ေကာင္းကင္ေမေမ (၂)

ဒီေကာင္းကင္ၾကီးေပါ့
သိပ္ေတာ့မရင္းႏွီးပါဘူး...
ဒါေပမယ့္...
ခ်စ္ခင္ျမတ္နိဳးတယ္
ေလးစားအားကိုးတယ္...

ျမတ္ေသာအက်င့္နဲ့
အားလံုးရဲ့အထက္မွာ
ျမင့္ျမတ္စင္ၾကယ္စြာရပ္တည္
ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းရင္ေငြ ့ကိုေပး
ေလာကၾကီးကိုေထြးေပြ ့လို့...

သူဟာ...
ခံယူခ်က္၊ ဂုဏ္သိကၡာနဲ့
တို့ျမန္မာျပည္သူအမ်ားကို
ရင္ႏွစ္သည္းျခာသားရတနာေတြထက္၊
ခင္ပြန္းသက္ေဝ၊ ေလာကစည္းစိမ္ေတြထက္
ပိုျပီးခ်စ္တတ္တဲ့သူ...

သူဟာ...
တို့မစြန့္နိဳင္တာေတြကို စြန့္လႊတ္ျပီး
ဆိုးေပ့ဆိုတာေတြကို သည္းခံရင္း
သန့္စင္တဲ့ႏွလံုး၊ ေတာက္ပေသာမ်က္လံုး
ရဲရင့္ခိုင္မာေသာအျပံဳးမ်ားျဖင့္
အနစ္နာခံ၊ တာဝန္ယူရဲသူလည္း ျဖစ္တယ္...

သူဟာ...
ျမန္မာနိဳင္ငံရဲ့ လြတ္လပ္ေရးဗိသုကာ
ျမန္မာတိုင္းရဲ့ ေက်းဇူးရွင္ျဖစ္တဲ့
အာဇာနည္အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ၾကီးရဲ့
တာဝန္လြန္ေပးအပ္ခဲ့တဲ့
ေျခရာမွီတဲ့သမီးေကာင္းတစ္ေယာက္....

ျမန္မာျပည္... ရာသီၾကမၼာဆိုး
တိမ္မိုးညိဳ တစ္ခြင္လံုးအုံ့မည္း
ဖရုိဖရဲ ေန့ညေတြမွာ...
ျပာစင္စင္ေကာင္းကင္နဲ့ေနၾကယ္လ
ရွိေနေပမယ့္ မျမင္ရ...
စိတ္ဓာတ္ေတာ့မက်ဘူး...အေမ
"မိုး" ကုန္ရင္ "ေဆာင္း"ကိုေရာက္မယ္
ဒီယံုၾကည္ခ်က္နဲ့အတူ အေမ့ကိုကူညီဖို့
ကိုယ့္ကို ကိုယ္ျဖည့္ဆည္းေနပါတယ္ အေမ... ။ ။

ဒီကဗ်ာေလးရဲ့ သက္တမ္းဟာ ဆယ္ႏွစ္တင္းတင္းျပည့္ခဲ့ပါျပီ။ ဟုတ္ပါတယ္...ဒီကဗ်ာေလးကို အေမစုရဲ့ ၅၅ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန့ (June19,2K:Monday) တုန္းက မမင္းေရးခဲ့တာပါ။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ့ အဆက္အသြယ္အကူအညီရလို့ တရားစာအုပ္ေလးတစ္အုပ္နဲ့အတူ ဒီကဗ်ာေလးကို အေမစုဆီ (၅၆)ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန့လက္ေဆာင္အျဖစ္နဲ့ ေပးပို့ခဲ့ဖူးပါတယ္... အေမစု လက္ခံရ၊ မရကိုေတာ့ မမင္းမသိပါဘူး။
ဒီေန့ ၆၅ ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန့မွသည္... အေမစု ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး က်န္းမာခ်မ္းသာ၍ အျမန္ဆံုးလြတ္လပ္ ျငိမ္းခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္နိဳင္ပါေစလို့ တနင့္တပိုးဆုေတာင္းရင္း ... ဒီကဗ်ာေလးကို တင္ပါတယ္။