ဒီေလွကား....
လူတိုင္းတက္သြားခြင့္ရွိတယ္၊
ဆန္းၾကယ္တယ္၊ သိပ္ကိုလွပလြန္းတယ္...
တခါတခါ ခက္ေပမယ့္
မက္စရာေတြတပံုတပင္ၾကီး
ထပ္ျပီး ဘာမွမလိုခ်င္ေတာ့ဘူးလို႔ ထင္ရေလာက္ေအာင္ပဲ..
စိတ္နဲ႔ခႏၶာေလာင္ကၽြမ္းရင္း စြမ္းအင္ေတြျပည့္
တေျမ႔ေျမ႔.... ျပီးေတာ့...တေရြ႕ေရြ႕၊ တရိပ္ရိပ္
တျငိမ့္ျငိမ္႔... တသိမ္႔သိမ္႔... တလိမ္႔လိမ္႔...နဲ႔....
အဆင့္ေတြဘယ္ေလာက္ေက်ာ္သြားျပီလဲ၊
ဘယ္အဆင့္ထိ တက္ဦးမွာလဲ...
မင္း ဒီလိုမ်ား ေမးလိုက္တာလားကြယ္...။
ဒီေလွကား......
အဆင္းလမ္းရွိရဲ႔လား
ဟုတ္သားပဲ... ရွိကိုမရွိဘူး...
ေသြးသံရဲရဲ ဒလိမ္႔ေခါက္ေကြး
(သိပ္ျမင့္ေအာင္တက္မိလို႔)
အသက္ေတာင္ေပးျပီး ဆင္းၾကရသူေတြရွိတယ္..
ဘယ္အထိ...? ?
တက္ဦးမွာလဲ..? ? ?
ေသခ်ာေနပါျပီ အခ်စ္ရယ္
ေနာက္ထပ္ တစ္ဆင့္ပဲက်န္ေတာ့တယ္ေလ
အဲ႔ဒါျပီးရင္... ေရွ႕မွာ.........
ေရွ႔မွာ.........
"အသူရာေခ်ာက္" ......
မမင္း
29/Jan/2012(Sun) 12:43AM
4 comments:
ဒီေလွကား..
ကိုယ္လည္း တက္ေနသလား မသိဘူး..
ကဗ်ာေလးက အေတြး ေကာ္
ခံစားခ်က္ေကာ္ ပါတယ္
မိုက္ပါတယ္...
ျပီးေတာ့ အခုမွ ဒီကိုေရာက္ျဖစ္တာပါ
blog က background ကို
ၾကိဳက္ပါတယ္.....
ၾသ ဘေလာ့ ဖတ္တဲ႔သူေတြ ရွိေသးသားပါေနာ္
ကြန္မန္႔ေတြက အင္အားပါပဲ
ေက်းဇူးပါ သိဂၤါေက်ာ္ နဲ႔ Sofar Away
ဒီေလွကား......
ဘာလို႕အဆင္းလမ္းမရွိရမွာလဲ...
....ေရွ႔မွာ အသူရာေခ်ာက္ေလ.....
ဒါတခုတည္းေသာ...အဆင္းလမ္းဘဲ...
Post a Comment