြသြက္လက္ေနေသာ သူကျဖင့္ေနာက္ကသံုးေယာက္ ဘယ္လိုပံုစံနဲ့ ပါလာၾကတယ္ဆိုတာေတာင္သိပ္သတိမထားမိ။ ထံုးစံအတိုင္းသီခ်င္းတေအးေအးေျမာက္ဆြေျမာက္ဆြ ေလွ်ာက္လ်က္...၊ မနက္ေစာေစာလမ္းေလွ်ာက္တဲ့ အရသာကိုသူအလြန္သေဘာက်သည္၊ အဲ...အိပ္ယာထဲမွာႏွပ္ေနရတာေလာက္ေတာ့မၾကိဳက္ျပန္။ အနီလိုင္းကေန Circle Lineကိုအေျပာင္း ရထားလာေတာ့ ထိပ္ဆံုးေခါင္းတြဲကဝင္ျပီး "ေရွ့ဆံုးတြဲကစီးေတာ့ အရင္ဆံုးေရာက္တာေပါ့ ညွင္းညွင္း၊ ေခါင္းတြဲေရွ့မွန္ကေန ေျမေအာက္လိုင္းတစ္ေလွ်ာက္က သံလမ္းခြဲေတြ၊ အခ်က္ျပမီးေတြ၊ ဘူတာရုံေတြကိုထားခဲ့ျပီး အျမန္ႏွဳန္းျမင့္ျမင့္နဲ့ ရထားေျပးေနတာရပ္ျပီးၾကည့္ အရသာတစ္မ်ိဳးရွိတယ္"...ေျပာေျပာဆိုဆိုသူက မွန္ေပါက္ေရွ့မွာ ကားယားေလးရပ္လို့ ရထားၾကီးတစ္စီးလံုးကို သူေမာင္းေနရတဲ့ပံု လုပ္ျပေနလိုက္ေသး။

          MRT ေလးဆင့္စီးျပီးလို့ ေလဆိပ္ကိုေရာက္ေတာ့ ေလယာဥ္ထြက္ခြာခ်ိန္ကို နာရီဝက္ေလာက္အလို။ "ဟယ္လို နင္ဘယ္နားေရာက္ေနပလဲ၊ ေၾသာ္ေအး ငါတို့လဲေရာက္ေနျပီ ဘယ္ဘက္ကတက္လာတာလဲ၊ ငါဒီဘက္မွာေစာင့္ေနမယ္"ေတြဘာေတြေျပာရင္း အိမ္သာေတြဘာေတြဝင္လိုက္ၾကေသးသည္။ ခ်န္ဂီေလဆိပ္ရဲ့ terminal သံုးခုအေၾကာင္းကို သူကသိသေလာက္ရႊီးရင္း ေအးေအးေဆးေဆး ဖင္လွည့္ေခါင္းလွည့္နဲ့ Indonesia Garuda Air-Line ရဲ့ Check-in ေကာင္တာကိုေရာက္ေတာ့ မီးနစ္ ၂၀ အလိုေပါ့။ ေကာင္မေလးကိုလက္မွတ္ျပေနတဲ့သူ့သူငယ္ခ်င္း'ငညိဳ'ကလြဲလို့ ဘယ္သူမွရွိမေန။ ဒါေတာင္ နည္းနည္းမွသံသယမရွိေသး။ "ေကာင္တာပိတ္သြားျပီ၊ check-in ေပးမဝင္ေတာ့ဘူးတဲ့ဟ" လို့ငညိဳကလွမ္းအေျပာမွာသူကထံုးစံအတိုင္း ဘာမွအေရးမၾကီးေလဟန္နဲ့ ေရွ့တိုးသြားခဲ့သည္။ "ဟာ ေလယာဥ္တက္ဖို့က မီးနစ္၂၀ေတာင္လိုေသးတာ၊ ငါတို့ ၁၀ မီးနစ္တည္းေနာက္က်တာ၊ လုပ္ပါဦးရတဲ့နည္းနဲ့ကူညီေပးပါ၊ ဘာလို့မရတာလဲနင္တို့ေလယာဥ္ကထြက္မွမထြက္ေသးတာပဲ၊ နင္တို့ရဲ႔ အရာရွိနဲ့ေတြ႔လို့ရမလား.."စသျဖင့္၊စသျဖင့္...ငါးေယာက္သားတစ္ေယာက္တစ္ေပါက္လွ်ာက္ေျပာလိုက္ၾက၏။ စိတ္တိုလာေနတဲ့ ဝန္ထမ္းကေလးမကို ၾကည့္ရင္းက သူ လအတန္ၾကာ စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ေသာ၊ အခ်ိန္ယူစီစဥ္ခဲ့ေသာ"ဘာလီကၽြန္း"ေလးရက္တာခရီးရဲ့တာအထြက္မွာသူတို့ေလယာဥ္မမွီလိုက္တာ...

ေသခ်ာသြားေတာ့သည္။ 

          သူကထံုးစံအတိုင္း ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္စစ္သည္။ နည္းနည္းေတာ့ ညစ္ေနျပီထင္ရသည္။ ဖပ္သီးဖပ္သပ္ ဖန္တြတြ အဲ... ဘယ္လိုနာမည္တပ္ရမွန္းမသိတဲ့ ခံစားခ်က္မ်ိဳးကို သူ့စိတ္မွာေတြ ့ရသည္။ ဘုန္းဘုန္းေျပာစကားကို သူနားေထာင္လိုက္သည္... " ညစ္ေနရင္ သန့္တဲ့စိတ္နဲ့ခ်က္ခ်င္းလဲ "။ လိုခ်င္တိုင္းရပါ့မလား၊ တန္ရင္ရမယ္ေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ထိုက္တန္တဲ့ ရင္းႏွီးမွဳေတာ့ ရွိရမည္။ တရားေတြေကာ သီခ်င္းေတြေကာ လံုးေထြးပစ္သြင္းျပီး ခဏအတြင္းမွာ ကြိဳင္ေတြျပန္ေအးလာသည္။ ဒီေန့ဒီငါးေယာက္လံုး ဘယ္နည္းနဲ့ျဖစ္ျဖစ္ ဘာလီအေရာက္သြားမယ္ဟု သူဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်သည္။ လူၾကီး၂ေယာက္ကိုအိတ္ေတြနဲ့ ခဏထိုင္နားေနဖို့ေျပာျပီး..သူရယ္၊ငညိဳရယ္...အဲ...ငျဖဴလည္းပါသည္၊သံုးေကာင္သားတျခားေလေၾကာင္းလိုင္း

ေကာင္တာေတြစီသြားလိုက္ၾကသည္္။ အေမနဲ့အေဒၚက... ခ်န္ဂီေလဆိပ္သည္သူတို့နယ္ပယ္ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္သာျငိမ္ျပီးထိုင္ေနခဲ့ရသည္၊ ဒီတိုင္းေတာ့မေန... ထံုးစံအတိုင္းသရဏဂံုေတြဘာေတြ စရြတ္ေနၾကျပီျဖစ္သည္၊ ျပီးရင္သူတို့ နတ္ေတြကိုအမွ်ေဝေမတၱာပို့ျပီးအဆင္ေျပေအာင္သစၥာဆိုၾကေပလိမ့္။ (မဂိုလမ္းတို့စေကာ့ေစ်းတို့မွာသာဆိုရင္ေတာ့ ျငိမ္ျပီးထိုင္ေနခဲ့ရမွာက သူတို့သံုးေကာင္သာျဖစ္မည္။)

          သူတို့အားလံုးက ဒါလုပ္မယ္ဆို ျဖစ္ေအာင္လုပ္တတ္ၾကသူေတြခ်ည္း။ Air-Asia မွာခုထြက္မယ့္ ဘာလီေလယာဥ္ကို ေမးလိုက္ေတာ့ တစ္ေယာက္ကို၂၀၀ေက်ာ္စီက်မယ္လို့ သိလိုက္ၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ သူနည္းနည္းေတာ့ျဖံဳသြားသည္္။ ေလးရက္စာ Full Board Package ကမွ ငါးရာေလာက္က်တာကို။ ငျဖဳနဲ့ငညိဳကေနာက္ေကာင္တာေတြကိုဆက္အသြားမွာသူGarudaဘက္ျပန္လွည့္လိုက္သည္္။ ေကာင္တာက သူငယ္မကလည္း ခပ္ညိဳညိဳမ်က္ႏွာထားနဲ့ ခပ္တင္းတင္းၾကည့္လာသည္္။ သူကၾကည္ၾကည္လင္လင္ျပံဳးရင္း "ခုနက ဒီမနက္ဘာလီကိုထြက္မယ့္ Jakarta Transit ခရီးစဥ္ကို ငါတို့ No Show Fee S$30 စီေပးရင္စီးလို့ရမယ္လို့ နင္ေျပာလိုက္သလား" လို့ေမးလိုက္ေတာ့ ေကာင္မေလးက ထိုင္ခံုျပည့္ေနတယ္ waiting list နဲ့ေစာင့္ရမယ္၊ ၂ေယာက္ရရင္၂ေယာက္၊ ၃ေယာက္ရရင္ ၃ေယာက္ အရင္သြားႏွင့္မလားတဲ့။ သူက ေခါင္းတစ္ခ်က္ျငိမ့္ျပီး "အိုေခ၊ ေက်းဇူးျပဳလို့ ငါတို့ကို waiting list လုပ္ထားေပးပါ၊ အကုန္လံုးတူတူ သြားရရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းမွာပဲ" လို့ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ရယ္ရယ္ေမာေမာေျပာလိုက္သည္္။

          ခဏခ်င္းမွာ ေကာင္တာသံုးခုပတ္ျပီး အလုပ္ရွဳပ္ကုန္ၾကသည္။ ငျဖဴနဲ့ငညိဳလည္း ရရာအင္ေဖာ္ေမးရွင္းမ်ားႏွင့္အနားျပန္ေရာက္လာၾကသည္။ ခုနကသူတစ္ခြန္း ကိုယ္တစ္ခြန္းျဖစ္ထား တဲ့အရွိန္ေၾကာင့္... ရုပ္ေတြကေတာ့အားလံုး ခပ္တည္တည္။ သူကစိတ္ထဲကေမတၱာပို့ရင္း၊သူတို့ ဘာေျပာေျပာေက်ဇူးေနာ္လို့အၾကိမ္ၾကိမ္ေျပာရင္း၊    ဟိုဘက္မွာလက္မွတ္အေဟာင္းကိုျပရ၊ ဒီဘက္မွာ စာအုပ္ေတြျပရ။ သိပ္မၾကာပါ နာရီဝက္အတြင္းမွာ ေနာက္ေလယာဥ္ရဲ့ check-in ေကာင္တာ ပိတ္ေလျပီ၊ Garuda မေလးေတြ အခ်င္းခ်င္းမ်က္ရိပ္ျပျပီးသကာလ သူ့ကိုလွမ္းေခၚေတာ့သည္။ သူက ေငြ၁၅၀ ကိုကဒ္ျဖင့္ရွင္းျပီး က်န္လူေတြကို လက္မလွမ္းေထာင္ျပသည္။ Garudaမေလးေတြလည္း ခုမွ ျပံဳးျပေဖာ္ရသည္။

          ငညိဳက "ေဟ့ေကာင္၊ ဘယ္သူေတြအရင္သြားျပီး က်န္တဲ့သူေတြဘယ္အခ်ိန္၊ ဘယ္လိုလိုက္ရမယ္ဆိုတာ အရင္စဥ္းစားေလ၊ ဘယ္ႏွေယာက္စာရတာလဲ" ဟု သူ့ကိုေျပာေသာအခါ သူကမခ်ိဳမခ်ဥ္။ "ငါးေယာက္လံုးတူတူသြားရမွာပါဟ၊ ငါတို့ဒီေလာက္ အကုသိုလ္မမ်ားဘူးဆိုတာ ငါယံုျပီးသား၊ သြားၾကစို့" လို့အေျပာမွာ အားလံုး အေၾကာေျပာင္စြာျဖင့္ လိုတာထက္ပိုျပီး ဟားတိုက္ရီေမာလိုက္ၾကသည္။ ဒါမ်ိဳးမေၾကာက္လို့ ရြာရိုးေလွ်ာက္ေနတာ ဆိုေသာမ်က္ႏွာေပးကိုယ္စီျဖင့္။ "အင္း ဒီေလယာဥ္ကိုလက္မွတ္ဝယ္ထားတဲ့ ဘယ္သူေတြမွန္းမသိတဲ့ ငါးေယာက္ကေတာ့ ငါတို့လိုမမွီမကမ္းမွေရာက္လာျပီးမလိုက္ရဘဲျဖစ္ေတာ့မွာေပါ့" ဟု ငညိဳကမ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ့ ထေျပာသည္။ သူတို့ငါးေယာက္ လိုက္သြားနိဳင္ဖို့အတြက္ တျခားလူငါးေယာက္က အခ်ိန္မွီေရာက္မလာနိဳင္ခဲ့ေလသလား သူေယာင္ဝါးဝါးစဥ္းစားေနစဥ္ Garudaမေလး တစ္ေယာက္ေျပးလာျပီး "နင္တို့ခုခ်က္ခ်င္း ျမန္ျမန္သြားပါ၊  အခ်ိန္နည္းေနျပီ။ departure tube ကိုေတာက္ေလွ်ာက္သြားပါ" လို့အေျပးအလႊားလာေျပာခ်ိန္မွ သူတို့အိတ္ကိုယ္စီျဖင့္ စတိုင္ေတြမလိုင္ေတြထုတ္ကာ စေရြ ့ၾကေတာ့သည္။ 

အင္ဒိုလို Garuda ဆိုတာ ျမန္မာလို ဂဠဳန္ငွက္ (သိတယ္မဟုတ္လား ဆရာစံရဲ့ သူငယ္ခ်င္းေလ)

China Air-Line ေလယာဥ္ေတြထက္ ထက္ဝက္ေက်ာ္ပိုေသးငယ္ျပီး သိပ္မသားနားလွေပမယ့္ စလံုးမွျမန္မာျပည္သို့ပ်ံသန္းေသာ ေလယာဥ္ေတြထက္ေတာ့ Garuda ကပိုၾကီး၍၊ (touch screen monitorတစ္လံုးစီ၊ game ေဆာ့ရန္ remote control ႏွင့္ head-set တစ္စံုစီပါရွိေသာေၾကာင့္) ပိုေကာင္းပါသည္။ သူတို့ ဂ်ကာတာေလဆိပ္သို့ မေရာက္ဖူးခ်င္ပဲေရာက္ဖူးသြားရသည္၊ ေလယာဥ္ transit အေတြ ့အၾကံဳလည္း မရဖူးခ်င္ဘဲ ရလိုက္ၾကသည္။ ႏွဳတ္ကဖြင့္မေျပာျဖစ္ေသာ္လည္း သူကေတာ့ ဒီအတိုင္းပဲအေငါတူးစြာ ေတြးမိသည္။

ဂ်ကာတာေလဆိပ္တစ္ေနရာ

ဂ်ကာတာေလဆိပ္က departure tube ေတြကဒီလို အေဆာင္ေလးေတြနဲ့

ထိုထိုအေဆာင္တြင္းမွာ ဘာလီသို့သြားမည့္domastic air-lineကို ထိုသို့ျငိမ္ျငိမ္ကေလးထိုင္ေစာင့္ေနၾကရ

 ဗီဇာလုပ္ရန္တျခားဆိုင္ေတြေဒၚလာကိုးဆယ္ေက်ာ္ေတာင္းခ်ိန္မွာ"မအန္းမာ(ASK-TravelAgency @Paninsula Plaza)က ၈၅ေဒၚလာျဖင့္လုပ္ေပးေသာေၾကာင့္သာ.. (ဤေနရာမွ ေက်းဇူးတင္လိုက္ပါသည္။) ထားပါေတာ့ ၈၅ေဒၚလာနဲ့ ေပးတဲ့ဗီဇာက (Single Entry) တစ္ခါသံုး။ အဝင္မွာ ျမန္မာpass-port ကိုျမင္တာႏွင့္လူၾကီးေတြကိုေမးခြန္းေပါင္းစံုႏွင့္ရစ္ေသးသည္။ ရန္ကုန္အျပန္လက္မွတ္ေတြျပခိုင္းေသးသည္။ ဆရာေအာ္ပီက်ယ္ရဲ့ "နားရြက္တံေတြးဆြတ္တာ" ဆိုေသာစကားကို သူအမွတ္ရလိုက္၏။ သူတို့သံုးေယာက္ကေတာ့ စလံုးကထုတ္ေပးထားေသာ s-pass ကဒ္ေတြျပနိဳင္၍ ခံသာသည္။ "သူတို့နိဳင္ငံက ကိုယ့္နိဳင္ငံထက္ဘယ္ေလာက္မ်ားသာေနလို့..အခ်င္းခ်င္းနဲ့အခ်င္းခ်င္းေသာက္ဖင္ေခါင္း  ေဒါက္ေထာက္ က်ယ္ေနရသလဲမသိပါဘူး။ ဒင္းတို့ကတစ္မ်ိဳး၊ ဦးသန္းေရႊကတစ္မ်ိဳး ေသာက္ခ်ိဳးကိုမေျပဘူး" ဟုေတြးျပစ္လိုက္သည္။ေလယာဥ္မမွီလိုက္လို့"transit"စီးရေတာ့လည္းဘာျဖစ္ေသး၊ဂ်ကာတာေလဆိပ္မွာ   အခြန္ထပ္ေဆာင္ရေတာ့လည္းဘာျဖစ္ေသး၊ျပည္တြင္းေလေၾကာင္းေျပာင္းစီးဖို့ထိုင္ေစာင့္ရေတာ့လည္း... ဘာျဖစ္ေသး...ဘာမွကိုမျဖစ္။သူတို့အားလံုးေတြ ့ကရာဟာသလုပ္ရီရင္း ေပ်ာ္တျပံဳးျပံဳး၊ ေန့ခင္းစာကို

ေလယာဥ္ ႏွစ္စီးလံုးက ေကၽြးေသာေၾကာင့္ ႏွစ္ခါေတာင္စားရသည္ေလ။ မနက္၁၂ နာရီဘာလီေရာက္ရမည့္ ကိစၥ ညေန၅နာရီမွေရာက္သည္ ဘာျဖစ္ေသး။ ဘာလီကား မိုးေငြ႔မ်ားျဖင့္ သိပ္သည္းမွဳန္ဝါးစြာ ဆီးၾကိဳရွာသည္။

ဘာလီကၽြန္းရဲ့ ျမိဳ့ေတာ္ Denpasar

Denpasar, Bali ရဲ့ Ngurah Rai ေလဆိပ္ ပင္မအေဆာက္အဦ

Denpasar ေလဆိပ္အထြက္မွာ ေငြလဲတဲ့ဆိုင္ကေလးေတြကို ရြာကဘုရားေစာင္းတန္းေစ်းကဲ့သို့ အတန္းလိုက္ေတြ ့ရသည္။ အသင့္ၾကိဳေနေသာ ကိုေရႊတိုးဂိုက္က အေတာ္စိတ္ရွည္သေဘာေကာင္းသည္။ "ငါ မနက္၁၂နာရီကတည္းက ေရာက္ေနတာ၊ နင္တို့ေလယာဥ္delay ျဖစ္တာလား" စသျဖင့္။ သူတို့ကလည္း ရင္းႏွီးစြာႏွဳတ္ဆက္ျပီး delay မဟုတ္ miss ျဖစ္တာဆိုတဲ့အေၾကာင္းနဲ့၊ အေၾကာင္းစံုကို ေအးဂ်င့္ဆီဖုန္းဆက္ အေၾကာင္းၾကားထားပါေၾကာင္းရွင္းျပရင္းေတာင္းပန္လိုက္သည္။ အဂၤလိပ္စကားေျပာေကာင္းေသာ ထိုသူ၏နာမည္ကို ညိဳမန္ ဟုသူတို့အဖြဲ႔က မွတ္ထားလိုက္ၾကသည္။ (ညိဳမန္ဆိုတာ ဘာလီကၽြန္းသား တတိယေျမာက္သား တိုင္းရဲ့နာမည္မွန္း သူတို့မသိေသး)။ ညိဳမန္ကအေတာ္သစ္ေသာ 7Seater town-ace ကားအနက္ေရာင္ကို ကိုယ္တိုင္ေမာင္း၍လာၾကိဳတာျဖစ္သည္။သူကေတာ့စကားတေျပာေျပာႏွင့္

ေရွ့ခန္းကထိုင္ျပီး...ညိဳမန္ေျပာသမွ်နားေထာင္လိုက္၊ေမးခ်င္ရာျပန္ေမးလိုက္၊ေနာက္ကိုလွည့္၍ အေမနဲ့အေဒၚကို လိုအပ္မယ္ထင္ရာရာ ျပန္ရွင္းျပလိုက္လုပ္လာသည္။ ေလဆိပ္နာမည္ Ngurah Rai ဆိုတာဘာလီကၽြန္းက ကိုလိုနီဆန့္က်င္ေရးေတာ္လွန္ေရးသူရဲေကာင္းၾကီးရဲ့ နာမည္ဟု ညိဳမန္ကဇာတ္စံုခင္းေနခ်ိန္မွာ သူက ခ်န္ဂီ ဆိုတာေကာ ခ်န္ဂင္ရဲ့ ညီမမ်ားလားဟုေတြးျပီး ၾကိတ္ျပံဳးလိုက္သည္။ ညိဳမန္က ညစာလိုက္ေကၽြးမည္ဟုေျပာခ်ိန္မွာ ေန့လည္စာ၂ၾကိမ္စားထားေသာ သူတို့အဖြဲ႔ကျပိဳင္တူညီညာေခါင္းခါျငင္းဆန္ၾကသည္။ ဂလိုႏွင့္နာက္က်သြားေသာထိုေန့အတြက္ပ်က္သြား ရေသာPackageပါအစီအစဥ္မ်ားကို ညိဳမန့္သူငယ္ခ်င္းစုၾကည္တာဝန္ယူ၍ေနာက္ရက္မ်ားမွာျဖည့္စြက္ ပို့ေဆာင္ပါမည္အေၾကာင္းနဲ့ ထိုေန့အဖို့ရသမွ်အခ်ိန္ကို package ထဲမပါေသာ ဘာလီကၽြန္းမွာရွိ ရွိသမွ်ေသာကိုကြယ္ယံုၾကည္ရာ ဘာသာငါးမ်ိဳး၏အထင္ကရအေဆာက္အဦးမ်ား တစ္စုတစ္ေဝးတည္း တည္ရွိရာေနရာသို့ပို့ေဆာင္ေပးျပီးသကာလ ညစာေကၽြးျပီး ဟိုတယ္ရွိရာ Kuta Beachသို့ လိုက္ပို့ပါမယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း သူတို့၏ ဂိုက္ႏွင့္သူတို့ ညွိလို့ေျပလည္သြားၾကေတာ့သည္။

အႏၱရယ္ကင္းမုခ္ဦး Split Gate၊ လမ္းဆံုးလမ္းမမ်ားႏွင့္ သာသနိကအေဆာက္အဦးမ်ားမွာ ရွိတတ္သည္။ ဒီဂိတ္ေပါက္ေတြကိုျဖတ္ျပီး မေကာင္းဆိုးဝါးေတြ မဝင္နိဳင္ဘူးလို႔ ညိဳမန္ကရွင္းျပခဲ႔ပါတယ္။

Nusa Dua Area လို႔ေခၚတဲ႔အဲ႔ဒီေနရာမွာ ဘာသာၾကီး၅ခုရဲ႔ အေဆာက္အဦးၾကီး၅ခု ကပ္လ်က္ၾကီး၊ တန္းစီရပ္ေနတာျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶဝိဟာရေက်ာင္းေတာ္က အလည္ဗဟိုတည့္တည့္မွာပါ။ ညာဘက္မွာ ကသလစ္ဘုရားေက်ာင္းႏွင့္ ဗလီ၊ ဘယ္ဘက္မွာက ပရိုတက္စတင့္ဘုရားေက်ာင္းႏွင့္ ပူဇမ႑လ ဟိႏၵဴေက်ာင္းရွိပါတယ္။ ဘာလီဟာ ကမၻာ့ကိုးကြယ္မွဳဘာသာၾကီးေတြ တန္းတူညီမွ် ျငိမ္းခ်မ္းစြာအတူယွဥ္တြဲ ရပ္တည္ေနနိဳင္တဲ႔ ေနရာရယ္လို႔ အထူးဂုဏ္ယူေၾကာင္း ကိုေရႊတိုးဂုိက္က ေျပာျပပါတယ္။

ေဆာက္လက္စဗုဒၶေက်ာင္းေတာ္၊ ယိုးဒယားလက္ရာ

ဗုဒၶေက်ာင္းေတာ္ရဲ႔ လက္ဝဲဘက္မွာ

ပရုိတက္စတင့္ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္း

Puja Mandala Hindu Temple ထဲက Bell Tower ပါ၊ ဟုတ္တယ္.. ပူဇမ႑လေလ၊ အပူေဇာ္မ႑ပ္ေပါ့
Bell Tower ဆိုတာ ဘာလီလူမ်ိဳးေတြရဲ႔ ရပ္ကြက္အလိုက္ ေခါင္းေလာင္းတီးအခ်က္ျပ သတင္းျဖန္႔ခ်ိေရး ဌာနပါတဲ႔ေနာ္

ဗုဒၶေက်ာင္းေတာ္ရဲ႔ လက္ယာဘက္မွာ

Catholic Church ေရွ႔မွာ ပဲေတြထုတ္

ဗလီေနာ္ အလံုးၾကီးေတာ့မပါဘူးပဲ

ပဲအမ်ိဳးမ်ိဳးရနိဳင္သည္...

ဘာလီရဲ႔ ကိုးကြယ္မွဳဘာသာၾကီး(၅)ခု ညီညြတ္ျငိမ္းခ်မ္းစြာ စုစည္းတည္ရွိရာေနရာအေၾကာင္း Vedio Link ေလး YouTube ကေတြ႔တာပါ။

ညစာ စားရမယ္႔ ေနရာ

ညစာေစာင့္ရင္းဓာတ္ပံုရိုက္ၾက

ညစာ... လာပါျပီ

အားၾကီးစားေကာင္းတယ္

ေက်းဇူးတင္လႊာ

 သူအင္တာနက္မွာ၂လခန့္အခ်ိန္ယူေမႊေႏွာက္ျပီးေနာက္ သူ့ဓာတ္က်ရာရာ ေလွ်ာက္ေျပာသမွ်ေနရာမ်ားႏွင့္ သူတတ္နိဳင္သမွ် သတ္မွတ္ေပးေသာေစ်းကို Package ျဖစ္ေအာင္လုပ္ေပးလိုက္ေသာ မအန္းမာ (ASK Travel) ပနင္ဆူလာပလာဇာႏွင့္ မခ်စ္ၾကည္ေအး၏  ဘာလီပို့စ္မ်ား အားေက်းဇူးအထူး တင္လိုက္ပါေၾကာင္း။

စာၾကြင္း

မခ်စ္ၾကီးေရးတာ ေကာင္းလြန္းစံုလြန္းလို့ မသြားခင္ကတည္းက ဒီအေၾကာင္းမေရးဘူးဟု သူေတြးထားသည္။ ထို့ေၾကာင့္ပင္ သူသည္စိတ္လြတ္၊ လက္လြတ္၊ ေခါင္းလြတ္၊ ေလျပင္းေသာေနရာမ်ားတြင္ ေအာက္စ ပါ တစ္ခါတစ္ေလလြတ္... ၍ ထမင္းေမ့၊ ဟင္းေမ့၊ အလုပ္ေမ့၊ စလံုးကအခန္းက်ဥ္းေလးကိုေမ့၊ ေဆြေမ့မ်ိဳးေမ့ (မခ်စ္ၾကီးသြားတုန္းကေတာ့ေယာက်ၤားဘက္ကေဆြမ်ိဳးေတြအကုန္ေမ့တာထင္ပါရဲ႔...)၊blogေမ့၊facebookေမ့၊ forward mailေတြေမ့.. ေမ့ခ်င္ရာေတြ ေမ့သြားရေလာက္ကို အသကုန္လႊတ္ေပ်ာ္ခဲ့ရပါသည္။ ဘာလီမွျပန္ေရာက္လို႔ သံုးလေက်ာ္ေက်ာ္ၾကာခါမွ (ဘာမွမမွတ္လာတာေတြ အကုန္ေမ့သေလာက္ရွိမွ) ဓာတ္ပံုေတြျပန္ၾကည့္ရင္း ဒီအေၾကာင္းေတြ တင္ခ်င္ ေရးခ်င္စိတ္ေပါက္လာျပန္သည္။ စိတ္ စိတ္ အင္မတန္မွဒုကၡေပးသည့္ စိတ္ပါတကား။ ကိစၥေတာ့မရွိ အစကတည္းကေရးခ်င္ရာေတြေရးခ်င္သလိုေရး၍ တင္ခ်င္သလိုတင္ေနေသာ ဤဘေလာ့တြင္ ထံုးစံအတိုင္းျဖစ္သလိုေရးကာ၊ ၾကံဳသလိုတင္လိုက္ပါေၾကာင္း။ ဒုတိယပိုင္း၊ဇာတ္သိမ္း...  ေတာ္ၾကာေနေရးမည္၊ ေနာက္ေန့ေရးမည္၊ ေနာက္အပတ္စေနေန့ေရးမည္..၊

ေရးခ်င္မွလည္း... ေရးေတာ့မည္....။ ။